JAARVERSLAG 2011 - Federale Overheidsdienst Justitie - Belgium

dat hij zelfs schrijft: “If you could save 1000
individuals by sacrifying 100 people, would
you contribute to indirectly kill these 1000
? Every rational individual knows the only
answer to this”.
In het begin werd Breivik door de pers
als een fundamentalistische katholiek
afgeschilderd, maar dat is hij niet in de
manier waarop hij zijn stellingen presenteert:
hij is verklarend en nooit dogmatisch.
Deze autodidactische rationaliteit, maar ook
deze wil om zich als pedagoog te gedragen,
zijn bijvoorbeeld ook terug te vinden in
“Mein Kampf” van Adolf HITLER, maar daar
stopt de vaststelling, zoals we later zullen
zien.
4. IDEOLOGIE
Breiviks ideologie is duidelijk extreemrechts,
maar in wezen niet religieus; zij is gebaseerd
op de identiteit, de loyaliteit aan het Noorse
(westerse) volk. De christelijke godsdienst
is slechts een component van de nationale
identiteit.
De tekst toont dat de haat van Breivik voor
het “cultureel marxisme” minstens even
groot is als zijn haat ten opzichte van nietgeïntegreerde
moslims. Omdat precies de
aanhangers van het cultureel marxisme,
die hij “verraders” noemt en ter dood
veroordeelt, ingestemd hebben met de
massale invasie van moslims.
Toch zegt Breivik radicaal gekant te zijn
tegen het nazisme, zo stelt hij zich nooit
voor als een racist of een antisemiet. Hij
steunt trouwens duidelijk Israël, bolwerk
tegen de islamisering.
5. EEN PROCES VAN
ZELFRADICALISERING
foCus 1 pagina 25
Het voornaamste belang van het Manifest
van Breivik is de nauwkeurige getuigenis
die hij van een radicaliseringsproces
geeft. Niet enkel de analyse van het
redactieproces, maar ook de gegevens
van zijn autobiografie zijn in dit opzicht
schokkend.
In de volgende zin drukt hij zelf zijn
radicale metamorfose uit: “I know I will die
fighting the overwhelming cultural Marxist/
multiculturalistic forces in phase 1 and
that’s not a problem for me at all … that’s
not the kind of person I used to be, it’s the
type of person I have become”.
Dit aspect zou door specialisten bestudeerd
moeten worden, wat waarschijnlijk de
mogelijkheid zou bieden om onze kennis
inzake profiling van lone wolves aan te
vullen.
6. PSYCHIATRISCHE EVALUATIE
Een inlichtingendienst is niet deskundig
om zich over dit aspect te buigen, maar
het oordeel van psychiaters zou men
moeten kennen: de hiervoor beschreven
zelfradicalisering geeft blijk van egotisme
en waarschijnlijk van grootheidswaanzin
(hij kent zichzelf de mooiste rol toe in
zijn conservatieve revolutie), maar de
narcistische kant van het personage is ook
gigantisch. Zo zou de wil om op zijn proces
te verschijnen in een zelfgemaakt uniform
vol met penningen met hoogdravende
titels die hij zichzelf toegekend heeft,
persoonlijkheidsstoornissen doen
vermoeden.