JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

pagina 22 foCus 1
commilitones Christi templique Solomonici”
(PCCTS) plaats. In het autobiografische
deel van het “compendium” zullen wij
zien hoe hij deze (zogenaamd in Londen
opgerichte) orde definieert, die een soort
avant-garde is van zijn “conservatieve
revolutie”. Vervolgens verdeelt Breivik
de bevolking van de westerse landen in
categorieën die gaan van “verraders van de
multiculturaliteit” tot “patriotten”.
Eerst en vooral moeten de “verraders van de
multiculturaliteit” uit de weg geruimd worden:
de eerste actie is om de moslims te pakken
te krijgen. Hier dient men te herinneren dat
de “verraders” de kans hadden gekregen
om zich tegen 1 januari 2020 aan te passen;
zij moesten plaatsmaken voor betrouwbare
nationalistische leiders en zo een einde
maken aan het “cultureel marxisme” en de
islamitische migratie. Merk op dat Breivik
onsamenhangend is - wat op meerdere
plaatsen in zijn manifest het geval is -,
want hij verklaart op een andere plaats
dat de eerste fase zal beginnen met een
burgeroorlog waarin “shock attacks” cellen
betrokken zullen worden, hoewel hij zonet
uitgelegd heeft dat de “verraders” 21 jaar
zouden hebben om zich te bekeren.
De tweede fase zou moeten lopen van 2030
tot 2070 en zou gewijd moeten worden aan
de versterking van het conservatief verzet en
aan de voorbereiding en planning van “pan-
Europese” staatsgrepen. Op dat ogenblik
zou ook de hierboven aangehaalde PCCTS
geherstructureerd moeten zijn.
De derde en laatste fase, die van 2070 tot
2083 loopt, zou als volgt moeten evolueren:
Na de toepassing van de
implementeringagenda van het conservatief
beleid zullen de moslims uit Europa
gedeporteerd worden.
Vervolgens zullen de “Pauperes
commilitones Christi templique Solomonici”
(PCCTS), centraal element van de
mythologie van Breivik, de macht grijpen en
zal een oorlog losbarsten ter voorkoming
van de islamitische demografische invasie
van Europa. De “Tempeliers” zullen in
de rechtbank zetelen en de “verraders
van de multiculturaliteit” aanklagen en ter
dood veroordelen. In een latere uitleg van
de structuren en statuten binnen PCCTS
noemt Breivik de rechters “judiciar knights”,
een titel die hij zichzelf toekent, en geeft hen
de macht om de “verraders” op te sporen en
te straffen.
De cellen van PCCTS zullen vervolgens
een militaire campagne voeren: dwz
dat zij gewapende propaganda zullen
ondernemen en de multiculturele westerse
staten zullen kwellen totdat de enorme
toename van de financiële noden om hun
veiligheidssystemen te onderhouden tot
hun ondergang leidt.
Anders Behring Breivik detailleert in
een nieuw hoofdstuk het plan van een
operatie. Aan volgende aspecten besteedt
hij in het bijzonder aandacht: financiering,
beschermingsroutines tegen spionage,
zelfmotivatie, bewapening en uitrusting,
doelen, gevechtstechnieken.
Hij wijdt een lange studie aan het gebruik
van massavernietigingswapens. Aangezien
hij ervan uitgaat dat het te moeilijk is om
kernwapens aan te schaffen, overloopt hij
de biologische en chemische wapens die
hem gemakkelijk te gebruiken lijken. Hij
schetst vervolgens een scenario waarin