YZMLNT

huidige voorzitter van de commissie, mevrouw drs. F. Halsema, heeft dan ook medio januari
2013 een brief gestuurd aan alle betrokkenen, mede-commissieleden en het secretariaat, met
daarin het verzoek (nogmaals) te bevestigen dat men zich heeft gehouden aan de gevraagde
geheimhouding. Op een brief na zijn alle brieven ondertekend teruggezonden. De commissie
heeft niet kunnen achterhalen wat de oorzaak is waarom betrokkene de brief niet ontvangst
heeft kunnen nemen of heeft genomen en heeft ondertekend.
Vanwege de ernst van de signalen en de beeldvorming daarover in de publiciteit, is het
vervolgonderzoek waartoe de minister de commissie opdracht heeft gegeven, méér dan nodig.
Veruit de meeste betrokkenen hebben de vervolgopdracht van de commissie aangegrepen om
vanuit hun perspectief alsnog de (eventuele) feiten achter de signalen te kunnen toelichten.
1.3 Perspectief van de commissie
De commissie heeft onderzocht of de publieke verontwaardiging over de signalen ook grond
vindt in de feiten. Ook heeft zij de feiten gewogen in het perspectief van enkele relevante
normen. Tevens staat de commissie stil bij de vraag welke lering uit de ‘casus Amarantis’ kan
worden getrokken: wat mogen we verwachten van bestuurders en managers in het onderwijs?
De commissie heeft haar opdracht beschouwd als een tweeledige. Allereerst het onderzoeken
van de signalen op het feitelijke gehalte ervan. De commissie heeft de geconstateerde feiten
beoordeeld op strafbaarheid, op basis van normen van behoorlijk bestuurlijk gedrag en
doelmatigheid van bestedingen. Ten tweede heeft de commissie een tweetal expertmeetings
gehouden om met deskundigen van gedachten te wisselen over wenselijk bestuurlijk gedrag in
de publieke sector en in het onderwijs. Mede op grond daarvan formuleert de commissie een
aantal uitgangspunten.
1.4 Leeswijzer
De commissie doet in dit rapport verslag van de uitkomsten van het vervolgonderzoek. De
indeling van het rapport is als volgt.
In hoofdstuk 2 wordt de opdracht en werkwijze van de commissie uiteen gezet. In hoofdstuk 3
beargumenteert de commissie hoe zij de uitkomsten van het forensisch onderzoek heeft
gewogen. Aan de hand van het Instellingsbesluit en relevante literatuur heeft zij daarvoor een
toetsingskader ontwikkeld.
Hoofdstuk 4 beschrijft de uitkomsten van het forensisch onderzoek. De volledige rapportage van
het forensisch onderzoek is opgenomen in deel II van de bijlagen bij dit commissierapport. De
commissie interpreteert in dit hoofdstuk tevens de geconstateerde feiten in het licht van haar
toetsingskader.
7