deJacobsstaf 79 - Santiago
deJacobsstaf 79 - Santiago
deJacobsstaf 79 - Santiago
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DE JACOBSSTAF <strong>79</strong><br />
Waar begint de Jacobsroute?<br />
Zodra de lente begint zien we op vele plaatsen<br />
in ons land mensen, beladen met grote<br />
rugzak, op weg gaan naar het verre <strong>Santiago</strong><br />
de Compostela. In de meeste gevallen zijn zij<br />
herkenbaar aan de jacobsschelp die zij, duidelijk<br />
zichtbaar, op hun rugzak dragen. Soms<br />
gaat deze vergezeld van een vaantje van het<br />
Genootschap van Sint Jacob. Op weg dus, de<br />
camino volgend.<br />
Maar waar loopt nu precies die weg, en alle<br />
vertakkingen ervan die onderweg geleidelijk<br />
bij elkaar komen? Een vraag die vaak gesteld<br />
wordt, met name door ‘beginnende’ <strong>Santiago</strong>gangers.<br />
In beginsel is het een vraag die<br />
eenvoudig te beantwoorden is: ‘Overal waar<br />
een mens de pelgrimage aanvangt naar Sint<br />
Jacobus in <strong>Santiago</strong> de Compostela.’<br />
In feite dus in het hart van al deze mensen,<br />
wanneer zij besluiten daadwerkelijk hun eigen<br />
pelgrimstocht te beginnen in de richting van<br />
Galicië, het noordwestelijk deel van Spanje.<br />
Dit ondanks dat het overgrote deel van deze<br />
pelgrims de Pyreneeën pas als daadwerkelijk<br />
startpunt van hun wandeltocht kiest. Missen<br />
deze pelgrims een essentieel, of een belangrijk<br />
stuk van de camino?<br />
Vele binnen en buitenlandse beschouwingen<br />
prijzen de geneugten van het in de rust<br />
Foto: Tieleke Huijbers<br />
– 8 –<br />
Gerard van Poppel<br />
van voorbije eeuwen bezien van historische<br />
bouwwerken of overblijfsels daarvan, alsook<br />
het wandelen over beperkt belopen paden in<br />
resterende schoonheden van de natuur. Dit<br />
alles kan de mens van deze tijd terugbrengen<br />
naar de kern van zijn bestaan, naar de<br />
natuurlijke verbondenheid met het tempo<br />
waarin de aarde onze voedingstoffen voortbrengt,<br />
en zich op eigen kracht herstelt na<br />
natuurlijke verstoringen.<br />
Terugvallen naar dit tempo vereist zelfdiscipline<br />
en aanvaarding; het brengt als vanzelf<br />
bezinning op het leven en ons levenstempo<br />
daarin. Leidt dit aldus naar spiritualiteit?<br />
Missen zij, die de afstand bewust verkorten,<br />
daarom behalve een groot stuk cultureel erfgoed<br />
ook iets in spirituele zin? Of halen de<br />
omstandigheden deze verkorting in door in<br />
het resterende deel van de afstand dezelfde<br />
zelfdiscipline en aanvaarding te doen ervaren?<br />
Of start deze bezinning al, onder de bescherming<br />
van SintJacobus de Meerdere, als het<br />
zaad van het verlangen tot ontkieming komt<br />
tijdens de voorbereidingen, in de aanloop<br />
naar het gaan van ‘de camino’?<br />
Vandaar ook terecht: ultreia naar iedereen op<br />
zijn weg. @