Herinneringen Oorlog 1914-1918
Mijn grootoom, Etienne Berquin, heeft in 1964 zijn memoires over zijn ervaringen als piepjonge frontsoldaat in de Groote Oorlog neergeschreven. Eind jaren 80 heb ik deze voor het eerst helemaal gelezen na het overlijden van Etienne. Het heeft mij toen niet onberoerd gelaten, maar verder is er niets mee gebeurd. Na het overlijden van mijn moeder zijn de originelen, de militaire documenten en foto’s van toen terug bovengekomen. Ik had in overleg met mijn zussen de taak op mij genomen om daar ‘iets’ mee te doen. De herdenking van 100 jaar Eerste Wereldoorlog leek mij het ideale moment om de herinneringen van Etienne Berquin met een publiek te delen.
Mijn grootoom, Etienne Berquin, heeft in 1964 zijn memoires over zijn ervaringen als piepjonge frontsoldaat in de Groote Oorlog neergeschreven. Eind jaren 80 heb ik deze voor het eerst helemaal gelezen na het overlijden van Etienne.
Het heeft mij toen niet onberoerd gelaten, maar verder is er niets mee gebeurd. Na het overlijden van mijn moeder zijn de originelen, de militaire documenten en foto’s van toen terug bovengekomen.
Ik had in overleg met mijn zussen de taak op mij genomen om daar ‘iets’ mee te doen. De herdenking van 100 jaar Eerste Wereldoorlog leek mij het ideale moment om de herinneringen van Etienne Berquin met een publiek te delen.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Voorwoord<br />
Mijn grootoom, Etienne Berquin, heeft in 1964 zijn memoires over zijn ervaringen als piepjonge<br />
frontsoldaat neergeschreven. In 1966 heeft hij dat in perfect Frans nog eens overgedaan (deze versie<br />
wijkt soms sterk af van de Nederlandse en is merkelijk langer).<br />
Mijn moeder heeft toen beide uitgetypt en er bestaan enkele kopieën van die steeds binnen de familie<br />
gebleven zijn. Eind jaren 80 heb ik de Nederlandse versie voor het eerst helemaal gelezen na het<br />
overlijden van Etienne. Het heeft mij toen niet onberoerd gelaten, maar verder is er niets mee gebeurd.<br />
Na het overlijden van mijn moeder in 2006 zijn de originelen, de militaire documenten en foto’s van toen<br />
terug bovengekomen. Ik had in overleg met mijn zussen de taak op mij genomen om daar ‘iets’ mee te<br />
doen. De herdenking van 100 jaar Eerste Wereldoorlog leek mij het ideale moment om de herinneringen<br />
van Etienne Berquin met een publiek te delen.<br />
In september 2013 ging ik met pensioen: tijd zat dus. In 2014 heb ik de Nederlandse versie gescand en<br />
bewerkt, d.w.z. de spelling en schrijfstijl in hedendaags Nederlands omgezet. Ik heb mij goed<br />
gedocumenteerd over De Groote <strong>Oorlog</strong> van <strong>1914</strong>-<strong>1918</strong> en heel wat opzoekingswerk gedaan i.v.m.<br />
feiten, plaatsen en personen vermeld in de memoires. De foto’s komen uit het familiearchief en van het<br />
internet.<br />
<strong>1914</strong> – 1964 – 2014: telkens ging er 50 jaar over … .<br />
Waarom een eigen digitale publicatie? Door het overaanbod aan uitgaven over <strong>1914</strong>-<strong>1918</strong> waren de<br />
gecontacteerde uitgeverijen niet geïnteresseerd in een publicatie.<br />
Eric Huybrechts<br />
1
Change language