JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

pagina 94 foCus 2
Dit spel van interpretatie van wat de
Koran voorschrijft over de jihad en van de
verplichting om moslimlanden te verdedigen
tegen aanvallers is een doorslaggevend
argument om jonge kandidaten voor de
jihad te werven. Met deze boodschap zullen
bepaalde ideologen westerse rekruten naar
trainingskampen van “AL QAIDA” leiden. Zij
denken dat ze via deze weg hun godsdienst
gehoorzamen. Bepaalde gevoelige beelden
zoals Abu Ghraib of bepaalde getuigenissen
vanuit Guantanamo zullen ook dienst
doen als drijfveer voor de rekrutering op
de weg van de gewapende strijd. Twee
Belgische voorbeelden verduidelijken deze
problematiek. Eerst Muriel DEGAUQUE.
Ze is in Charleroi geboren en is de
eerste Europese vrouw geworden die
een zelfmoordaanslag heeft gepleegd
(Bakouba, Irak in 2005). De grootste fases
van haar radicalisering hebben in Brussel
plaatsgevonden, net als de logistieke
organisatie van het clandestiene netwerk
dat haar tot in Irak zou brengen. Vervolgens
Hicham BEYAYO en consorten. Onder
invloed van de argumenten van Malika
EL AROUD en haar compagnon Moez
GARSALLAOUI zal Hicham BEYAYO,
een jonge Brusselse aanhanger van het
“BELGISCH ISLAMITISCH CENTRUM”,
zich in 2007 samen met enkele Belgische en
Franse handlangers naar de terroristische
trainingskampen in Pakistan begeven.
SKILL TO KILL EN RUIMTE. Laten
we nog even stilstaan bij de groep
Hicham BEYAYO. Tijdens hun proces
zijn de jonge rekruten teruggekomen
op de omstandigheden waarin ze in de
Pakistaanse trainingskampen ontvangen
werden: de communicatiemiddelen werden
strikt gecontroleerd; de kandidaten voor
de jihad werden in kleine groepjes over
huizen verdeeld en werden voortdurend
uit voorzorg verplaatst uit; de praktische
trainingen waren zeldzaam en de
middelen beperkt. Hun getuigenissen
geven een correct idee van de inkrimping
van de terroristische comfortruimtes en
van de middelen die door deze groepen
aangewend worden om te overleven en
zich aan hun nieuwe omgeving aan te
passen. Naast de trainingen via internet
die hierboven reeds aangehaald werden,
promoten terroristische groepen ook de
“vorming van de leiders”.
Train the trainer. De terroristische leiders
hebben snel de risico’s begrepen die
verbonden zijn met de aankomst van talrijke
vrijwilligers in hun trainingskampen: zwakke
operationele veiligheid, infiltratierisico’s;
logistieke knelpunten voor onthaal en
opleiding,... Bij elke terugkeer van een
militant naar zijn land van herkomst is
het risico reëel dat die teveel informatie
prijsgeeft over zijn verblijf in de kampen. De
terroristische structuren hebben dus als een
van de maatregelen opleidingscycli “train
the trainer” ingevoerd. De werking ervan
is simpel. Een kandidaat voor de jihad die
voldoende betrouwbaar wordt geacht in
Europa, Noord-Afrika, het Midden-Oosten,
wordt naar de kampen van “AL QAIDA”
gestuurd. Hij krijgt er een versnelde en
relatief volledige opleiding. Na deze cursus
gebiedt de groep de operator om terug te
keren naar zijn land van herkomst om op
zijn beurt nieuwe rekruten te werven en
trainen.
Vanuit het standpunt van “AL QAIDA”
biedt deze methode “train the trainer” heel
wat voordelen, met name de discretie