VOOR IK HET VERGEET

waarts, groepen jongeren liepen koortjes te zingen. Ik sta pte in
de gereedstaande auto en reed dankbaar aan de Heer voor het
welslagen van deze campagne naar mijn hotel.
Daar gebeurde iets vreemds. Ik was kletsnat van transpiratie,
warm en moe en verlangde naar een koel bad. Maar toen ik
mijn badkamer wilde betreden, sprak de Heer duidelijk tot mij,
Hij drong met kracht de gedachte in mij op de badkamer weer
te verlaten, haastig mijn koffers te pakken, de rekening te
betalen en weg te gaan. Ik keek op naar de Heer, maar de Geest
Gods bleef aandringen dit te doen en alles haastig te doen. In
de dienst voor Hem heb ik geleerd Zijn aanwijzingen, hoe
vreemd ze ook lijken, onmiddellijk op te volgen. Ik pakte mijn
koffer en nam een taxi. Waarheen? Tegenover de kerk van br.
Lesnussa staat zijn huis, een zeer ruim en gastvrij huis, waar
altijd velen konden logeren, het was een ideaal zendingshuis.
Br. Lesnussa was niet thuis, hield samenkomsten in Irian
Barat, zijn vrouw, zr. Lesnussa, altijd gastvrij, had mij vaak
uitgenodigd toch in haar huis te wonen. Aan de straatkant van
dat huis was een logeerkamer, de zogenaamde profetenkamer.
Langskomende evangelisten en zendelingen hadden daar gelogeerd.
Het was een prettige kamer. Mijn verzoek om daar te
slapen werd met hartelijk entoesiasme aanvaard. Ik pakte mijn
koffers uit en ging een bad nemen. Terug in mijn kamer sprak
de Heer weer tot mij. Hij zei dat ik in deze kamer niet mocht
slapen dien nacht, maar ergens achter in het huis, daar waren
kleine bediendenkamers. Ik begreep niet waarom de Heilige
Geest zo tot mij sprak en mij waarschuwde, later heb ik alles
verstaan. God is een wonderbare Beschermer.
Het was een vreemde avond. Na de oproep voor het avondgebed
dat met versterkers over de gehele stad te horen was
vanaf de minaret van de moskee en altijd een vijftal minuten
duurde, bleef die avond de vanuit de Koran citerende stem
voortklinken. Het was ter ere van de Ramadan, het Mohammedaans
nieuwjaar. De gehele avond bleven deze intrigerende
recitatieven weerklinken in de avondstille stad.
In dit huis aan de Djalan Merapi no 106 woonden gedurende
deze campagne ook een aantal Toradja's, pendetta's van allerlei
Pinkster kerken met hun gezinnen. Het waren lieve, vrolijke
Christenen. Zij woonden allen in hetzelfde grote gastvrije huis,
in allerlei ruimten. Die avond van mijn komst spraken wij met
45