Ouders en jeugdwerk

elangrijk. Daarnaast willen ouders zelf vooral informatie over het soort activiteiten en de regels en de
afspraken in de werking. Op de vraag of er iets moet veranderen, antwoordt om en bij 25% van de ouders
dat ze meer contact willen met de begeleiders. Vooral ouders met een ouder kind in een speelpleinwerking
geven dat aan (tot 31.3% van de groep ouders met kinderen ouder dan twaalf jaar).
Uit de bevindingen blijkt dat het kind mee het proces van betrokkenheid medieert. Minder sterk de
nood ervaren om inspraak te hebben of actief betrokken te zijn, is in sterke mate ingegeven vanuit de
overtuiging zich niet te moeten mengen in de vrije tijd van het kind. Vooral ouders met een kind in een
jaarwerking stellen dat. Een heel klein aandeel ouders (telkens 5%) wil niet actief meehelpen omdat
het kind dat niet wil. Dat tekent zich vooral af bij ouders met kinderen in de leeftijdsgroep twaalf plus.
Telkens een vijfde van de ouders met een kind in een jaarwerking en van de ouders met een kind in een
vakantiewerking is ervan overtuigd dat volwassenen gewoon niet betrokken moeten zijn.
Globaal vallen nog een aantal andere zaken op. Hoewel de algemene lijnen over de deelnamegroepen (jaaren
vakantiewerking) en de groep niet-deelname gelijklopen, zien we toch een aantal opmerkelijke verschillen.
Over tal van domeinen heen, zoals de verwachtingen ten aanzien van de organisatie en de begeleiders,
de wenselijkheid van betrokkenheid, kennen ouders van niet-deelnemende kinderen, in vergelijking met
ouders van deelnemende kinderen, eenduidig meer belang toe aan diverse items. In de deelnamegroep
scoort een groter aandeel ouders neutraal. We komen hier later op terug bij de drempel ‘begrijpbaarheid’.
De verschillen in de twee deelnamegroepen (jaar- en vakantiewerking) weerspiegelen de diversiteit aan
jeugdwerkvormen. Ouders kijken naar vakantiewerkingen vanuit een eerder consumentgerichte insteek. De
verwachtingen van respondenten in vakantiewerkingen wegen, in verhouding tot jaarwerkingen, sterker
door naar kwaliteitscriteria zoals de veiligheid van de activiteiten, het in orde zijn van de gebouwen,
enzovoort. Opmerkelijk is dat ouders ten aanzien van een jaarwerking minder belang hechten aan
infrastructuur en veiligheid, maar verhoudingsgewijs wel sterker de veiligheid van bijvoorbeeld lokalen
veranderd willen zien.
Actief participeren (bv. meehelpen of aanwezig zijn bij activiteiten) wordt het minst uitgesproken ten
aanzien van vakantiewerkingen. Bij jaarwerkingen zien we daartoe meer wens of bereidheid. Ouders
met kinderen in een vakantiewerking geven ook in beperktere mate aan dat ze het belangrijk vinden
begeleiders goed te kennen. Informatie krijgen wordt wel nog steeds belangrijk bevonden en dan vooral
over de organisatie van de dag.
In vakantiewerkingen merken we de eigenheid van de speelpleinwerkingen op. De data bevestigen het
‘praktijkbeeld’ dat ouders speelpleinwerking sterker zien in termen van opvang. Veranderingsvoorstellen
op het niveau van beschikbaarheid scoren opvallend hoger in deze werkvorm. Dat komt onder meer tot
uiting in items zoals ‘ik wil opvang voor en na activiteiten’ of ‘ik wil uren die beter aansluiten bij mijn
werksituatie’.
Tot slot vraagt ook het onderscheid tussen reguliere en doelgroepspecifieke werkingen aandacht.
Uit de praktijkverhalen en de face-to-facebevragingen blijkt dat ouders met een migratie- of
kansarmoedeachtergrond heel wat drempels ervaren in relatie tot het reguliere jeugdwerk. Een groot
aandeel respondenten met migratie- of kansarmoedeachtergrond werd gerekruteerd in doelgroepspecifieke
werkingen. Dat kan mede een verklaring bieden waarom sommige drempels, zoals bereikbaarheid,
125