Vergunningverlening Besluit stralingsbescherming - Pagina niet ...

De resultaten van de berekeningen duiden erop dat voor vergunningsplichtige toepassingen vaningekapselde en voldoende afgeschermde bronnen in bijvoorbeeld de meet- en regeltechniek eengenerieke grenswaarde van 10.000 maal de vrijstellingsgrenzen uit het Bs kan worden gehanteerd.Ook de grenswaarden uit de HASS-richtlijn zijn voor de meeste bèta-/gamma-stralers voldoenderestrictief. Voor alfa-stralers zouden op basis van het gehanteerde rekenmodel een factor 100lagere waarde moeten worden aangehouden voor vergunningplicht.B.3 Uitwerking voor open radioactieve stoffenOpen radioactieve stoffen kunnen worden toegepast in een omgeving zonder extrastralingshygiënische voorzieningen (niveau 0) of in een specifiek voor dit doel ingerichtlaboratorium, waarbij een voorzieningenniveau aanwezig is op D-, C- of B-niveau. Hetbeschermingsniveau van een laboratoriummedewerker bij omgang onder reguliereomstandigheden met gelijke hoeveelheden radioactiviteit neemt daarbij toe naarmate hetvoorzieningenniveau toeneemt. Omgekeerd kan bij een gelijkblijvend risico met meer activiteitworden gewerkt in een hoger gekwalificeerd laboratorium. Voor het categoriseren van dehandelingen in een radionuclidenlaboratorium zijn naast de systematiek uit de BijlageRadionuclidenlaboratoria [b.8] verschillende andere rekenmethodieken voorhanden (o.a. HARAS[b.9] en VU [b.10]).Doel is om op basis van een aantal parameters de fractie van de activiteit te bepalen die kan leidentot een inwendige blootstelling en waarmee de maximaal te hanteren hoeveelheden in eenradionuclidenlaboratorium kunnen worden afgeleid. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussenchronische blootstellingen als gevolg van reguliere omstandigheden en eenmalige blootstellingenals gevolg van een incident. Er wordt uitgegaan van een dosiscriterium voor chronischeblootstellingen van 1 à 6 mSv per jaar voor werknemers (zie hoofdstuk 4). Uitgaande van 1000bewerkingen per jaar, zoals aangenomen in [b.10], betekent dit een dosiscriterium van 1 à 6 µSvper bewerking. Ook voor blootstellingen tengevolge van een incident mag de dosis niet meer dan1 à 6 mSv bedragen. Hiermee zijn de dosiscriteria vergelijkbaar met die voor ingekapseldebronnen (zie B.2).De hierboven genoemde voorwaarden kunnen als volgt worden geformuleerd:A × e < E , met (1)A inh = de geïnhaleerde activiteite inh = de dosiscoefficient voor inhalatieE N = het dosiscriteriuminhinhNDe geïnhaleerde activiteit verhoudt zich tot de maximaal te hanteren activiteit via de zogenoemdetransferfractie. In het HARAS rapport zijn de transferfracties berekend voor een aantal typenbewerkingen. Voor elke type bewerking is een bepaalde lekfractie en verspreidingssnelheidgedefinieerd bij een normaal verlopend scenario. Daarnaast zijn enkele incident- enongevalscenario’s gedefinieerd. De belangrijkste incidentscenario’s zijn “vrijkomen van een115