Signalen nader bekeken. Onderzoek naar ... - Huiselijk Geweld

More documents

Recommendations

Info

• Het laten zien van agressief gedrag (verbaal en fysiek) • De leerprestaties die minder worden • Het niet willen meedoen met de gymlessen • Het ontwikkelen van een eetstoornis • Op school vertellen dat er thuis veel ruzie is • Vaak te laat op school komen • Gepest worden en zelf gaan pesten. Van de 10 respondenten met kinderen geven er 3 aan dat ze niet aangesproken zijn door de leerkracht, nog iemand geeft aan dat het onderwerp ontweken werd. Door 1 respondent is het onderwerp zelf ter sprake gebracht, dat wel begrip van de leerkracht opleverde. In een ander geval was de leerkracht bang en wist niet hoe te handelen. Door 2 respondenten is het antwoord gegeven dat de leerkracht dacht aan kindeigen problematiek, waarbij in een geval van niet aanpakken van deze problemen door de moeder, de leerkracht dreigde met een melding bij het AMK. Een andere respondent is aangesproken door de leerkracht, maar de respondent gaf aan dat er niets aan de hand was. 4.1.8 Was er hulpverlening en zo ja, welke hulp? Van de 23 respondenten geven er 2 aan nu geen hulpverlening te hebben. Bij de andere 21 respondenten is er wel sprake van hulpverlening. In de meeste gevallen gaat het dan om hulpverlening die is opgestart vanuit verblijf in het Blijf van m’n Lijf huis of de crisisopvang en die dan nog doorloopt als de slachtoffers zelfstandig gaan wonen. De volgende vormen van hulp/ hulpverlening zijn genoemd; het AMK, Algemeen Maatschappelijk Werk, een trajectbegeleider van de gemeente, Slachtofferhulp, Homestart, politie Zeeland, Emergis, BJZ, Stichting Eleos, 10 voor Toekomst, een psycholoog, een weerbaarheidstraining en de Raad voor de Kinderbescherming. 4.2 Interviews met huisartsen Gezien de ernst van de gevolgen van huiselijk geweld is het te verwachten dat slachtoffers veelvuldig een beroep doen op de huisarts. De reden voor onze onderzoeksgroep om te kiezen voor een diepteinterview, is dat wij discrepantie zagen in wat de media verklaart en de cijfers uit eerder gehouden onderzoeken. Misbruikte vrouwen doen vaker een beroep op de huisarts dan vrouwen die dergelijke ervaringen niet hebben. Van de vrouwen tussen de 20 en de 40 jaar die het meest frequent hun huisarts raadplegen (6 keer of vaker per jaar), is een kwart seksueel misbruikt in de kindertijd. 4.2.1 Signalering door huisartsen Het onderzoek is gericht op huisartsen die bereid waren aan het onderzoek mee te doen. De projectgroep heeft daarbij gekozen voor de directieve aanpak van persoonlijke benadering. Verder hebben we een dwarsdoorsnede van de provincie Zeeland genomen, waarbij 7 artsen een stadspraktijk hebben in Tholen en Terneuzen en 2 een dorpspraktijk in Oost-Souburg en ’s-Heer Arendskerke. De projectgroep heeft 9 artsen persoonlijk benaderd en bereid gevonden aan ons onderzoek mee te werken. De huisartsen hebben tussen de 1 en 30 jaar werkervaring als huisarts. Het gemiddelde aan ingeschreven patiënten ligt per praktijk tussen 2000 en 3000 patiënten. 4.2.2 Uitkomst interviews Kunt u algemene uitleg geven over ‘huiselijk geweld’ in uw praktijk en de signalen die slachtoffers afgeven? Van de huisartsen geven 5 aan dat de omgeving van het praktijkgebied rustig te noemen is. Verder geven 4 huisartsen aan veel sociale (culturele) problematiek te ervaren, veel sociale armoede en 1 huisarts geeft aan dat huiselijk geweld absoluut wordt onderschat. Overmatig alcoholgebruik is door 1 huisarts aangegeven. Wat valt u op in de praktijk bij ‘huiselijk geweld’ en de slachtoffers? Alle respondenten geven aan dat loyaliteit en schaamte het duidelijkst naar voren komt, loyaliteit voornamelijk in huwelijken en bij kinderen naar de ouders (dader) toe. Kunt u aangeven of de slachtoffers zich uit eigen beweging melden? Bij geen van de respondenten zijn er vrijwillige meldingen door de slachtoffers, wél meldingen na constatering van de signalen die door de huisarts in een consult zijn opgevangen. 16
Kunt u aangeven of de daders zich melden uit eigen beweging? Bij alle respondenten zijn hier geen vrijwillige meldingen van de daders. De respondenten geven allemaal een gelijke score aan, 1 dader per praktijk. Wat herkent u aan signalen in uw praktijk? Alle respondenten geven aan: kneuzingen, blauwe plekken, botbreuken en spanningen. Van de respondenten geven 7 aan, dat depressief en angstig gedrag voor hen duidelijk is. Van de respondenten geven er 2 aan dat bedplassen en teruggetrokken gedrag hen ook opvalt. Hebt u veel geleerd over het onderwerp tijdens uw opleiding en heeft het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) invloed op uw bijscholing? Zijn er protocollen over dit onderwerp bij u bekend? Van de respondenten geeft er 1 aan dat het onderwerp summier is behandeld tijdens de opleiding. Verder geeft 1 respondent aan, dat tijdens zijn opleiding veel films en workshops zijn gegeven. Ook geven 7 respondenten aan niets over het onderwerp te hebben geleerd gedurende de opleiding. Alle respondenten geven aan dat zij facultatief workshops en cursussen volgen over het onderwerp, verder geven zij allen aan, geen protocol te kennen. Hoeveel slachtoffers kent u in uw praktijk op jaarbasis? Hoeveel daders kent u in uw praktijk op jaarbasis? Gemiddeld onder de respondenten (25.000 patiënten) zijn er 23 kinderen onder 14 jaar bekend. Er is 1 kind boven 14 jaar bekend. Er is bij 1 arts vermoedens voor meer. Er zijn gemiddeld 26 vrouwen bekend als slachtoffer (25 allochtoon en 1 autochtoon). Bij 1 huisarts zijn twee vrouwen bekend die ouder zijn dan 50 jaar. Er zijn 10 daders bekend, waarvan 4 aangemeld bij de huisarts door de partner. Wat is volgens u het werkelijke aantal slachtoffers? Alle huisartsen geven een percentage tussen de 50 en 80% meer slachtoffers aan van huiselijk geweld en 1 huisarts geeft zelfs 3 keer (300%) zoveel meer slachtoffers aan. Wat is de actie bij constatering van huiselijk geweld in uw praktijk en met welke ketenpartners van ASHGZ werkt u samen? Alle respondenten geven aan, door het in hen gestelde vertrouwen het onderwerp bespreekbaar te kunnen maken. Zij geven aan dat dit soms heel moeilijk is, in verband met de privacy van de patiënt. Een huisarts geeft aan van ‘huiselijk geweld’ waarbij kinderen betrokken zijn, altijd aangifte te doen bij het AMK en 1 arts legt de verantwoordelijkheid van aangifte bij de patiënt. Verder geven alle huisartsen adviezen en verwijzingen naar de vertrouwensarts, politie, Blijf van m’n Lijf- huizen en BJZ, 1 huisarts verwijst ook naar een psycholoog. Op de vraag wat de respondenten graag veranderd willen zien in de huidige situatie, geven zij aan, meer 1 e lijn meldpunten te willen hebben, waarbij een vertrouwensarts als autoriteit met de mogelijkheid tot onderzoek wordt aangesteld. Alle respondenten vinden dat ook de bijscholing beter afgestemd moet worden en er meer gespecialiseerd collegiaal overleg moet komen. Sommigen vinden dat er meer publiciteit en aandacht in de media moet komen over dit onderwerp. Op de vraag, wat zij vinden van het interview, geeft iedere respondent aan, gedurende het interview, enthousiast te raken en aan het denken te worden gezet. Iedere respondent stelt zich alert en meegaand op tijdens het interview. Van de 9 respondenten gaan 8 het nascholingsaanbod er op naslaan. Van alle huisartsen heeft er 1 een sticker op zijn bureau geplakt met de tekst: “JA, HUISELIJK GEWELD IS HIER BESPREEKBAAR” 20 20 Ja- Nee stickers huiselijk geweld zijn gratis verkrijgbaar bij Blijf van m’n lijf Zeeland 17
Page 1 and 2: Signalen nader bekeken Onderzoek na
Page 3 and 4: Voorwoord Dit onderzoeksrapport is
Page 5 and 6: 5 Analyse onderzoek 22 5.1 Analyse
Page 7 and 8: Hoofdstuk 1 Probleemverkenning en d
Page 9 and 10: 1.5 Doelgroepen De projectgroep hee
Page 11 and 12: Verschillen in ordening van de werk
Page 13 and 14: In een schema ziet dat er als volgt
Page 15 and 16: 3.2 Methoden van onderzoek Om zovee
Page 17 and 18: 3.4.3 Validiteit Naast de betrouwba
Page 19 and 20: toen undercover op de school van de
Page 21: 4.1.6 Rol van de huisarts In totaal
Page 25 and 26: • “Niet van toepassing; Ik heb
Page 27 and 28: Over wat er in ieder geval in een p
Page 29 and 30: signalen hij moet letten. In het ge
Page 31 and 32: uzies in huis. Ten derde is het kin
Page 33 and 34: Hoofdstuk 6 Conclusies en aanbeveli
Page 35 and 36: komt naar voren dat huisartsen die
Page 37 and 38: Nawoord De projectgroep heeft met e
Page 39 and 40: Wentzel, W. (2003) Huiselijk en sek
Page 41 and 42: Bijlagen 1. Lijst met afkortingen 2
Page 43 and 44: Bijlage 2 Interviewlijst slachtoffe
Page 45 and 46: Heeft u het idee dat uw signalen we
Page 47 and 48: Bijlage 4 Interviewlijst huisartsen
Page 49 and 50: Vraag Arts 1 Terneuzen 6. Heeft u v
Page 51 and 52: Vraag Arts 1 Terneuzen 15. Wat zou
Page 53 and 54: Vraag Leerkracht SBO Bovenbouw Wat
Page 55 and 56: Kunt u aangeven welke overweging u
Page 57 and 58: heel betrokken bij kinderen. Leerkr
Page 59 and 60: 1. Bent u werkzaam op het basisonde
Page 61 and 62: Resultaten '' 84 respondenten 1. Be
Page 63 and 64: * stil en teruggetrokken gedrag * e
Page 65 and 66: schrikachtigheid feiten verdraaien
Page 67 and 68: geen mening, je moet er ook erg voo
Page 69 and 70: zijn wat ze kunnen doen en hoe, waa
Page 71 and 72: Niet allen, maar een contactpersoon
Page 73 and 74:
17. Weet u of er op het gebied van
Page 75:
• ingehouden woede, • vreemde k
show all

Signalen nader bekeken. Onderzoek naar ... - Huiselijk Geweld

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?