HET HOGEPRIESTERLIJK GEBED VAN CHRISTUS - De Evangelist

158dat volk, dat door de Vader uit de wereld aan Jezus gegeven is, en Zichzelfovergegeven heeft, dat zichzelf tracht onbesmet te bewaren van de wereld. In oordeel,zin, lust, oogmerk, bedrijf, enz. verschilt gij hemelsbreed daarvan. U kunt u nietverenigen met de gesprekken en gezelschappen der Godzaligen, die lust hebben omdes Vaders Naam te vrezen en Die te heiligen, en die daartoe bij elkaar komen endaarvan spreken. Het is immers een klaar bewijs, dat u nog buiten de gemeenschap derheiligen bent.4. Of meent u het beter gevonden te hebben? U houdt het met Jezus discipelen, voegtu daarbij, schikt u daarnaar zoveel u kunt, praat mede (dat sommigen al vrij welgeleerd hebben) kunt goed doen aan hen, en wat dies meer is Maar is er wel zulk eenvereniging als tussen Vader en Zoon? Is het wel zulk een innigste genegenheid? Bentu wel tot zulk een Gode verheerlijkend einde met hen verenigd? Is het wel zoalgemeen? Is het wel uit zulk een heilig beginsel, om het Goddelijke beeld dat udaarin ziet? enz. Nee. Het is ten dele uit drang van het geweten, hetgeen getuigt dat ditvolk hoog te achten is. Of u acht hen minst om heiligheid, maar om enige anderebeminnelijke hoedanigheden of voordelen. Of u zoekt hieruit een kenteken op temaken voor uw ingebeelde genadestaat. Of u hebt tijdelijke redenen en inzichten,waarom u ook voor vroom wilt gehouden worden. En ondertussen kunnen velen vande zodanigen tegelijk het hart verenigen met de wereld, en in haar gezelschappen,vermaken en gewoontens, als het niet te buitensporig toegaat, met genoegen meedoen;ja beter dan anderen. Doch zulk een gemeenschap is louter geveinsdheid, immers zeertot oneer van Christus. Want wat mededeel heeft de gerechtigheid met deongerechtigheid? En wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis? En watsamenstemming heeft Christus met Belial? Of wat deel heeft de gelovige met deongelovige? 2 Kor. 6: 14, 15.Al de gemelde dingen geven treurige bewijzen, dat u niet bent onder de nodigstebewaring van de heilige Vader; maar (hoe hard het klinkt) onder het zielmoordendopzicht van de vader de duivel, Joh. 8: 44. Aan die verleidingskracht en aan hetgoeddunken van uw dwaalziek hart bent u dan overgegeven. En waar staat u dan alniet aan bloot? Hoe vreselijk zal eens die eeuwige scheiding gemaakt worden, gelijkeen herder de schapen van de bokken scheidt, wanneer u u ter linkerhand ten jongstendage ziet afgezonderd van dat volk, dat blinken zal als de zon in het Koninkrijk vanZijn Vader? Hoe schrikkelijk en onverdraaglijk zal het zijn, u verwezen te zien, om inwening der ogen, knersing der tanden, lasteren van God, vervloeken van uzelf, deschare der duivelen en verdoemden eeuwig gezelschap te houden.IJst u van zulk een gezelschap, zo moet u er hier van afgezonderd worden. Wenst uuw lot te hebben onder de heiligen, zo moet dit volk uw volk, hun God uw Godworden. Die vereniging moet in Christus en door Zijn Geest gemaakt worden, dooreen Goddelijke inenting. Mocht u er eens hartelijk om leren bidden; ja eens zien, datdie heilige Vader met zulke onreinen geen gemeenschap hebben kan en hun biddenniet horen, opdat Christus als een verzoenende en voorbiddende Middelaar u dierbaarworde.U die aan Christus gegeven en het met Hem eens geworden zijt, kunt tot uw troost, enonderwijs in plicht, dit volgende leren:1. Stelt toch veel gewicht op dit deel der voorbidding en het daaruit vloeiendevoorrecht van des Vaders bewaring. Want dat u niet allang Christus en Zijn volk hebtverlaten en in vijanden bent veranderd, is niet, omdat uw hart er te goed voor was, ofuw vijanden minder beoogden; maar alleen omdat de Bewaarder Israëls u met Zijn