HET HOGEPRIESTERLIJK GEBED VAN CHRISTUS - De Evangelist

155stonden in één geest, met één gemoed gezamenlijk strijdende voor het geloof desEvangelies, Fil. 1: 27.d. Die twee Goddelijke Personen werken door de Heilige Geest; zo moesten zij vandie enen Geest zich laten besturen, hulp zoeken, en alle onderscheidene gaven engenadens tot Hem brengen. Want daar is verscheidenheid der gaven, doch het isdezelfde Geest; 1 Kor. 12: 4.e. Vader en Zoon zoeken elkanders eer, als in vers 1 bleek. Hoe nodig was dan aan hetvolk des eigendoms de vermaning, Fil. 2: 3: Doet geen ding door twisting, of ijdeleeer; maar door ootmoedigheid achtende de één de ander uitnemender dan zichzelve:En Rom. 12: 10: Met eer de een den anderen voorgaande.f. Zij hebben alles gemeen, zagen wij in vers 10. De gemeenschap der heiligen vordertook, dat elk zijn talenten en vermogens tot geestelijk en lichamelijk nut vanmedegelovigen gewillig aanlegge. De Kerk in haar eerste liefde voldeed daaraan,Hand. 4: 32: Niemand zeide dat iets van hetgeen hij had, zijn eigen was, maar alledingen waren hun gemeen. Zonder dat daardoor een altijd durende en onbepaaldegemeenschap van goederen wordt aangeprezen; die toen zelfs geen plaats had, ennooit hebben kan, zonder schending van Gods bestelling, Die arm rijk maakt, enzonder verwoesting der menselijke maatschappij.g. Men zou hier nog kunnen bijvoegen verschillende eigenschappen van dezeeensgezindheid. Bijvoorbeeld: In de Drie-eenheid heeft elk Persoon evenwel Zijnonderscheiden orde, eigenschappen en werk. Tussen de leden van Jezus Kerk moesthet onderscheid evenwel ook blijven van rang, hoedanigheden, gaven,ambtsverrichtingen, enz. als waardoor de vereniging vaster gemaakt werd, gelijkPaulus gelijkenis van een menselijk lichaam, dat vele en zeer verschillende ledenheeft, leert, 1 Kor. 12. De Goddelijke eenheid is zo heilig; die onder mensen moestook zuivere gronden en uitwerkingen hebben. Die is zo onafscheidelijk; zo moest ookdeze zijn, enz.B. Doch het wordt tijd, om het verband te zien, hoe en waarom de Heere Jezus daartoedes Vaders bewaring bidt.1. Goddelijke bewaring tegen zonde en kracht van verzoeking was voor elk nodig,zouden zij eensgezind onder elkaar blijven. Volmaakte vereniging kan er niet zijn ofblijven, dan in God. Zodra enige zonde heerschappij in het gemoed krijgt, komt daarinook zoveel van het albeheersend eigen, dat de hoofdvijand van de wareeensgezindheid is. Waarom Paulus, Fil. 2: 4, niet alleen als een vrucht, maar ook alseen hulpmiddel tot de aangeprezen eensgezindheid, vers 2, aanbeveelt: Een iegelijk zieniet op het zijne, maar een iegelijk zie ook op hetgeen dat des anderen is.2. En de Heiland had zeer gewichtige redenen, om deze eenheid voor Zijn discipelente bidden.a. Die is altijd noodzakelijk, zo tot eigen vergenoeging des harten, aangenamesamenleving, onderlinge sterkte en bevordering, als tot verkrijging van Gods verderezegen: Ziet, hoe goed en lieflijk is het, dat broeders ook tezamen wonen; enz. Want deHeere gebiedt aldaar den zegen, en het leven tot in der eeuwigheid, Ps. 133. Deapostelen, dienaars van de ware Salomo, moesten Zijn Rijk oprichten, en Sionbouwen, Zijn huis richten; het werk zou blijven steken, werd hun taal, als die van deBabelbouwers verward. Want een ieder koninkrijk, dat tegen zichzelf verdeeld is,wordt verwoest; en een ieder stad, of huis, dat tegen zichzelf verdeeld is, zal nietbestaan: Matth. 12: 25.