YZMLNT

die van buiten het onderwijs komen, als voor bestuurders die al een loopbaan in het onderwijs
achter de rug hebben.
Ten tweede: dit geldt mutatis mutandis ook voor de raden van toezicht in het onderwijs: in de
raad móet onderwijsinhoudelijke expertise vertegenwoordigd zijn. De commissie heeft in dit
verband er in haar eerste rapport Autonomie verplicht op gewezen dat nu nog vaak leden van
de Raad van Toezicht worden aangesteld op grond van (politieke) coöptatie. Zij heeft in dat
rapport gepleit voor openbare wervings- en selectieprocedures voor RvT-leden. De commissie
voegt daaraan toe dat het de voorkeur heeft als tenminste één lid van de RvT een achtergrond
in het onderwijs heeft.
De bestuurder handelt professioneel en ethisch verantwoord
In Autonomie verplicht heeft de commissie verwoord dat bestuur en management worden
geacht te handelen op basis van duidelijke structuren, transparante processen en regels.
Enkele aanbevelingen uit ‘Autonomie verplicht’
� De governance-codes voor de vo- en mbo-sector worden verplicht toegepast en nageleefd bij
alle instellingen.
� Het CvB zorgt voor een meerjarenstrategie inclusief risico-analyses en een duidelijke, afgeronde
planning&control cyclus; het CvB legt jaarlijks verantwoording af in het directie- en het
jaarverslag.
� Het CvB en de RvT zorgen voor een efficiënte en heldere organisatiestructuur binnen een
instelling, zodat het CvB en overig management slagvaardig kan opereren.
De commissie benadrukt dat, in lijn met heldere regels, ook het individuele gedrag van
betrokkenen professioneel en ethisch verantwoord moet zijn.
Goede bestuurders zijn immers professioneel: zij weten waar hun grenzen liggen en gaan daar
niet over heen. Goede bestuurders houden de kennis en kunde die zij voor hun functie nodig
hebben op peil. Ze investeren zelf in verbetering van hun professionaliteit, in relatie tot de
publieke opgave van hun instelling.
Goede en professionele bestuurders kennen en gebruiken alle relevante beroepsethische
standaarden, niet als een opgelegde begrenzing van hun gedrag maar als een kwestie van
beroepseer. Deze beroepsethische standaarden zijn dikwijls neergeslagen in ‘governance codes’
(bijvoorbeeld ten aanzien van het omgaan met, vermijden van tegenstrijdige belangen).
43