computer-wetenschap-bewerkt

102 HOOFDSTUK 53. OBJECTVOORSTELLING
Als beginvoorwaarde van deze techniek mogen geen voorgrondpixels de kanten van de afbeelding raken.
53.1.2 Kettingcodes
Een kettingcode is een manier om een gedefinieerde rand voor te stellen. We zien de rand dan als een opeenvolging
van korte lijnsegmenten die een bepaalde oriëntatie hebben. De oriëntatie van elk randsegment wordt met een
codenummer voorgesteld. We kunnen daarbij werken met 4- of 8-connectiviteit.
Freeman Chaincode - 4 en 8 connectiviteit
Het opstellen van de kettingcode:
1. De rand wordt op een raster gelegd, vervolgens wordt de rand op de roosterknooppunten gesampled.
2. Men kiest een beginsample en noteert telkens de richting naar de volgende sample in het rooster (volgens de
4- of 8-connectiviteit).
Om invloed van ruis te beperken en om een meer rudimentaire voorstelling van de rand te geven kan er voor een
groter rooster geopteerd worden.
Normalisatie
Om de kettingcode te normaliseren kunnen we twee technieken toepassen:
• Normaliseren voor rotatie:
Elke richting wordt relatief genomen t.o.v. het vorige punt (wijzerzin)
Voorbeeld: “10103322” wordt “3133030”