HET HOGEPRIESTERLIJK GEBED VAN CHRISTUS - De Evangelist

107voorgesteld, opdat het de discipelen hoorden, en daaruit troost en onderrichtingontvangen mochten. Zijn heengaan moest draaglijker worden, als zij hieruit begrepen,dat Zijn tegenwoordigheid bij hen maar gediend had, om hen voor de Vader tebereiden, en dat Die nu, na het scheiden van Christus, hen als Zijn eigendom bezorgenen bewaren zou.De zwarigheid die zij nu omtrent deze liefdezorg des Vaders mochten maken, uitaanmerking van hun kleine kennis, zwak geloof en andere zedelijke gebreken,waarvan zij zich als oprechten wel bewust waren, werd in deze woordenweggenomen. Wat is het groot en geruststellend, dat de Hartenkenner hun kennis engeloof, hoe gebrekkig en dikwijls door Hemzelf berispt, voor oprecht verklaart, envoor een recht bewijs van hun zaligste betrekking op God; welke betrekking Hijzelfook houdt voor een vaste grond, dat God hunner steeds ten goede zal gedenken.TOEPASSINGIn zulk een waarachtige geloofserkentenis zal ook onze zaligheid gelegen zijn. DeHeere Jezus heeft ons dezelfde woorden, naderhand nog door de Heilige Geestverklaard en vermeerderd, ook gegeven. Wij leven niet meer, gelijk vele volkeren deraarde, onder de zielsdwingelandij van zulke valse profeten die des Heeren woordenvan het volk stelen. Het gezegende werk der Kerkhervorming heeft ons dit wederomgegeven. Mochten wij dat kostelijkste geschenk, beter dan duizenden van goud ofzilver, maar ontvangen, en daardoor tot erkentenis der waarheid komen. Daar zouaanleiding in mijn woorden zijn tot weerlegging van verschillende schadelijkegevoelens buiten onze Kerk; doch het is niet nodig die daar te zoeken. Wij kunnen die,tot onze schande voor God, tehuis wel vinden.1. Mag de Heere niet wel zeggen thans van velen onder ons, als van Zijn oude volk,Jer. 6:19: Hoor toe, gij aarde, zie, Ik zal een kwaad brengen over dit volk, de vruchthunner gedachten; want zij merken niet op Mijn woorden, en Mijn wet verwerpen zij.Want men hoort en leest thans maar al te klaar, dat het Goddelijk gezag van dezewoorden bestreden en geloochend wordt. Het gaat zover, dat die Goddelijke enmenslievende Jezus gelijk gesteld wordt met Mohammed en zulke snode bedriegers,die uit de hel zijn uitgegaan. (Wie schrikt niet, die eraan denkt?) Of, om de wraak vanGods dienares en de vervloeking van alle Christen natiën te ontgaan, zal men Hemwel voor een deugdzaam Zedenleraar houden, maar niet geloven, dat Hij als deeeuwige Zoon van God is uitgegaan. Van Wiens woorden niets ontvangen wordt, danhetgeen met de natuurlijke godsdienst overeenkomt. Dit dreigt de godsdienst, of lieverde godsverzaking, de mode te worden. Ik spreek niet te hard. Leest wat in 1 Joh. 2: 22,23 onze evangelist zegt: Wie is de leugenaar, dan die loochent dat Jezus is deChristus? Deze is de antichrist, die de Vader en de Zoon loochent. Een iegelijk dieden Zoon loochent, heeft ook den Vader niet. En wederom, hoofdstuk 4: 3: Alle geestdie niet belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, die is uit God niet; maar dieis de geest van de antichrist. En wat is de reden van dit verwerpen? Niet deovertuiging van de onwaarheid of schadelijkheid van deze leer; maar de vijandschapvan het verstand des vleses met de opgeblazenheid daarvan, die wil zich niet latengevangen leiden onder het gezag van een hogere Goddelijke wijsheid. En deovergegeven drift tot een werelds en vleselijk leven, wil zich niet laten beteugelen ofpijnigen door het nauwe voorschrift van Jezus Evangelie.2. En hoewel men nog dat Evangelie belijdt Gods Woord te zijn; die zich met degruwelleer der Socinianen en Arianen hebben laten verpesten, lopen hard naar deze