Rondom MS 52

RONDOM
Onderzoek
Jan Sixma
Prof.dr. Sixma draagt na
Prof.dr. Jan Sixma heeft na acht jaar het voorzitterschap van de Wetenschappelijke Raad van
de Stichting MS Research overgedragen. Zijn rol in dit adviescollege van de Stichting bij de
bepaling aan welk onderzoek het beschikbare geld te besteden, is overgenomen door
prof.dr. René van Lier. Eén gelijkenis: ze zijn alle twee in het bijzonder deskundig op het gebied
van bloed en, wat multiple sclerose betreft, eigenlijk beiden betrekkelijke buitenstaanders.
Maar dat laatste is feitelijk een
voordeel, merkt prof. Sixma
(1936) op: “Je moet je voorstellen
dat steeds als er een projectvoorstel aan
de orde komt, waarbij iemand van de Raad
zelf is betrokken, en dat komt nogal eens
voor, die man of vrouw daarover zelf niet
mag meebeslissen. Daardoor zat de vorige
voorzitter, professor Frederik Barkhof, als
neuro-radioloog van het VUmc Amsterdam
en zelf MS-onderzoeker, grotendeels op de
gang. Voor een voorzitter niet zo handig.
Daarom hebben ze mij uitgekozen.”
Hij kijkt met tevredenheid op de afgelopen
acht jaar terug. “Voor MS Research zag
ik het vooral als mijn taak om te zorgen
dat er een eerlijk en kwalitatief uitstekend
beoordelingsproces zou zijn van alle
subsidieverzoeken voor MS-onderzoek.
Daarom heb ik gezorgd dat er ook
beoordelaars van buiten de relatief kleine
MS-wereld in de Wetenschappelijke
Raad kwamen. Ook heb ik op een aantal
procedurele punten veranderingen
aangebracht. De selectie is daardoor
verbeterd zodat we nu kunnen zeggen dat
de beste projecten een grotere kans van
slagen hebben.”
Ondersteunen
Hij zag zijn werk niet zozeer als het
sec beoordelen maar meer als het
ondersteunen van die projectvoorstellen.
Elk ingediend projectvoorstel is eerst in
detail bestudeerd door drie leden van
onze raad. Op grond van hun bevindingen
zijn we dan uitgebreid gaan discussiëren
over zo’n project. Voor grotere projecten
wordt bovendien advies ingewonnen van
buitenlandse MS-specialisten. Alles in vele
stappen. Als regel hadden we twee sessies
per jaar en meestal ging het om ruim
€ 1,2 miljoen per jaar.”
Hoogleraar, maar op een heel ander
vakgebied. Niet multiple sclerose maar
bloedstolling – “zoals dat formeel heet
haemostase en trombose.” Studeerde
geneeskunde van 1954 tot 1961 aan de
Vrije Universiteit in Amsterdam, waarna
hij zich aansloot bij het academisch
ziekenhuis in Utrecht. Daar verwierf
hij in 1966 de doctorstitel, gevolgd
door de opleiding tot internist. In1975
werd hij benoemd tot hoogleraar in de
hematologie. Professor Sixma is van meer
dan 400 wetenschappelijke artikelen één
van de auteurs en begeleidde ruim 80
medici naar de doctorstitel.
Niet alleen een zeer ervaren wetenschapper
en medicus maar meer nog een
leidsman in zaken waarbij het als regel
zowel gaat om zorg als wetenschap. Daarin
nooit aan de kant staand, maar meer een
wisselwachter. Van talrijke overkoepelende
organisaties voorzitter geweest, van een
enkele nog steeds.
Lid van de Koninklijke Nederlandse
Academie van Wetenschappen (KNAW),
waar hij heeft deelgenomen aan diverse
commissies. “Maar daarin ben ik nu
niet meer actief.” Vanuit die positie is
hij nu negen jaar lid van het Landelijk
Orgaan Wetenschappelijke Integriteit
(LOWI), een instantie die universiteiten en
medische centra adviseert over klachten
omtrent de oprechtheid of eerlijkheid van
wetenschappers. Voorzitter van diverse
commissies – “nu nog drie“– van de
organisatie ZonMw, de organisatie voor
gezondheidsonderzoek en zorginnovatie;
ontstaan uit de organisatie Zorg Onderzoek
Nederland en de sector Medische
Wetenschappen van de Nederlandse
Organisatie voor Wetenschappelijk
Onderzoek, vandaar de afkorting ZonMw.
Van 1996 tot 2001 tevens voorzitter van
de Gezondheidsraad. Verder onder meer
voorzitter geweest van de Nederlandse
Vereniging voor Haematologie, plus van
het Internationale Genootschap voor
Trombose en Hemostase waarvan hij nu
voor zijn leven erelid is. Van 1985 tot
1993 hoofdredacteur van het vakblad
Thrombosis and Haemostasis.
26