Onderzoek naar politieke betrokkenheid van jongeren laat vaak zien ...

lijnrecht tegenover de hoge idealen die tot dusver werden besproken. Men stelt hierbij
dat de kosten voor burgers om goed geïnformeerd te zijn hoog zijn, terwijl de opbrengst
van die kennis voor het individu gering is. Daarom is het niet nuttig voor burgers om veel
politieke kennis bezitten. In deze visie wordt er daarom vanuit gegaan dat burgers goede
beslissingen kunnen nemen zonder veel kennis te hebben (Norris, 2000). Men vindt
daarom ook dat gebrekkige betrokkenheid geen bedreiging voor de democratie hoeft te
vormen. In deze relativistische visie vindt men dat de noodzaak om betrokken te zijn
wordt overdreven. Men wil nu laten zien dat de democratie kan functioneren als veel
burgers ongeïnformeerd zijn (Delli Carpini & Keeter, 1996). Aanhangers van hoe eisen
van politieke betrokkenheid noemen deze visie ondemocratisch, omdat men uitgaat van
een democratie waarin burgers beperkt betrokken zijn. Geringe betrokkenheid wijst
volgens hen op een slecht functionerende democratie (Bennett & Resnick, 1990). Critici
stellen dat burgers gemakkelijk verkeerde beslissingen kunnen nemen die niet in
overeenstemming zijn met hun eigen belangen (Norris, 2000). Eerder werd al
aangegeven dat het belangrijk is dat jongeren een rol hebben in de politiek en zij hebben
daar dus informatie voor nodig die ervoor zorgt dat zij in overeenstemming met hun
eigen belangen kunnen handelen. Jongeren zijn in deze visie echter niet goed in staat
beslissingen te nemen.
De problemen die zowel hoge eisen aan politieke betrokkenheid, als de relativistische
visie op politieke betrokkenheid plagen, maken dat er een derde visies noodzakelijk is,
die zich tussen deze uitersten beweegt. Norris stelt als tussenweg voor dat burgers
praktische kennis nodig hebben over politiek om de gevolgen van hun politieke
beslissingen in te kunnen schatten. Zij moeten hun persoonlijke voorkeuren kunnen
verbinden met de opties waaruit zij kunnen kiezen (Norris, 2000). Dit wordt door Norris
een realistische visie genoemd die er enerzijds van uitgaat dat burgers betrokken moeten
zijn, maar daar ook realistische eisen aan probeert te stellen. Politieke betrokkenheid
voor jongeren is wenselijk om de eenvoudige reden dat de politiek over het leven van
jongeren beslist. Het is onwenselijk dat de politiek over burgers beslist, die daar weinig
of geen invloed op uitoefenen (Birch, 1993; Lijphart, 1997). De relativistische visie is
onwenselijk omdat jongeren in staat moeten zijn om goede beslissingen te nemen over
het beleid dat zij voorstaan. Zij hebben tevens een zekere mate van politieke
betrokkenheid nodig, maar het is duidelijk dat zij niet aan hoge eisen voldoen.
Een specifieke invulling van een realistische visie op politieke betrokkenheid komt van
Schudson (1998). Hij stelt dat visies over wat een goede burger is door de tijd zijn
geëvolueerd. Bestaande visies zijn daarom minder vanzelfsprekend dan zij lijken omdat
er vroeger afwijkende idealen bestonden. Dit wordt vaak vergeten als gesproken wordt
24