Herinneringen Oorlog 1914-1918

hoofdman stonden, wachtende op wat er met ons zou gebeuren, was zijn doordringende blik steeds op
ons gericht. Hij moet zich afgevraagd hebben wat die uitpuilende dingen waren in onze zakken en wat
de hals van die fles beduidde die uit de voegen van mijn kapotjas te voorschijn kwam. Daarop richtte hij
zich tot de 1ste sergeant: 'C'est bien, chef, vous pouvez disposer.' Alleen met ons bekeek hij ons een voor
een met een strenge blik. 'Hé bien, qu'avez vous à répondre aux accusations de votre premier chef?'
Het was Pantin die antwoordde. Hij vertelde van de warboel op het front, van onze opzoekingen naar
onze compagnie, van onze avonturen in Nieuwpoort-bad, ontstaan door het verlangen ook eens in een
bed te mogen slapen. Hij vertelde alles naar waarheid, maar verzuimde te zeggen dat het ons bekend
was dat kapitein Ruth dodelijk gewond werd, en vervolgde:
- 'Et en quittant Nieuport-bains, nous avons eu une pensée pour notre capitaine Ruth et, dans la
conviction de le retrouver ici, nous nous sommes chargés de quelques bouteilles, qui, j'en suis certain,
lui feraient plaisir. Voilà, mon commandant.'
- 'Hélas, le commandant Ruth a été grièvement blessé à Ramscapelle et, à partir de ce jour, je serai
votre commandant.'
- 'Nous regrettons beaucoup d'apprendre cette triste nouvelle, car tous, dans notre compagnie, nous
aimions le capitaine Ruth.'
- 'Je n'en doute pas. Moi aussi j'ai perdu un ami.'
- 'Mon commandant, en tant qu'ami de notre estimé chef, pourriez-vous nous accorder votre pardon
et nous permettre de vous offrir ces quelques bouteilles?'
En zonder een antwoord af te wachten, zei Pantin tot mij:
- 'Ket, mets les bouteilles sur la table.'
- 'Ket?', zei de commandant.
'Sapristi, je me souviens maintenant. C'est donc toi le 'Ket' de cette fameuse équipe de
patrouilleurs, dont Ruth m'avait parlé. II parait que tu as déjà participé à quelques
expéditions assez risquées.'
- 'Mon commandant', zei ik, 'tout le mérite revient à mes compagnons. Je n'y suis pas pour beaucoup
dans la réussite de ces expéditions.'
- 'Voyons, voyons, pas de fausse modestie. J'en sais plus que tu ne penses.'
En de commandant glimlachte.
Intussen had Pantin al enkele flessen op tafel gezet. Ik voegde er de mijne bij. Er waren er in 't geheel
16. Het was voor ons een hele opluchting en niet alleen wegens het gewicht van de flessen.
'Sapristi', zei de commandant, 'il y a de quoi ressusciter un mort!' En terwijl hij dit zei, nam hij een fles
cognac in handen, draaide en keerde ze, keek zenuwachtig rond en dan opeens tegen mij:
'Ta baïonnette!'
Ik gaf ze hem en, klets, de hals van de fles vloog in de kamer.
'Ton gobelet, vite!'
Ik reikte hem mijn aluminium beker aan en, na eerst geproefd te hebben, verdween de inhoud door zijn
keelgat. 'Excellent', zei hij, 'c'est du vieux.' Een tweede beker cognac volgde dezelfde weg. Dan greep hij
een andere fles en een tweede hals vloog door de kamer. Hij schonk er zich ook een beker van vol.
Hij scheen helemaal vergeten te zijn dat wij daar voor hem stonden. Pantin knipoogde naar mij.
Alles ging wel en al die spanning had ons zo goed als ontnuchterd. Ik zag een tinteling van voldoening in
zijn ogen glinsteren toen de commandant zich ineens terug bewust werd van onze aanwezigheid.
De strengheid was nu totaal uit zijn blik verdwenen en het was een heel ander mens die tot ons sprak.
- 'Et vous autres, vous n'avez plus soif?'
41