deJacobsstaf 79 - Santiago

Juffie gelukkig onderweg
Pauze
Op z’n tijd pauze houden is heel belangrijk.
Een Afrikaans spreekwoord luidt: ‘Hebt u
haast? Ga dan even zitten.’ Ik zou het een
goed idee vinden als de regen nu even pauze
zou nemen. Toen ik nog aan het wandelen
was op de camino, heb ik gelukkig niet van
dat slechte, regenachtige weer gehad. Het
is echter niet zo dat het altijd zonnig weer
was. Maar ach, het doet niemand kwaad
als ik er achteraf een zonnetje aan toevoeg.
Pauzes verzin ik trouwens niet en heb ik
wèl echt gehouden. In Figeac bijvoorbeeld.
Ik belandde in een uitstekende nieuwe gîte
die gerund werd door Meneertje Praatgraag
uit La Réunion. Ook voor hem had ik alle
tijd en hij had zo mogelijk nog meer tijd voor
mij. Terwijl ik een heel aardige maaltijd in
elkaar flanste op maar één elektrische kookplaat,
bleef hij enthousiast doorkletsen over
hoe lekker en gezond het is om te wokken.
Niets bracht mij van slag. Ik had immers
pauze! Ik mocht bij hem internetten thuis
en moest en zou zijn Nederlandse vrienden
die langskwamen leren kennen. Als je allebei
dezelfde nationaliteit hebt en je bent
in het buitenland, dan valt er niets anders
te doen dan vriendschap te sluiten. En
– 15 –
DE JACOBSSTAF 79
Gitta van ’t Land
zeker als je pauze houdt. Dan heb je de tijd.
De hele dag leerde ik maar mensen kennen.
De vrienden van Meneertje Praatgraag hadden
weer vrienden. Ik kwam ‘vrienden’ tegen
bij de bakker, op het terras en op de markt.
Aan het einde van de dag raakte ik een beetje
uitgeput van mijn pauze en besloot dat ik de
volgende dag verder zou gaan. Je kunt ook
overdrijven met te veel pauze. Later die week
zei een wandelaar tegen me: ‘Heb je een rustdag
gehouden? Dat lijkt me zo saai. Dan
spreek je amper iemand en je kent niemand
in zo’n stadje. Zo’n dag zou me veel te lang
lijken.’ @
Deze column verscheen eerder op Gitta’s caminoweblog
Juffie gelukkig onderweg, dat te
vinden is op juffiegelukkigonderweg.web-log.nl.
Foto: Gitta van ‘t Land