download de Memorie van Toelichting - LOC

Indien de burger zelf niet in staat is om de beperking in de participatie op te heffen,
moet de gemeente voorzieningen treffen zodat de burger een huishouden kan voeren,
zich in en om de woning kan verplaatsen, en lokaal per vervoermiddel, medemensen
kan ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden kan aangaan.
De met begeleiding beoogde resultaten sluiten niet voldoende aan bij de in het huidige
artikel 4 van de Wmo genoemde resultaten die met de compensatie moeten worden
bereikt. Om deze resultaten onderdeel van de compensatieplicht te laten worden,
wordt aan artikel 4, eerste lid, van de Wmo een onderdeel toegevoegd. De op grond
van dit onderdeel te treffen voorzieningen dienen de burger in staat te stellen om
dagelijkse levensverrichtingen uit te voeren en het persoonlijk leven te structureren en
daarover regie te voeren.
Dit nieuwe onderdeel richt zich in de eerste plaats op praktische handelingen en
vaardigheden, gericht op de zelfredzaamheid in de dagelijkse leefsituatie, met inbegrip
van het voorkomen van het verlies van zelfredzaamheid. Op grond hiervan kan
bijvoorbeeld ondersteuning en hulp worden geboden bij eenvoudige of complexe
(praktische) taken/activiteiten, of bij het oplossen van praktische problemen die buiten
de dagelijkse routine vallen, het optillen en verplaatsen van voorwerpen die iemand
dagelijks nodig heeft, of het beheer van huishoudgeld en de thuisadministratie. De
VNG heeft in haar advies opgemerkt dat “het uitvoeren van dagelijkse
levensverrichtingen” geen zelfstandig met inzet van begeleiding te bereiken resultaat
is. De regering onderschrijft deze opvatting, en benadrukt dat dit begrip uitsluitend in
samenhang met de andere onderdelen van dit resultaatgebied moet worden gelezen.
Het uitvoeren van dagelijkse levensverrichtingen zoals in dit resultaatgebied bedoeld,
dient bij te dragen aan de structuur en de regie over het persoonlijke leven. Het
onvermogen om praktische handelingen te verrichten staat meestal niet op zich.
Bijvoorbeeld, het feit dat iemand zijn bril niet kan oprapen, zal veelal een gevolg zijn
van een fysieke beperking, maar die veroorzaakt waarschijnlijk wel meer ongemak
waardoor regie en zelfstandig functioneren onmogelijk is geworden. Is het niet kunnen
oprapen van de bril de ‘enige’ belemmering, dan zal begeleiding niet de voor de hand
liggende oplossing voor dat probleem zijn. Mogelijk is dan een praktische voorziening
aangewezen. Hetzelfde geldt als iemand bijvoorbeeld niet (meer) in staat is om zelf te
koken; de gemeente bekijkt of het probleem ligt in bijvoorbeeld regievoering of dat
een aangepaste keuken en/of keukenapparatuur aangewezen is en/of een
maaltijdvoorziening. Het zal ook in dit voorbeeld niet altijd nodig zijn om persoonlijke
begeleiding toe te wijzen.
Ten tweede is dit nieuwe onderdeel gericht op het compenseren en actief herstellen
van het beperkte of afwezige regelvermogen van de burger, waardoor deze
onvoldoende of geen regie over het eigen leven kan voeren. Het gaat dan bijvoorbeeld
om zaken als het regelen van randvoorwaarden op het gebied van wonen, onderwijs,
werk en inkomen, hulp bij het plannen, stimuleren en voorbespreken van activiteiten,
hulp bij het initiëren of het op- of bijstellen van dag- of weekplanning, het inzicht
geven in (mogelijke) gevolgen van besluiten en hulp bij het zich aan regels en
afspraken houden en het corrigeren van besluiten of gedrag.
Ten derde is het in voorkomende gevallen nodig om toezicht te bewerkstelligen,
bijvoorbeeld op gedrag ten gevolge van een stoornis, thuis of elders, of een zodanig