12 magazine Leef!

Mijn passie
Mijn vader komt uit China
‘Hij is op zijn 17e uit China vertrokken,
volgens mij in 1938. Hij woonde
in een bergdorp in een zeer armoedige
provincie, zonder enig toekomstperspectief.
Dus hij wilde in Europa
geld verdienen voor de familie.’ De
ouders van Sis, zijn moeder was Nederlandse,
hebben elkaar in de oorlogsjaren
in Amsterdam ontmoet. Het
was in die tijd zeker niet gebruikelijk
dat een Chinees met een Nederlandse
trouwde. Zijn vader kreeg in de jaren
’50 de kans een eigen restaurant in
Sittard te beginnen. Daar is Sis geboren,
in 1955. Toen hij twee jaar was
verhuisden ze naar Leiden. En op zijn
tiende van Leiden naar Katwijk. Iedere
verhuizing hing samen met een
nieuw restaurant. ‘Mijn ouders waren
altijd aan het werk. Mijn vader in de
keuken, mijn moeder voor. In feite
ben ik opgevoed door mijn oudste
zus. En natuurlijk moesten de kinderen
al jong meehelpen in de zaak, dat
was heel gewoon. Gepraat werd er
niet veel. Mijn vader sprak niet zo
goed Nederlands en ik geen Chinees.’
Onbezorgde jeugd
‘Ik heb een hele onbezorgde jeugd
gehad. In Leiden voetbalde ik veel
op straat. In Katwijk ging ik met mijn
vriendjes mee naar Quick Boys. Ja, ik
woonde aan Zee, dus dat was logisch.
De straat uit, dan zat ik op het voetbalveld.
Ik was hartstikke fanatiek,
helemaal gek van dat spelletje.’ Was
hij in 1965 in Katwijk geen bezienswaardigheid?
En werd hij niet gepest?
‘Ja natuurlijk viel ik op. Ik was het
enige ‘andere jongetje’ op Zee. En dan
zijn er natuurlijk altijd mensen die je
willen uitproberen. Maar doordat ik
in Leiden had gewoond kon ik als
stadsjongetje aardig van me afbijten.
Ik heb er helemaal geen problemen
mee gehad en zeker niets aan overgehouden.’
School interesseerde me
totaal niet
‘Ook ik moest natuurlijk meewerken
in het restaurant. Van huis uit werd
een opleiding helemaal niet gestimuleerd.’
Sis is de middelste van vijf kinderen;
een oudere broer en zus en
een jongere broer en zus. ‘Ik zat op
de LEAO en deed er niks aan. In het
3e jaar vertelde een van de leraren
dat CIOS iets voor mij was geweest.
Hadden ze dat potverdorie eerder
verteld…Sporten was écht mijn ding.
Op mijn 15e ben ik met de LEAO
gestopt, zonder diploma. Tot mijn
18e heb ik in de zaak gewerkt. En
daarnaast lekker voetballen natuurlijk.
De zaak van mijn ouders werd verkocht
en we gingen naar Amsterdam
verhuizen. Mijn oudste broer wilde
het restaurant niet overnemen en ik
wilde helemaal de horeca niet in.’
Voetballen bij AZ
‘Precies toen stond AZ op de stoep.
Of ik daar wilde voetballen; op amateurbasis
naar het 2e. Ja natuurlijk.
Een jaar later voetbalde ik bij de selectie,
ook op amateurbasis. Ik woonde
in Amsterdam en werkte bij een
groothandel in automaterialen. Maar
ik was bij AZ niet zo happy. Er werd
niet goed gereageerd op zaken die ik
aankaartte. Pas toen ik er klaar mee
was kon er opeens wel van alles worden
geregeld. Maar dat is te laat, dan
stop ik ermee. Dus ik ben vertrokken.
Ook op werk ging het niet helemaal
jofel, daar heb ik ontslag genomen.
Binnen 2 dagen kreeg ik een telefoontje
van de heer Chu uit Noordwijk.
Of ik in zijn restaurant aan de
Grent wilde komen werken. Hoe hij
dat wist? Geen idee. Dan is de Chinese
wereld toch klein. Ik ben in Noordwijk
begonnen. Chu heeft me gestimuleerd
om cursussen te volgen en
papieren te halen. Cafébedrijf en
Handelskennis.
Maar op een gegeven moment verkocht
hij de zaak en zat ik weer zonder
werk. De nieuwe Chinese eigenaar
was met zijn gezin nog niet lang
in Nederland. Zij spraken toen slecht
Nederlands en bijna geen Engels en
Duits. Dus na de verbouwing van het
restaurant ben ik bij Tong AH komen
werken, in 1978.’
Huis in Noordwijk
‘De eerste tijd woonde ik nog in
Amsterdam. Hier in het restaurant
heb ik mijn vrouw Yin Leng leren
kennen, ze werkte als serveerster.
We zijn samen in Amsterdam gaan
wonen. Eerst bij mijn moeder op een
kamertje, daarna in de Bijlmer. Onze
dochter Angela is van 1979, zoon
Randy van 1981 en zoon Melvin van
1982.’ Hij lacht en samen bewonderen
we het portret van zijn drie kinderen.
‘Toen kreeg ik de kans om hier in
Noordwijk aan de Lijnbaanweg een
nieuwbouwhuis te kopen. Ik stond 2e
op de 2e reservelijst, dus ik verwachtte
niks. Maar de meeste kopers trokken
zich terug. Het was een lastige
tijd, de rente stond heel hoog. Ik heb ’t
wél gedaan, we konden veel besparen
op benzinegeld. Ik woon hier op vijf
minuten afstand van mijn werk. Dat
bevalt zo goed. Zo kon ik mijn kleine
kinderen groot zien worden; dat is
toch leuk! En lekker sporten ernaast
natuurlijk.’
Gek op natuurijs
Na vertrek bij AZ is hij weer bij Quick
Boys gaan voetballen, dat bleef zijn
‘cluppie’. Rond zijn 29e is hij met
voetballen gestopt. Trainingstijden en
horeca; dat ging niet zo goed samen.
Daarna ging hij tennissen op de
Geversbaan. Maar ja, bij het ouder
worden kreeg hij steeds meer last
van blessures en is hij overgestapt
op fietsen en schaatsen. ‘Net na mijn
30e denk ik. Schaatsen vond ik altijd
al mooi. Dus ik ben met een aantal
29