computer-wetenschap-bewerkt

57.5. PLATFORM EN GEMEENSCHAP 115
aansturen door middel van grote aantallen zeer simpele instructies op hardware niveau (of dicht tegen dat niveau aan),
tegenwoordig behoort het tot de voornaamste functie van ieder platform om ervoor te zorgen dat een programmeur in
één enkele instructie een hele, complexe actie uit kan voeren (het tekenen van een venster in een grafische interface
in vol ornaat, het openen en gebruiken van een netwerkconnectie, etc.). Het idee hierachter is dat een programmeur
zich zo veel mogelijk kan concentreren op de specifieke taak die hij uit wil voeren in plaats van zeer veel tijd te
verdoen aan het uitcoderen van zeer vaak voorkomende en dus saaie stukken code. Dit heeft bovendien (hopelijk) het
voordeel dat de ontwikkeltijd van stukken software omlaag gaat en daarmee ook de kosten. En bovendien voorkomt
het hergebruik van eenmaal ontwikkelde en betrouwbaar bevonden stukken code het ontstaan van eindeloze fouten
in vaak voorkomende stukken code die anders steeds opnieuw geschreven zouden moeten worden.
57.4.2 Veelomvattendheid
Een andere trend binnen de platformontwikkeling is zonder enige twijfel ook die om steeds meer functionaliteit in
één platform aan te bieden, zodat een programmeur meer en meer kan zonder hulpmiddelen van “buitenaf”. Was
een platform vroeger bijvoorbeeld zoiets als de C-taal in combinatie met de wxWindows grafische bibliotheek, tegenwoordig
omvat een beetje platform hulpmiddelen voor het opzetten van grafische interfaces, het regelen van de
bediening ervan (middels toetsenbord, muis, joystick, touchscreen, enzovoorts en uiteraard netjes geabstraheerd tot
een “bedieningshandeling” zodat de programmeur zich niet hoeft te bekommeren om welk apparaat precies gebruikt
wordt om de interface te bedienen), het opzetten van netwerk- of Internet-verbindingen, het omgaan met bestanden in
allerlei formaten (met name XML), wiskunde-functies, het omgaan met verzamelingen en andere abstracte datatypes,
en het omgaan met multimedia-onderdelen.
Als onderdeel van deze trend kan het ontstaan gezien worden van platforms die een zeer gespecialiseerde, sterk geïntegreerde,
verticale kolom vormen vanuit de programmeur naar ondergelegen niveaus, soms tot op hardware niveau.
Bekende voorbeelden hiervan zijn het Wintel-platform (waarin de programmeur zich specialiseert in het programmeren
en gebruik van Windows op de Intel-familie van processoren voor desktop applicaties), het Gnu/Linux/Qt/KDE
platform (een directe concurrent van Wintel op basis van Linux, Gnu software, de QT bibliotheek en de KDE omgeving)
en LAMP (Linux, Apache, MySql, PHP -- een platform dat zich richt op het ontwikkelen van web-applicaties).
Een bijzondere positie hierin wordt ingenomen door het Java platform (dat zich specifiek richt op de JVM machine
als onderliggende computer -- maar waarin de JVM een abstracte computer is die in software wordt uitgevoerd,
waarmee het platform uitwisselbaar wordt over alle fysieke hardware heen) en de J2EE uitbreiding hierop (J2EE is
dan weer een platform gericht op de ontwikkeling van zakelijke applicaties in een netwerkomgeving). Het openen
van de lagergelegen platformlagen voor algemene toegang om zo een “platform-platform” te bouwen (zoals Java met
de JVM doet) zou ook best een nieuwe trend kunnen worden. Het concurrerende .Net-platform van Microsoft is, met
een andere insteek, op hetzelfde idee gebaseerd.
57.5 Platform en gemeenschap
Een laatste “onderdeel” waarover een platform tegenwoordig moet beschikken om zich met recht een platform te
kunnen noemen, is een “community” -- een gemeenschap van gebruikers die op zijn minst gespecialiseerd zijn in
het gebruik van dat platform en dat platform voor vrijwel al hun dagelijkse ontwikkelwerk gebruiken. Het ideaal
is echter de situatie waarin de gebruikers niet alleen gespecialiseerd zijn, maar vooral ook actief betrokken zijn
bij hun platform. In deze situatie ontstaat namelijk een platform met een zeer dynamische aard, waarin de verdere
ontwikkeling van het platform gevoed wordt door de wensen, ideeën en uitvindingen van de gebruikers (de leden van
de gemeenschap) en niet alleen door de trends van buiten. Een platform met een levendige gebruikersgemeenschap
heeft veel meer mogelijkheden om een trendsetter van technologische ontwikkelingen te worden in plaats van alleen
maar een volger. Bovendien helpt een actieve gemeenschap een platform makkelijker ingang vinden in algemene
software-ontwikkeling, zowel door de beschikbaarheid van specialisten als door de aanwezigheid van mensen die het
platform aan kunnen dragen als oplossing voor een bestaand probleem.
Ten slotte zorgt een gemeenschap ook voor groei van een platform in de vorm van aanwas van nieuwe gebruikers -- een
actieve en groeiende gemeenschap geeft aanleiding tot het opzetten van diverse en makkelijk toegankelijke opleidingen
voor gebruikers die met het platform willen beginnen en is ook een bron van ondersteuning voor nieuwe gebruikers,
zowel via traditionele congressen en gebruikersgroepen als via moderne vraagbaken als het Internet. Hiermee tekent
zich ook een derde trend in platformontwikkeling af: de trend dat het platform meer en meer ook een sociaal karakter
krijgt, naast een technisch en zakelijk karakter.