JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

espectievelijke oppositiegroepen in België
extra opvolgen.
CASUS: LIBIË
De impact van de Libische burgeroorlog in
België was eerder beperkt te noemen. Wel
werd er in de eerste fase van het conflict
ernstig rekening meegehouden dat het
Libische regime wraakacties zou proberen
te plegen als reactie op de deelname van
België en/of de NAVO aan de militaire
acties in Libië (de operatie ‘Unified
Protector’). Hierbij werd vooral gekeken
naar de KHADDAFI loyalisten binnen de
diplomatieke vertegenwoordiging.
Daarnaast werd de hypothese gevolgd dat
terroristische organisaties die
in het verleden door de
‘Libische grote Gids’
gesteund werden,
zoals het IRA en
verschillende
Palestijnse
groeperingen
(PLO, de
organisatie van
Abu NIDAL, …),
zouden worden
ingeschakeld
om de belangen
van KHADDAFI
te helpen
verdedigen.
De kleine Libische
gemeenschap in
België was vanaf het
begin van de
Hoofdstuk 2 pagina 69
opstand hoofdzakelijk pro-“NATIONAL
TRANSITIONAL COUNCIL” (NTC).
Er werden een aantal manifestaties
georganiseerd voor de Libische Ambassade
in Brussel en voor de Europese instellingen.
Hoewel het binnen de gemeenschap
gonsde van de geruchten over mogelijke
acties van KHADDAFI loyalisten (die zich
vooral ophielden in de kringen rond de
Libische Ambassade in Brussel) in België
tegen de oppositie, hebben we nooit zulke
acties opgemerkt. De verschillende Libische
oppositie bewegingen die actief zijn in
België (islamistisch, Berbernationalistisch,
liberaal-democratisch, …) versterkten hun
contacten in Libië en zonden hulpgoederen
naar het land.
Binnen de Libische Ambassade te Brussel
vond er een machtsstrijd plaats tussen
een aantal diplomaten die pro-NTC waren
en deze die pro-KHADDAFI bleven. Het
grootste deel van de diplomaten probeerde
echter een zo neutraal mogelijk standpunt
in te nemen in de eerste fase van het
conflict. Vanaf het moment dat het NTC aan
de winnende hand was koos het grootste
deel van de diplomaten openlijk de zijde
van het NTC.
De Belgische deelname aan de NAVO
operatie in Libië kon rekenen op de steun
van de Libische gemeenschap in België en
ook de andere Arabische gemeenschappen
stonden er niet afkerig van. Het protest
tegen deze operatie kwam dan ook vooral
uit (extreem-)linkse hoek.