07.06.2022 Views

Tuf tuf magazine 2022

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

De vondst van de Humber 8/18<br />

Robert begon te werken bij Philips in Eindhoven waar<br />

hij hoofdbewoner was van een klein studentenhuis<br />

en een van de jongens die hoorde van de Austin<br />

maakte een opmerking dat hij in Hilversum, waar<br />

ook onze ouders woonden, een vergelijkbare vintage<br />

auto wist die nog steeds eigendom was van de<br />

eerste eigenaresse. Ook Nita en ikzelf wonen sinds<br />

1980 weer in Hilversum. Dus in oktober 1971 werd<br />

een afspraak gemaakt met de oude dame: Mej. Anna<br />

Hendrina Mees, die “Ien” of “Iente” werd genoemd.<br />

De auto bleek een Humber 8/18 “Chummy” te zijn<br />

uit 1924 in een redelijke en vrijwel complete staat<br />

maar de auto was al sinds 1957 niet meer gebruikt<br />

en voerde nog de provincie nummerplaten G-69463<br />

die al sinds de vroege 50er jaren illegaal waren.<br />

De oude dame was niet geïnteresseerd de auto te<br />

verkopen maar waardeerde Roberts belangstelling;<br />

Robert mocht de auto grondig inspecteren en<br />

er foto’s van maken. Hij stelde vast dat er twee<br />

zaken aan de auto mankeerden: De oorspronkelijke<br />

celluloid-op-aluminium radiatordop was vervangen<br />

door een massief bronzen exemplaar en de<br />

vlotterkamerdeksel met vlotter van de “Cox Atmos”<br />

carburateur ontbraken. De auto was gestald in een<br />

aanbouw van het oorspronkelijke koetshuis van het<br />

landgoed van de familie Mees aan de Struisvogellaan<br />

in Hilversum.<br />

Toen Robert zijn foto’s die hij dubbel had laten<br />

afdrukken terugkreeg, had hij een aanleiding om<br />

een nieuwe afspraak met Mej. Mees te maken en bij<br />

deze gelegenheid nam hij de Austin om op bezoek<br />

te komen. Mej. Mees woonde op het landgoed van<br />

de familie Mees dat haar vader Joan Mees Mzn.<br />

in 1903 had laten bouwen aan de ’s-Gravelandse<br />

kant van Hilversum. Haar vader was firmant in de<br />

scheepswerf Bonn en Mees en hij woonde aan de<br />

Parkkade in Rotterdam. Het landgoed in Hilversum<br />

was zijn “vakantieverblijf” en het landhuis werd<br />

INIMA genoemd, een samenvoeging van de initialen<br />

van de roepnamen van de vijf dochters van Joan<br />

Mees Mzn. “Ien” vertegenwoordigt de middelste<br />

letter in INIMA. Ten tijde van Roberts’ bezoek<br />

woonde “Ien” in een nieuwe bungalow en haar<br />

jongere zuster Marta woonde met haar gezin in<br />

het landhuis. Het park rond INIMA is ongeveer zes<br />

hectare groot en buiten het park behoorde bij dit<br />

landgoed een flink groot deel van Het Corvers bos<br />

tussen Hilversum en de ’s-Gravelandse buitenplaatsen.<br />

Naast een park met vijvers bij het landhuis<br />

bestond het perceel uit een moestuin, paardenwei,<br />

Hertenkamp, het koetshuis met tuinmanswoning,<br />

paardenstallen met trainingsbak en diverse<br />

woningen voor tuinlieden en paardenknechten. Het<br />

Corvers bos is nog steeds openbaar wandelgebied.<br />

Mej. “Ien” was opgeleid als beeldhouwster in zowel<br />

natuursteen als in brons maar van haar vader mocht<br />

zij niet concurreren met kunstenaars die van hun<br />

werk moesten leven en vrijwel al haar werk werd<br />

aan liefdadigheidsinstellingen geschonken, zoals<br />

het Rosa Spier huis te Laren en in en rond INIMA<br />

zijn nog een aantal van haar werken te vinden.<br />

Zij was daarnaast oprichter en bestuurslid van<br />

het Hilversumse dierenasiel te Crailo. Bovendien<br />

was zij lid van de Bijenhouders vereniging en was<br />

dus imker. Ze had Ierse Wolfshonden en vaak<br />

daarnaast ook nog wat asiel honden van wisselend<br />

of onbepaald ras. Voor het dierenasiel ging zij<br />

regelmatig de Hilversumse middenstand langs<br />

om er de collectebussen voor het dierenasiel te<br />

legen. Ze hield van paardrijden en ze organiseerde<br />

regelmatig cross country paardenritten met<br />

vrienden en bij die gelegenheden werd de Humber<br />

wel eens ingezet voor mensen die geen paard reden.<br />

Mogelijk verklaart dit de aangetroffen schade; een<br />

verbogen vooras en een gebroken veerblad aan de<br />

voorzijde. Aan de achterkant van het deurtje en<br />

het er achter gelegen deel van de body is tijdens<br />

de restauratie ook reparatie zichtbaar geworden.<br />

Bij de auto was ook een extra leren deurbekleding<br />

die kennelijk bij die gelegenheid werd vervangen.<br />

Wel is duidelijk dat de auto goed werd onderhouden<br />

en vele niet originele reparaties kwamen aan het<br />

licht zoals nieuwe Hardy schijven in de cardanas<br />

en een andere type distributieketting in de motor<br />

met andere tandwielen. Oorspronkelijk behoort de<br />

Humber motor een Morse tandketting te hebben.<br />

Het landhuis INIMA aan de Gnoelaan in Hilversum<br />

(prentbriefkaart uit 1977)<br />

9

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!