Download

Uit een vergelijking van de situatie met betrekking tot zeldzaamheid van
deze groepen blijkt dat de Nederlandse flora als geheel in die periode
kwantitatief sterk achteruitgegaan is. Zowel de freatofyten van relatief
stabiele milieus als die van relatief dynamische milieus zijn
achteruitgegaan, en in de relatief stabiele milieus het sterkst. Juist de
waardevolle stabiele situaties zijn het meest bedreigd.
De situatie van de vegetatietypen van de vochtige en natte omstandigheden
is al niet rooskleuriger. Bijna 80% van de vegetatietypen uit dat milieu is
op dit moment bedreigd tot sterk bedreigd. In het recente verleden is bijna
de helft van deze typen verdwenen uit de helft van de in 1950 bekende
vindplaatsen. Het is niet geheel duidelijk in welke mate verdroging hier de
oorzaak is omdat ook de afreatofyten zijn achteruitgegaan. Het is echter
zeker een van de veroorzakende factoren.
Momenteel wordt voor alle weidevogels een achteruitgang geconstateerd, zij
het dat de situatie voor de ene soort beter is dan voor de andere. De
kemphaan dreigt in Nederland te verdwijnen, terwijl ook de tureluur sterk
in aantal afneemt. De overige soorten nemen minder snel in aantal af.
Oorzaken van de achteruitgang van weidevogels moet in het
gezocht in de veranderde bedrijfsvoering in de
algemeen
landbouw
worden
(hogere
veebezetting, vervroegde maaidatum, bemesting en dergelijke) maar ook in de
ontwatering en grondwaterstandsdaling. Alhoewel ook hier dus nog andere
factoren een rol spelen, is er in ieder geval een significant verband met
de peilverlaging.
Vergelijking van de weidevogelstand (broedparen) voor en na ingrijpende
polderpeilverlaging (Vledders, Oosterwolde, Mastenbroek), respectievelijk
ruilverkaveling (Geestmerambacht); globale achteruitgang in procenten
afgerond op halve tientallen (De Molenaar, 1980)
Gebied Vledders Oosterwolde Geestmer- Mastenbroekerambacht
polder
periode 1960-'73 1958-'72 1969-'74 circa 1940-'60
scholekster ca. 40* 90
kievit 80 90 85
J
grutto 75 70 85 90
tureluur 80 70 90
kemphaan 80 100
watersnip 90 100 45
* zeer globaal; geringe dichtheden
253
I