HET HOGEPRIESTERLIJK GEBED VAN CHRISTUS - De Evangelist

216voeten te wassen. Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, enz. Joh. 13: 12-17.Hij was onder alle laster, tegenstand en verdrietelijkheden in het uitvoeren van Zijnlast, zo onderworpen en zachtmoedig. Hoe men Hem smaadde voor een vraat enwijnzuiper, een vriend van tollenaars en zondaars; hoe onbekeerlijk de steden waren,daar Hij Zijn meeste kracht gedaan had; Hij kan Gods Raad met dankzeggingaanbidden, Matth. 11: 16- 26. En Hij stelt Zich hier wederom Zijn discipelen tot eenvoorbeeld, vers 29: Leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben, en nederig van hart. Zomoesten zij het zich getroosten, als zij getrouw, maar voor velen in hun werkonvruchtbaar waren, zeggende: Wij zijn Gode een goede reuk in Christus; in degenendie zalig worden, en in degenen die verloren gaan, 2 Kor. 2: 15. Zij moesten, volgensde gemelde les, met zachtmoedigheid onderwijzen degenen die tegenstaan, 2 Tim. 2:25.Jezus was ook, zonder aanzien van personen, evenwel altijd zo vrijmoedig, om voorde waarheid uit te komen. Zodat Zijn vijanden dit getuigenis moesten geven, Matth.22: 16: Meester, wij weten dat Gij waarachtig zijt, en den weg Gods in der waarheidleert; en naar niemand vraagt, want Gij ziet den persoon des mensen niet aan.Datzelfde voetspoor hadden ook Zijn afgezanten te volgen, zodat de vervolgers zichover hun vrijmoedigheid verwonderden, Hand. 4: 13, gelijk de Gemeente aldaar omdeze hoedanigheid bad, vers 29, zo werden zij ook allen, vers 31, vervuld met deHeilige Geest, en spraken het Woord Gods met vrijmoedigheid. Het moestaangenaamheid aan de boodschap geven, als men vernam, dat de brenger niet zichzelfzocht, maar het beste dergenen tot welke hij sprak. Zo heeft Jezus nooit aardsevoordelen gezocht van mensen, een aangeboden koninkrijk versmaad, en diepearmoede gewillig ondergaan, opdat Zijn volk door Zijn armoede zou rijk worden. Indezen hadden Zijn knechten des Meesters voorbeeld te volgen. Zij hadden deze les:Gij hebt het om niet ontvangen, geeft het om niet. Ook om zich niet op te houden metde zorgvuldigheden van dit leven, Matth. 10: 8-10. Het gaat wel als een dienaar vanhet Evangelie van zichzelf in waarheid kan zeggen: Niet zoekende mijn eigenvoordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden. Ik zoekniet het uwe, maar u, 1 Kor. 10: 33, 2 Kor . 12: 14.De leer die Christus gepredikt had, en Zijn dienaars verkondigen moesten, was demeesten een ergernis en dwaasheid; zo kon het niet missen, of dat moest haat envervolging tegen de verkondigers verwekken. Die dit schroomde te ondergaan, wasniet bekwaam tot dit werk. Jezus had reeds zoveel vijandschap en vervolging geleden,en stond nu Zijn leer met Zijn dood te bevestigen, en onder Pontius Pilatus de goedebelijdenis te betuigen, 1 Tim. 6: 13. Hij gaf hun hierin ook een voorbeeld: Dewijl ookChristus voor ons geleden heeft, ons een voorbeeld nalatende, opdat gij Zijnvoetstappen zoudt navolgen, 1 Petrus 2: 21. Sommigen van hen zouden daartoegeroepen worden, als in het gemeen voorzegd wordt, Joh. 16: 2, aan Petrus in hetbijzonder, Joh. 21: 18; zo moest elk Paulus kloekmoedigheid in zulk een gevalhebben, Fil. 2: 7: Ja, indien ik ook tot een drankoffer geofferd worde over deofferande, en bediening uws geloofs, zo verblijd ik mij, en verblijd mij met u allen.d. Om kracht aan Zijn leer bij te zetten, had Jezus ook bovennatuurlijke bewijzengebruikt, in die verbazende wonderen die Hij had verricht, als een Profeet krachtig inwerken en woorden. Deze eerste afgezondenen zouden ook met dergelijke machtvoorzien worden, volgens de voorzegging, die Hij bij hun zending doet, Matth. 10: 3:Geneest de kranken, reinigt de melaatsen, wekt de doden op, werpt de duivelen uit.Was zoveel gelijkheid tussen de bediening van Christus en Zijn discipelen, tenaanzien van de stof van hun boodschap, en van de wijze en middelen van die aan tedringen; zo kan men ook enige overeenkomst vinden: