VOOR IK HET VERGEET

juichend de deur open van het kantoor van br. Lesnussa en
vielen ook daar binnen, alles omgooiend en kapot brekend, wij
konden aan de geluiden horen wat ze daar aan het doen waren.
Een moedige prediker sloop snel naar voren en trok de stoppen
uit, zodat het licht uitviel, hij gooide ze weg. Toen drongen de
mannen vanuit de voorgalerij en binnengalerij in het binnenhuis,
daar lag de kamer van zr. Lesnussa. Hoe zou haar hart
deze spanning doorstaan? Er lag zoveel muntgeld opgetast op
de tafel in het midden van de kamer. Wat zouden deze
rabauwen haar aandoen? De tafels waar wij zo even nog
hadden gegeten werden omvergeworpen, een ongebreidelde
brutaliteit werd hier getoond. Wij hoorden mensen door de
donkere binnengalerij lopen, op de deuren bonsen en roepen:
Keluar! Naar buiten! Maar niemand van ons reageerde. In
mijn kamer was het bed tegen de deur gezet, de beide naakte
Toradja's namen mij op en legden mij op de vloer, ze
beantwoorden mijn vragen niet maar handelden snel, zelf
gingen de beide mannen bovenop mij liggen, twee mannenlichamen
op de mijne. Toen ik vroeg waarom zij dit deden,
zeiden ze dat wanneer er geschoten zou worden door de deur,
de kogels eerst door hun lichamen zouden moeten gaan alvorens
mijn lichaam te raken. Ze lagen als een levend schild
boven mij. Dit was waarlij k groots en het werd zo eenvoudig en
vanzelfsprekend georganiseerd. De derde broeder, de Makassaar,
de sterkste, schoorde de deur met zijn schouders, als er
tegen getrapt zou worden of stukgeramd. We baden alle vier:
Darah Jesoes! Darah Jesoes! (Bloed van Jezus!, Bloed van
Jezus!), baden voortdurend in tongen. Wij konden de kamer
nergens uit, als de wrakke deur zou bezwijken, zaten wij in de
val. het kleine, getraliede raam zat hoog in de muur en wij
konden daaruit niet vluchten als wij klem werden gezet.
We luisterden toe en hoorden het gehele huis doorzoeken door
allerlei mannen, we hoorden de stappen naderkomen en het
gebonk van een geweerkolf tegen de deuren, tenslotte ook
tegen de onze. De man die binnen wilde was gewapend. Hij
scheen iemand te zoeken. We hadden niet de indruk dat zij
kwamen stelen, rampokken, maar ze zochten personen. Als de
man, stilstaand voor onze deur zou schieten en laag richten,
schoot hij door onze lichamen heen. De man talmde een
ogenblik, onzeker en in dat ogenblik bestrafte ik de Satan in
49