2023-05 Leveranciers Special #2

28 februari 2023 3
MACABER
hiervoor verwachten we later dit jaar te
kunnen doen.”
Subsidie
Provincie Zuid-Holland geeft in totaal 1,1
miljoen euro subsidie. Dit bedrag is opgebouwd
uit een 600.000 euro van de
provincie en 500.000 euro cofinanciering
via de landelijke Specifieke Uitkeringsregeling
Schone Lucht-akkoord (SPUK).
De subsidie ondersteunt twee belangrijke
pijlers van de provincie, aldus gedeputeerde
Jeannette Baljeu: goede regionale
bereikbaarheid voor economische groei
en een vermindering van luchtvervuiling
en CO 2
-uitstoot. “De binnenvaart is een
belangrijke sector voor de provincie. Het
is ook een sector waar kansen liggen om
te verduurzamen. Daarin pakken wij onze
verantwoordelijkheid. Onder andere door
op strategische plekken laadvoorzieningen
te realiseren, zoals in Alblasserdam.”
“Op deze manier werken we aan een
landelijk netwerk van laadvoorzienin-
HOORZITTING OVER FUNCTIONEREN ILT BIJ
CERTIFICERINGEN
Op 23 maart houdt de Tweede Kamer
een hoorzitting over de Inspectie
Leefomgeving en Transport (ILT) en het
tekortschieten van het toezicht op de
veiligheid. Diverse fracties hadden erop
aangedrongen dat de inspectie bij de
Kamer ontboden zou worden.
Aanleiding is het rapport ‘Meer inzicht in
en toezicht op certificering’ van de ILT. De
inspectie kwam zelf met deze tussenrapportage
naar buiten. De ILT doet onderzoek
naar de 35 certificeringsstelsels waarin
zij een rol speelt. Op basis van de eerste
zes onderzochte stelsels (binnenvaart,
koopvaardij, bodem, spoor, luchtvaart en
luchtverontreinigende stoffen) meldt de ILT
verschillende tekortkomingen te hebben
ontdekt. Zij verwacht dat dezelfde problemen
ook in andere stelsels spelen.
Het gaat om het toezicht in de certificeringsstelsels
waarbij taken uitgevoerd worden
door erkende of aangewezen partijen of
die zijn uitbesteed aan private partijen. In
de tussenrapportage geeft de ILT aan dat
het schort aan de informatiedeling tussen
verschillende partijen. Ook vervullen organisaties
soms dubbele en strijdige rollen.
Bijvoorbeeld die van inspecteur en adviseur.
De ILT zet op basis van de eerste bevindingen
vraagtekens bij het functioneren van de
certificeringsstelsels. Bijvoorbeeld voor de
uitgifte van ondernemingsvergunningen in
de taxibranche, de certificering van binnenvaartschepen
en de certificaten voor bedrijven
die grond en baggerspecie reinigen. In
totaal zijn er zo’n 1.500 organisaties bij de
35 stelsels betrokken. Zij geven honderdduizenden
certificaten af.
Signalen van binnen en buiten de ILT waren
voor de inspectie aanleiding om deze certificeringsstelsels
te onderzoeken. “De ILT
deelt in deze tussenrapportage de uitkomsten
van het onderzoek naar de eerste 6
certificeringsstelsels. Dit onderzoek laat
namelijk een patroon zien.”
In de tussenrapportage geeft de ILT een
voorbeeld: “Op 31 augustus vond op de
Waddenzee een dodelijk ongeluk plaats op
een historisch zeilschip. Dit ongeval zorgde
voor veel vragen over de certificaten van
deze schepen. Wisselen eigenaren, keurende
instanties en inspecties voldoende informatie
uit? Hoe kunnen zij ervoor zorgen dat
de schepen veilig zijn?”
Vragen over de uitgifte van certificaten komen
vaker voor, aldus de ILT. “De beoordeling
of alles voldoet aan de wettelijke eisen
door private partijen gaat in de praktijk
niet altijd goed. De toezichthouders van de
overheid hebben niet altijd genoeg informatie
om dat te beoordelen.”
Donderdag 23 februari was het
startsein voor de bouw van het
nieuwe laadstation. (foto Provincie
Zuid-Holland)
gen, zodat het op de kade in ieder geval
is geregeld om de stap naar zero-emissie
varen te kunnen zetten. En het ook voor
andere provincies interessant is om aan te
sluiten.”
Vergunning
ZES is verantwoordelijk voor de realisatie
van het laadstation via de zelf ontwikkelde
standaarden en specificaties. De lokale
inpassing is in nauw overleg met BCTN, de
exploitant van de containerterminal in
Alblasserdam (Transferium), vastgesteld.
Momenteel wordt de laatste hand gelegd
aan de vergunningaanvraag. Het laadstation,
vlak bij de kade en terminal van
BCTN, kan dan in de na de zomer worden
gebouwd. Volgens de huidige planning
kunnen begin 2024 de eerste schepen worden
voorzien van opgeladen ZESpacks.
“BCTN en MCS zetten in op emissieloos
varen in 2030”, aldus Joop Mijland, CEO
van BCTN. “Het laadstation op de terminal
in Alblasserdam is een belangrijke stap
om deze doelstelling te halen. In de groep
van elf inland terminals hebben BCTN en
MCS al vijf schepen die voorbereid zijn
op elektrisch varen. Daarnaast werken we
met partijen samen om meer schepen hiervoor
geschikt te maken. De garantie dat
dit een maximale verduurzaming van het
containervervoer oplevert, ondersteunt de
verdere overstap van vervoer van weg naar
water.”
Nieuwe kansen
Provincie Zuid-Holland noemt het laadstation
in Alblasserdam “een mooi voorbeeld
van regionale samenwerking tussen
(mkb-)bedrijven en overheden om de
gewenste verduurzaming te realiseren.
Zo zijn de gemeente Alblasserdam en het
Havenbedrijf Rotterdam vanaf het begin
nauw betrokken voor de lokale adviezen
over de locatie. Daarnaast zijn gesprekken
gaande met partijen die in nabijheid van
het laadstation duurzame energie produceren
of hier plannen voor hebben en met
partijen die aan verduurzaming van het
wegverkeer werken.”
Het laadstation biedt nieuwe kansen – ook
voor andere gebruikers dan schippers. Zo
zijn er concrete plannen om het voor- en
natransport van en naar het Transferium te
verduurzamen door de inzet van e-
trekkers, die ook bij het laadstation kunnen
opladen. Daarnaast heeft BCTN
plannen om het terminalequipment te
elektrificeren. Ook wil het meer van de
gecharterde schepen zero-emissie laten
varen, gebruikmakend van een groeiend
netwerk van ZES-laadstations.
Eén pot nat
Roald Dahl keert zich niet om in
zijn graf, want waarschijnlijk ligt hij
in een deuk om de mensen die zijn
boeken herschrijven omdat ze te
heftig zijn voor de tere kinderzieltjes
in de 21e eeuw. Hij weet ook
wel dat er meer dan 250 miljoen
boeken moeten worden verbrand
als ze zijn werk willen verbannen.
Of denk je dat de bezitters
van Dahls boeken ze nu allemaal
weggooien en nieuwe kopen? Misschien
komt het nog zo ver dat je
boekenkast wordt gecontroleerd
op foute boeken, waarin dikke, lelijke,
afstotende mensen voorkomen
of andere wezens die zich beledigd
voelen als je iets over ze denkt of
zegt. Welkom terug in de donkere
middeleeuwen.
Het heeft iets macabers om de geschiedenis
te herschrijven. George
Orwell draait zich nog eens om met
het gelijk aan zijn zijde. Was het
niet het ministerie van Waarheid
waarin steeds herziene geschiedenisboekjes
werden geproduceerd?
Voelt toch een beetje als de CCR
die voorschrijft dat oudere schepen
modern moeten worden, puur
uit bureaucratische overwegingen.
Wat moeten veel mensen uit de
praktijk aanhoudend Straatsburg
(en Brussel en Den Haag) met redelijke
argumenten bombarderen om
die bureaucraten het licht te doen
zien. De bureaucraten lijken vast
te zitten in de redenering dat er bijtijds
een nieuwbouwvloot van kleinere
schepen wordt gefabriceerd
en het probleem zichzelf oplost. En
anders gebeurt dat wel als die oudjes
eenmaal in de hoogovens zijn
verdwenen. Dan staat een groot
deel van de binnenvaart met lege
handen en is de maatschappij een
bloemrijke vervoerder armer.
Als het laatste oude schip is gesmolten,
zal worden besloten dat
er nooit zoiets als kleine schepen
hebben bestaan. Tenminste, als we
de denkwijze van Orwell volgen.
Zo lang er geen machtig subsidieapparaat
wordt opgezet om jonge
ondernemers te verleiden om
nieuwe kleine schepen te bouwen
volgens de laatste voorschriften,
blijft wishful thinking van de CCR
over een nieuwe vloot kleine schepen
een illusie. Illusie of niet, het
blijft opmerkelijk dat de vraag naar
kleine schepen – door verladers of
door de samenleving – zich niet
(genoeg) vertaalt in de bouw van
nieuwe, kleinere schepen.
Hoe onontwarbaar is die knoop
eigenlijk? Wat we nodig hebben
is een verrassende wending zoals
Roald Dahl die kon bedenken, ook
bij verhaaltjes die sowieso wat
minder geschikt waren voor de kinderzieltjes.
Bijvoorbeeld zijn trieste
verhaal over die arme vrouw die
in de 80’er jaren van de 19e eeuw
maar liefst driemaal een doodgeboren
kindje baarde. Bij de vierde
bevalling in 1889 zegt de verloskundige
geruststellend: “Het is een
gezonde zoon, mevrouw Hitler.”
Alleen had Roald dit verhaal niet
verzonnen.
Michel Gonlag