Businessplan 2012-2014 - Favv

IV. DE OVERHEIDSCONTEXT
In België werden tijdens de laatste decennia tal van bevoegdheden
en budgettaire middelen geleidelijk aan naar de Gemeenschappen
en Gewesten overgeheveld.
Onafhankelijk van de regionalisering van de landbouw in 2001,
is de veiligheid van de voedselketen echter een federale materie
gebleven.
Dit beantwoordt trouwens aan de algemene wens van de
beroepssectoren in de SWOT-enquête uitgevoerd door een onafhankelijke
consultant in 2011. De gegrondheid van de federale
verankering wordt bevestigd door de chaotische manier waarop
de overheden van sommige andere EU-landen, die een deel van
de controle in de voedselketen aan regionale of lokale overheden
hebben toevertrouwd, bepaalde crisissen beheerd hebben.
Met betrekking tot het regeringsakkoord afgesloten op het moment
dat dit businessplan opgemaakt werd, moet het volgende
worden opgemerkt :
1. het principe van een unieke nationale instantie voor de
controles in de voedselketen of althans “een doeltreffende
en efficiënte coördinatie tussen alle bevoegde overheden
indien bepaalde controles aan de Gewesten worden
gedelegeerd” is ingesteld bij verordening (EG) nr. 882/2004
inzake officiële controles op de naleving van de wetgeving
inzake diervoeders en levensmiddelen en de voorschriften
inzake diergezondheid en dierenwelzijn. Deze coördinatie
blijkt eens te meer noodzakelijk daar elke lidstaat één enkel
nationaal meerjarencontroleplan en een jaarverslag bij de
Commissie moet indienen.
2. het voormeld akkoord voorziet een zuivere regionalisering
van het luik dierenwelzijn, wat niet alleen door de dierenbeschermingsorganisaties
wordt betreurd, maar niet overeenstemt
is met het Europees recht indien de coördinatie
niet langer gegarandeerd wordt.
3. overeenkomstig de wensen van sommige beroepssectoren
(cfr. SWOT-analyse) en van de consumentenorganisaties,
wordt in voormeld akkoord voorzien dat “er overwogen
kan worden om verschillende structuren binnen de FOD’s,
POD’s en/of parastatalen te vereenvoudigen, groeperen of
reorganiseren teneinde een grotere coherentie in beleidsvorming
en meer efficiëntie van de administratie te
beogen”.
De integratie van DG4 van de FOD Volksgezondheid, Veiligheid
van de Voedselketen en Leefmilieu in het FAVV zou
een schaalvoordeel opleveren en als bijkomend voordeel
de creatie van een enig loket in België, zowel voor de
“stakeholders”, de Europese Commissie (DG SANCO) als de
buitenlandse overheden. Terzelfdertijd zou de risico-evaluatie
kunnen worden toevertrouwd aan het CODA en aan
het huidig Wetenschappelijk Comité van het FAVV.
Het is immers essentieel dat de risico-evaluatie en het
risicobeheer onafhankelijk blijven.
Trouwens, in de loop der jaren heeft het FAVV steeds in
deze zin gewerkt, precies om een synergie te creëren
tussen de openbare diensten en dus een besparing op de
middelen.
25