2.3 Mb. - Zuivelhistorie Nederland

De langzame afbrokkeling van het aantal zelfkazers heeft, naast de andere reedsgenoemde gronden, hierin een zekere voedingsbasis gehad.De kunstmestvoorziening, een zuivere distributie naar basisjaren geworden, lagvoor de zelfkazende streek ongunstig. De grote veebezetting, sterke aankoop vankrachtvoer voor het vee en de sterke varkenshouderij voerde in het verleden toteen ruime bemesting met eigen natuurmest en gier en dus een bescheiden kunstmestgebruik.Dit bescheiden gebruik werd basis voor de toewijzing, ook nu degrote eigen mestwinning voor een deel was vervallen. Er is begrip gevonden voordit feit, maar de hulp bleef uit de aard der zaak bescheiden.Voor de Bond was er aanleiding bij zijn leden aan te dringen op zorgvuldige, sparendebehandeling van op eigen bedrijf vallende mest.Een zorgengeval werd de inkrimping van de veestapel, gedirigeerd van boven af.Een inkrimping van 20% in weidebedrijven met geen uitwijkmogelijkheden is eenvrij zware taak. Hier staat tegenover, dat de vooroorlogse grootte van de veestapeltoch niet te handhaven was. In het algemeen was dit voorschrift niet al te ruïneus,echter werd de gekozen basisdatum voor de telling wel wat ongelukkig genomen.Het heeft tot gevolg gehad, dat vele boeren hun leveringsverplichting overmoesten doen aan veehouders in gemengde bedrijven en akkerbouwstreken of aanhandelaren. Een dure affaire!Dit wat het zakelijke betreft. Nog iets over de houding van de boeren, levend enwerkend in een zo bewogen tijd.Er was nood bij de burger in de grote steden. Dit vereiste dat 104 de boer zoveelmogelijk zijn producten voor de distributie beschikbaar liet komen en niet in dezwarthandel tegen hoge, soms fantastisch hoge prijzen zou afleveren. En op dieplicht werd aldoor gewezen door hen, die voor de voedselvoorziening verantwoordelijkwaren.Maar er waren onderduikers en een grote groep van mensen, die het voor deze opnamen.En het was bij de boer waar men voor deze huisvesting en/of productenvroeg.En ook hier lag een plicht van hoge orde. En met bewondering kan men terugzienop de durf en het medeleven van vele plattelanders, die blijvend of aldoor wisselend,ondanks alle gevaren, een tehuis gaven aan een opgejaagde groep mensen.Er gingen dus voedingsmiddelen voor mensen in de stad verloren door zwartehandelèn door liefdebetoon aan dak- en schutloze medemensen. En.... als een streekte weinig opleverde kwamen de razzia's van de controlediensten, waarbij helaas,de goeden het wel eens met de kwaden moesten ontgelden. Is het wonder dat dientengevolgeeen ontstemming ontstond, die een stempel drukte op dit platteland?Voeg hierbij de harde en zware verwijten over afzetterij van de uit de steden stromendezoekers naar wat eetbaars, terwijl het slechts „enkelen” waren die zich indeze misdroegen en de „velen” hierin grote redelijkheid toonden, dan krijgt men▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl77© Bond van Kaasproducenten