download de Memorie van Toelichting - LOC

zoals voorgeschreven in de Regeling maatschappelijke ondersteuning (Rmo). Naast
deze publicatieplicht geldt dat zij de hiervoor bedoelde gegevens overleggen aan een
door de minister aangewezen instelling. Deze onderzoeksinstelling verzamelt en
analyseert deze gegevens en verwerkt ze in rapportages waarin de prestaties van de
gemeenten in een betekenisvolle samenhang onderling worden vergeleken.
De gegevens die nu op grond van artikel 9 worden verzameld en gepubliceerd, zijn
minder goed geschikt voor het beoogde doel. De prestatiegegevens zijn vooral
gegevens over de inzet en activiteiten van gemeenten. Deze zeggen weinig over de
resultaten die de gemeente behaalt ten aanzien van “het kunnen meedoen” van haar
burgers. Verder zijn de uitkomsten van de tevredenheidsonderzoeken minder
betrouwbaar en niet vergelijkbaar, dat laatste omdat ze vormvrij zijn. Om deze
gebreken in één keer te ondervangen, wordt met de voorgestelde wijziging van artikel
9 verduidelijkt dat het gaat om een cliëntervaringsonderzoek. Dit vervangt zowel het
tevredenheidsonderzoek als het onderzoek naar de prestatiegegevens. Tevens wordt
een nieuw lid toegevoegd aan artikel 9 met het doel het cliëntervaringsonderzoek te
standaardiseren, waardoor vergelijking tussen gemeenten mogelijk wordt. De regering
komt met deze wijziging ook tegemoet aan de door de Tweede kamer aangenomen
motie over het belang van een onafhankelijke meting van de cliënttevredenheid 15 .
Bij een cliëntervaringsonderzoek wordt onderzocht wat de ervaringen zijn van de
cliënten met de geboden ondersteuning en welk effect ze ervan hebben ondervonden
wat betreft de verbetering van hun zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie.
Op deze wijze worden zowel de vraag naar de resultaten van de maatschappelijke
ondersteuning als de vraag naar de beleving ervan door de cliënten in één onderzoek
geïntegreerd. Omdat gevraagd wordt naar de concrete ervaringen van de cliënten, zijn
de uitkomsten van een cliëntervaringsonderzoek betrouwbaarder dan die van een
klanttevredenheidsonderzoek, waarin gevraagd wordt naar een oordeel over de
geboden diensten, vaak in de vorm van een rapportcijfer.
Door in een ministeriële regeling eisen te formuleren inzake de methodiek en de
reikwijdte van het in artikel 9 beschreven ervaringsonderzoek wordt bewerkstelligd
dat de uitkomsten van de ervaringsonderzoeken van de verschillende gemeenten
onderling vergelijkbaar zullen zijn. Op deze wijze wordt nader aan de lokale
verantwoording over de uitkomsten van het Wmo-beleid van het college van B&W
aan de gemeenteraad en daarmee ook aan de Wmo-raad en burgers inhoud gegeven. In
de ministeriële regeling zal opgenomen worden onder welke burgers gemeenten
ervaringsonderzoek dienen te verrichten. Hierbij gaat het ten minste – maar niet
uitsluitend - om burgers die gebruik maken van individuele en niet-individuele Wmovoorzieningen,
om mantelzorgers en vrijwilligers en burgers die zich met een Wmoondersteuningsvraag
tot de gemeente hebben gewend.
De ministeriële regeling zal ook voorschrijven op welke wijze het ervaringsonderzoek
dient te worden afgenomen. Hierbij zal gekozen worden voor een methodologisch
verantwoorde methodiek van ervaringsonderzoek, waarbij de administratieve lasten
voor zowel cliënten, aanbieders als gemeenten tot een minimum beperkt zullen
worden. In beginsel zullen alle gegevens jaarlijks verzameld en gepubliceerd dienen te
worden.
15 Kamerstukken II, vergaderjaar 2011-2012, 29 538, nr. 126 (motie van de leden Wolbert en Voortman).