Número 7 Abril 2011 - Xunta de Galicia

SER
PLURILINGÜE,
É
BENEFICIOSO?
Segundo a RAG, unha persoa plurilingüe é
aquela que fala varias linguas. Nós vivimos
nunha comunidade plurilingüe, convivimos
co galego e co castelán. Dentro dos
diversos países e comunidades
plurilingües sempre hai unha lingua que
está sobre a outra, neste caso o galego
está subordinado ó castelán. Isto pode
ser debido ás circunstancias históricas
ou ó prestixio que tivo unha das dúas
linguas no pasado, tamén determinado por
razóns históricas. Como pasou en Galicia
co galego.
Moita xente pensa que a maioría da xente
só sabe unha lingua, pero o certo é que a
metade da poboación mundial sabe dúas
ou máis linguas. Tampouco podemos dicir
que haxa unha lingua máis difícil ca outra
xa que tódolos nenos aprenden a súa
lingua materna sexa cal sexa.
Hoxe en día está de moda aprender
idiomas. O inglés e o chinés son os máis
demandados na aprendizaxe de novas
linguas. O francés, o alemán e o italiano
tamén teñen un posto importante na lista
pero hai que dicir que saber idiomas é
imprescindible á hora de buscar un
traballo. Sen embargo aprender o mesmo
que todo o mundo non é o único camiño
posible. Á hora de atopar un traballo
saber idiomas que pouca xente sabe como
o ruso, o holandés, o árabe,o xaponés, o
turco ,o holandés ou o portugués, pode
ser unha gran vantaxe. O portugués,
lingua irmá do galego, ofrece un enorme
potencial para o futuro pois é unha das
potencias emerxentes a nivel mundial con
máis de 200 millóns de falantes. Así pois
14
saber galego á hora de atopar un traballo
en Brasil ou Portugal é unha vantaxe como
así o demostra a preferencia polos
galegos nos contratos en sanidade en
Portugal ou nos do ensino ou na industria
en Brasil.
Ser plurilingüe é beneficioso en termos
culturais, xa que te podes comunicar con
xente de diversas étnias ou culturas e
chegar a comprendelas mellor. Cantos
máis idiomas saibas máis se desenrola
unha parte do teu cerebro que se encarga
da capacidade intelectual. Ademais hai un
refrán que di que o saber non ocupa lugar
pero alguén engadiu con moita razón: o
saber non ocupa lugar, o saber crea lugar.
Segundo un estudo dun profesor da
Universidade de Valencia, saber moitas
linguas diminúe o risco de contraer
Alzhéimer, e no caso de contraelo retrasa
a enfermidade unha media de entre catro
e sete anos.
Ser plurilingüe facilita a aprendizaxe
doutras linguas. Por exemplo, en Galicia
somos polo menos bilingües: sabemos
galego e castelán. E se se chega a impor o
inglés, pois seríamos trilingües. Mais iso
si: aprender outras linguas non implica
renunciar á propia, é maís, só dende a
valoración da propia podemos chegar a
apreciar a riqueza das demais. Nunca un
alemán, un holandés, un autriaco ou un
islandés deixou de aprender a súa lingua
para aprender inglés a pesar de que só se
fale no seu país e apenas teña proxección.
É a súa e basta. E a partir de aquí suma.
Ogallá nós fixeramos o mesmo.
Rañolas 7
Rocío Sánchez
Cristina Santalla
O Bierzo é unha
comarca situada no Oeste da provincia de
León, pegando con Ourense. A súa capital
é Ponferrada.
Sabías que? Cousas que nos interesan
A curiosidade que nos ofrece esta
comarca é a súa proximidade lingüística e
cultural con Galicia. Debido a esta
proximidade existen conflitos
xeográficos: algúns bercianos queren
separarse da provincia leonesa e formar
outra á parte, o problema está en decidir
a que comunidade autónoma pertencerá a
provincia resultante. Algúns quérense unir
a Galicia, outros a Asturias e outros
seguir en Castela e León.
LINGÜÍSTICAMENTE
A lingua oficial do Bierzo é o
castelán.Moita xente fala da existencia
dun dialecto berciano que sería unha
mestura do galego tradicional, o bable e o
castelán. Os bercianos usan a palabra
guaje para referirse a un neno pequeno,
pero o que basicamente caracteriza a fala
berciana é o uso continuo dos sufixos –
ín/a (guajín, cervecina, vinín, paseín...).
Este dialecto é máis marcado nos pobos
que nas cidades, aínda que a súa presenza
nas cidades é bastante notorio. O galego
que se utiliza non é o galego normalizado
senón o galego que se utilizaba
antigamente en Galicia, mesturado ou
castrapo. Teño escoitado maripousiña en
vez de bolboretiña, o que mostra o uso do
galego tradicional.
Hai que dicir que o galego impártese
optativamente en 17 centros educativos
bercianos. De feito, no artigo 5º do
Estatuto de Autonomía de Castela e León
indícase: “gozarán de respeto e
protección a lingua galega e as
modalidades lingüísticas nos lugares onde
se utilicen habitualmente”.
CULTURALMENTE
Tradicións bercianas son a celebración do
Entroido (Carnaval, Antroido, Entruido ou
Antruejo) ou do magosto. O Entroido
correspóndese co antruejo, que contaba
co tradicional diaño do entroido. Nas
aldeas alguén se vestía de maneira
rechamante e subido nunha mula
formando parte do desfile. Esta figura
pode equivaler ás pantallas, peliqueiros,
cigarróns e demais representacións.
O magosto non se celebra propiamente o
11 de novembro senón no período entre o
1 de novembro e o 11.
Hai ditos bercianos que aparecen no
“Refranero Berciano”: . Tamén é
certo que as historias tradicionais
bercianas eran contadas non en galego,
pero si nesa mestura especial que agora
se denomina berciano.
Cristina Santalla