Download

Levende organismen ZlJn betrokken in vrijwel alle omzettingsprocessen van
zwavel waardoor de zwavelkringloop gekoppeld is aan de koolstofkringloop.
De zwavelkringloop is ook gekoppeld aan de kringloop van metalen doordat
zwavelverbindingen metalen kunnen binden en mobiel maken. Door aantasting
van de bossen en andere vegetaties kan ook de hydrologische kringloop
beïnvloed worden. De problemen rond de te hoge ozonconcentratie op
leefniveau dragen meer een stromingskarakter. Er is een koppeling met de
koolstofcyclus (methaan en koolmonoxide) en de continentale stikstofcyclus
(stikstofoxiden).
Effecten op biota
Kenmerkend voor continenten is de aanwezigheid van geomorfologische
structuren, zowel van geologisch zeer oude als zeer jonge datum. Daaraan
gekoppeld leiden de klimatologische karakteristieken tot vegetatiezones met
eigen kenmerken, die samenhangen met aangrenzende geomorfologische
eenheden. De milieuproblemen op mondiale schaal veranderen de condities op
de continentale schaal al zodanig, dat veranderingen onvermijdbaar zijn. Zo
zullen de klimaatveranderingen mogelijk leiden tot het verdwijnen van kusten
riviersystemen, het destabiliseren van natuurlijke systemen veroorzaakt
door veranderingen in soorten-samenstelling en -interacties, en
vermoedelijk ook tot verschuiving van de natuurlijke vegetatie zones. Deze
veranderingen zullen gepaard gaan met het verlies van soorten en populaties
die niet in staat zijn te adapteren of te ontsnappen aan de veranderingen
in omgevingsfactoren. Op organisme- en soortniveau vertalen deze
ontwikkelingen zich naar veranderingen in plantengroei, in groeireactie en
opbrengst, in bladgrootte (schaduw), in waterbehoefte, in de lengte van
groeiseizoenen, enz. Deze ontwikkelingen lijken al in gang en zich te
voltrekken in een toenemend tempo. Als gevolg daarvan staan de systemen
onder antropogene druk waardoor aan het aanpassingsvermogen hogere eisen
gesteld worden en de herstelmogelijkheden beperkter zijn dan in ongestoorde
toestand.
Als continentale milieuproblemen worden vooral de depositie van
milieubelastende stoffen en de vorming van ozon beschouwd. Ozon veroorzaakt
niet alleen schade aan organen in dierlijke organismen, maar ook vele
planten vooral in de reproduktieve fase zijn uiterst kwetsbaar. Dit leidt
tot verlaging van de reproduktie en de opbrengst en daarmee verandering in
de relatiepatronen tussen de soorten onderling. De door depositie van
verzurende stoffen veroorzaakte veranderingen van karakteristieke
bodemkenmerken en de samenstelling van het grondwater, verminderen de
herstelmogelijkheden van soorten en populaties. In combinatie met
150