JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

pagina 30 Hoofdstuk 2
INSTITUTIONEEL ExTREEM
RECHTS
Tot “institutioneel extreem rechts”
behoren alle extreemrechtse groepen en
partijen die vertegenwoordigd zijn in onze
democratische instellingen.
Net zoals een feniks die uit zijn as
herrijst, ontwaakt Franstalig institutioneel
extreemrechts telkens en alleen in
het kader van politieke verkiezingen.
Aangezien er in 2011 geen verkiezingen
plaatsvonden, beperkte haar activiteit
zich tot interne twisten, gevolgd door
afscheuringen en fusies, tot gekonkel en
verraad en tot het overlopen naar andere
groepen. Dit met de bedoeling om een
machtspositie te verwerven met het oog op
de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.
Al deze conflicten hadden tot gevolg dat
verschillende van haar internetwebsites
op non-actief stonden, nochtans het
enige propaganda-instrument waarover
Franstalig institutioneel extreemrechts
beschikt. Mede door toedoen van haar
inactiviteit op het terrein en door het verlies
van haar parlementszetels in Kamer
en Senaat na de vorige legislatuur, is
institutioneel extreemrechts in Franstalig
België zo goed als volledig uit het publieke
debat verdwenen.
Ondanks dat Franstalig institutioneel
extreemrechts eerder de unitaristische
staatsinrichting verdedigt, aangezien de
regeringscrisis bijzonder lang aansleepte
en gelet op de angst die bij een niet te
verwaarlozen deel van de bevolking bestaat
voor een splitsing van het land (aan tal van
woningen hing de nationale driekleur uit),
kon Franstalig institutioneel extreemrechts
van deze situatie niet profiteren.
Institutioneel extreemrechts in Vlaanderen
blijft ook in 2011 het thema van de ‘antiislamisering’
hoog op de agenda plaatsen
(zie infra).
ULTRANATIONALISTISCHE EN
IDENTITAIRE GROEPERINGEN
Hoewel de groepering “VOORPOST”
nog altijd als de meest actieve actiegroep
kan beschouwd worden binnen het
Vlaams-ultranationalistische milieu, is
het dreigingsrisico uitgaande van deze
groepering laag. De laatste jaren ontwikkelt
“VOORPOST” nog zelden activiteit die
strijdig is met de democratische beginselen
of de grondrechten. “VOORPOST” blijft
bovendien kampen met een te beperkte
aanwas van militanten.
Ook bij het “NIEUW-SOLIDARISTISCH
ALTERNATIEF” (N-SA) valt er in 2011
nog nauwelijks aangroei te bespeuren.
Binnenskamers wordt er zelfs gesproken
van een malaise, welke wordt toegeschreven
aan het gebrek aan idealisme bij de
meeste militanten, aan de demotivatie van
enkele kopstukken en aan het gebrek aan
activiteiten.
N-SA richt haar pijlen zowel op migranten
en asielzoekers, als op het ‘systeem’ dat
dit onheil (dus de immigratie) mogelijk
maakt. Haar intenties blijven tot dusver wel
beperkt tot een mondeling belijden ervan,
wat niet wegneemt dat het discours veelal
een discriminatoir en bijwijlen racistisch
karakter heeft. Dit bleek onder meer toen
de leider van N-SA begin december 2011