Tuf tuf magazine 2022

In de tweede beschouwing komt een andere bekende verschijning in beeld; de Hispano-Suiza H6B cabriolet
uit 1924, met kenteken ZP-48-05, waar ons – niet meer in leven zijnde - lid C. (Cees) Wagenaar enige tijd in
de jaren eind ’60 en ’70 aan PAC-evenementen heeft deelgenomen.
De technische commissie van de PAC had de nodige
vraagtekens over de datering van de Hispano toen
deze in 1968 voor lidwagen werd aangeboden. Het
chassisnummer stamde uit 1924, op het motorcarter
stond een datum ingeslagen: 29 april 1926.
De carrosserie echter vertoonde kenmerken uit begin
jaren ’30.
De geschiedenis van deze automobiel is bekend.
In 1924 kocht dhr. W.G. Van Grafhorst uit Den
Haag deze Hispano met het chassisnr. 10680 -
aannemelijk - bij Greve en Co te Den Haag. Hij liet
er een torpédo carrosserie op bouwen door Vanden
Plas te Brussel, door bemiddeling van Greve en Co die
hiervoor ook het agentschap bezat. Van Grafhorst
vond na enige tijd dat de carrosserie bij het vorderen
van de leeftijd van de auto “mee moest gaan” met
de trend van de tijd. Grafhorst was niet wars van
moderniseringen. Zo werd in begin jaren ‘30 de
carrosserie onderhanden genomen door de firma
Roos te Den Haag. De bovenzijde van de portieren
werd verlaagd, De voorruit aangepast en schuiner
geplaatst, de kap vernieuwd (door Van Rijswijk)
en de spatborden veranderd tot “skirted fenders”.
Tevens werd er een in de stijl passende koffer achterop
geplaatst. De gehele aanblik kreeg een “Teutonische”
stijl, Duits, zoals het gepast zou hebben op een
Maybach, Horch of Mercedes-Benz. Dat Johnnie
Green het in zijn boek “The Legendary Hispano-Suiza”
(uitg. Watson-Dalton, 1977) op pagina 180 deze auto
(met vermelding van het correcte chassisnummer
10680) omschrijft als “carrosserie vermoedelijk door
Erdmann & Rossi” is dan ook niet verwonderlijk.
Na WO-II is de Hispano niet vaak meer gebruikt door
Van Grafhorst. Hein Visser, destijds voorzitter van
de technische commissie, heeft op 21 februari 1968
een rapport opgesteld over de historie van deze
automobiel. Hierin staat vermeld dat Van Grafhorst
in begin jaren ’50 de Hispano verkocht aan een
handelaar in Den Haag. Eind jaren ’50 kwam deze in
handen van H. Stuurman te Blaricum (ooit PAC-lid) en
vervolgens in 1967 verkocht aan C. Wagenaar. Hein
Visser kreeg de informatie in 1967 van Van Grafhorst
die het – op hoge leeftijd – nog wist te vertellen.
Vermeld is dat Van Grafhorst in ca. “1929” een 2e
Hispano kocht, in gebruik geweest van het Koninklijk
Huis om deze te gebruiken voor onderdelen.
Hier moet sprake zijn van een notitiefout aangezien
41