JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

pagina 90 foCus 2
In dit opzicht is het webzine Inspire,
uitgegeven door “AL-QAEDA IN THE
ARABIAN PENINSULA”, een perfect
voorbeeld van dit kanaal om propaganda
over de ganse wereld te verspreiden.
Het magazine biedt een geheel aan
fatwa’s, religieuze verwijzingen, artikelen
ter nagedachtenis van martelaren,
operationele adviezen. Één van de meest
opmerkelijke artikelen legt in detail de
fases uit om in een eenvoudige keuken
een kleine bom te maken. Dit terroristisch
massacommunicatiemiddel dat in het
Engels uitgegeven is, met geavanceerde
grafische technieken opgesteld is en
termen ontleent aan de marketing- en
reclamewereld, schrijft zich duidelijk in in
een beleid van de ruimst mogelijke virtuele
verspreiding van terroristische grillen.
Het dematerialiseren van de will to kill
impliceert twee belangrijke wijzigingen:
de versplintering en de afzondering.
Enerzijds fragmenteert de toegang tot
het terroristisch corpus (mits enkele
opzoekingen en gespecialiseerde fora
op internet) en vermeerderen het aantal
radicaliseringshaarden. Al wie een
computer heeft, kan zich trainen en
jihadistische videobeelden raadplegen.
Dit creëert de omstandigheden voor een
vorm van individueel jihadisme dat van
de moederstructuren losgekoppeld is.
Anderzijds roept deze loskoppeling tussen
de meester en de leerling de vraag op of
deze individuen nog tot een terroristische
groep behoren. Daar waar een leerling
zich voordien naar Afghanistan begaf om
pro-jihadistische lessen te volgen, was
de kwestie van het deel uitmaken van de
groep duidelijk voor de leerling, de meester
maar ook voor de inlichtingendiensten en
de gerechtelijke autoriteiten. In het geval
van virtuele indoctrinatiestructuren is deze
relatie tussen meester en leerling voor
iedereen minder duidelijk definieerbaar.
De meester kent niet het aantal leerlingen
noch hun kwaliteiten. Deze leerlingen zijn
veeleer aanhangers van een strekking dan
dat ze werkelijk tot een groep behoren,
zij zijn voor een eventueel initiatief op
zichzelf aangewezen. Tot slot ondervinden
de autoriteiten moeilijkheden om hun
eventuele betrokkenheid te bewijzen.
Spoedcursus terrorisme. De voortdurende
druk op het terroristisch time management
heeft ook een concrete impact op
de overdracht van methodes en
praktische opleidingen, de skill to kill.
De opleidingscyclus verkorten is één
van de voornaamste wijzigingen: de
jihadistische kandidaten hebben zo minder
tijd om de gestes te leren, te imiteren
en te perfectioneren. Met een eventuele
weerslag op de kwaliteit van het onderwijs
en op de goede nabootsing van bepaalde
terroristische methodes.
Om deze problemen te verhelpen, hebben
terroristische opleiders bepaalde leercycli
op internet geplaatst in min of meer
discrete handleidingen en zelfs in online
publicaties zoals het magazine Inspire, dat
hierboven aangehaald werd. Deze korte
onderwijscyclus leidt trouwens tot minder
geavanceerde terroristische acties. Bij het
raadplegen van Inspire is het frappant om
vast te stellen dat de redacteurs gemakkelijk
te kopiëren technieken voorstellen die
gebaseerd zijn op ingrediënten en materiaal
dat in het dagelijks leven beschikbaar is.
Het high-tech terrorisme van 11 september
is vervangen door een low-tech terrorisme,
dat thuis verwezenlijkt wordt.
Twee recente Europese voorbeelden
bieden de mogelijkheid om deze evolutie
te illustreren. Het betreft de aanslagen
van Lors DOUKAIEV in Kopenhagen
in september 2010 en van Taymour