Ey, günahlarla kirlenmiş kimseleri hemen ... - Yeni Ümit

Lezzetleri tahrib edip acılaştıran ölümü çok zikrediniz!”(Tirmizî, zühd 4; Nesâî, cenâiz 3; İbn Mâce, zühd 31)Efendimiz’in bu emri, Hak dostları tarafından değişikusûllerle ölümü ve ötesini hatırlama, hattâ onu bizzatyaşama mânâsına “Rabıta-yı mevt” adı altında önemli birdüstur olmuş; sonu gelmeyen arzulardan ve ölüm yokmuşgibi düşünüp yaşama şeklinde insanı yoldan çıkaran hastalıklardankurtulma vesilesi olarak görülmüştür.Daha sonra ihlâsı kazanmanın ikinci vesilesi olarak da“tefekkür” dile getiriliyor. Zîrâ bu tefekkür sayesinde insanhep Allah’ın huzurunda bulunduğunun şuurunda olacakve O’nun rızasını kazanmanın yolunu araştıracaktır. Bununda en önemli vesilesi O’nun adını herkese duyurmakve bu yolda bir ömür boyu hizmet etmektir.M. Fethullah Gülen Hocaefendi de, “Yapılan işler karşısındamaddî-mânevî bir beklentiye girmemenin ölçüsü nedir?”şeklinde bir soruya cevap verirken Üstad’ın işaret ettiği“rabıta-yı mevt” ve “tefekkür” gibi ihlâsı kazandıran hususlarısaymış, daha sonra da bunlara, kalbî hayatı Allah’a açıkolan insanlarla oturup kalkmak ve her şeye rağmen bu insanlardanayrılmamak, selef-i sâlihînin hayat-ı seniyyelerinin örnekalınması şeklinde bazı maddeler de eklemiştir. 10 Bu cevaptanda her iki müellifin ihlâsı, “beklentilere girmeden hizmetetmek” şeklinde yorumladığı anlaşılmaktadır.İhlâsı kazanma vesileleriyle alâkalı bu bölüm bitirilirken,eserlerde “riyâdan kurtaracak, ihlâsı kazandıracakçok hakâik (hakikatler) zikredildiğinden ona havale edip,burada kısa kesiyoruz.” denilerek bu Risâle’nin, diğerRisâlelerle bütünlük içinde okunması gerektiğine işaretedilmektedir.Bunlar anlatıldıktan sonra ihlâsın, -burada anlatılan şekliylehizmetin- önündeki engeller ve hizmet yolunda karşılaşılanbazı problemler zikredilmektedir. Esasen bunlarınher birisi üzerinde ciltlerce kitap yazılacak türden psikolojikve sosyolojik durumları ifade etmektedir. Bu mânâda önce,rekabet söz konusu edilmektedir. Maksadı Allah’ın rızasınanâil olmak olan bir işte birbirine engel olma neticesini verenbir rekabet ciddi problemlere sebebiyet verebilir. Zîrâ, dineve insanlığa hizmet rekabetsiz bir yarış, hizmet edenler derakipsiz yarışçılardır.İhlâsı kıran ikinci mâni ise, içinde pek çok hususuihtiva etmektedir: “Hubb-i câhtan gelen şöhretperestliksâikasıyla ve şan ü şeref perdesi altında teveccüh-i âmmeyikazanmak, nazar-ı dikkati kendine celbetmekle enaniyetiokşamak ve nefs-i emmâreye bir makam vermektir ki, enmühim bir maraz-ı rûhî olduğu gibi “şirk-i hafî” tâbir edilenriyâkârlığa, hodfüruşluğa kapı açar, ihlâsı zedeler.” Buradahem makam sevgisi, hem şöhretperestlik, hem şan veşeref peşinde koşma, hem insanların teveccühünü kendineçekmeye çalışma, hem enaniyet, hem nefs-i emmâreye birmakam verme, hem de şirk-i hafî olan riyâkarlığa dikkatçekilmekte ve bunların her birisinin birer virüs gibi dinîhayata zarar veren hususlar olduğu vurgulanmaktadır.Üçüncü mâni olarak, korku ve açgözlülük, başkalarınaait olan şeylere göz dikme mânâsına gelen tamâ zikredildiktensonra bunların ve hizmetin önündeki diğer engellerinözellikle “Hücumât-ı Sitte”de 11 izah edildiği dikkatlere sunulmaktadır.Bu da İhlâs Risâlesi’nin Risâle-i Nur bütünlüğüiçinde okunması gerektiğini ifade eden ikinci bir vurgudur.Esasen bu bütünlüğe dikkat, bütün okumalarda, müellifi anlamakiçin en önemli esasların başında gelir.Hâsılı, iman ve Kur’ân’a hizmetin esasları ve temeldüsturları, bizzat Bediüzzaman Hazretleri'nin kendi hayatıylatemsil edilmiştir. Bu düsturların en önemlileri de,-diğerlerine atıflarda bulunularak- 1934 yılında “İhlâsRisâlesi” olarak yazılmıştır. İnsanlar bu düsturlarla imanve Kur’ân yolunda hizmete başlamışlar ve bu yolda karşılarınabazı problemler çıkmıştır. Bu problemleri ve getirilençözümleri genellikle Lâhikalar’da ve özellikle de KastamonuLahikası’nda görmek mümkündür. Lâhikalar bu gözleokunursa hem hizmetin temel düsturlarının hem de YirminciLem’a’nın kalan noktalarının buralara serpiştirildiğigörülebilir.*Araştırmacı - Yazarokaryagdi@yeniumit.com.trDipnotlar1. Yaptığı hizmet ve getirdiği orijinal yaklaşımlarıyla BediüzzamanHazretleri’nin enfes bir portresini çizen bir makale için bkz.: M.Fethullah Gülen, Ruhumuzun Heykelini Dikerken, s. 652. Son Şahitler, Nesil Yay., 2005, 1/3863. İşârâtü’l-İ’câz, s. 86.4. Barla Lahikası, s. 2915. Hizmet Rehberi, s. 106. İsfahânî, el-Müfredât, h-l-s md.7. M. Fethullah Gülen, Kalbin Zümrüt Tepeleri, 1/95.8. M. Fethullah Gülen, Ölçü veya Yoldaki Işıklar, s. 289. Bkz.: Kastamonu Lâhikası, Şahdamar Yayınları, s. 212-214.10. M. Fethullah Gülen, Fasıldan Fasıla, 4/311. Hücumat-ı Sitte, Yirmi Dokuzuncu Mektubun Altıncı Risale olanAltıncı kısmıdır. Burada sırasıyla, hubb-i câh (makam sevgisi),hiss-i havf (korku), tamâ, asabiyet-i milliye (ırkçılık), enâniyet,tembellik, ten-perverlik (rahat düşkünlüğü) ve vazifedarlık (işkolikolma) gibi hususlar anlatılmaktadır ve bunlar birer damar olarakzikredilmektedir. Bunların hizmette birer problem olduğunadikkat çekilmektedir. Bu risalenin sonunda ise Üstad, “Ey kardeşlerim,dikkat ediniz! Vazifeniz kudsiyedir, hizmetiniz ulvîdir. Herbir saatiniz, bir gün ibadet geçebilecek bir kıymettedir. Biliniz ki,elinizden kaçmasın!...” diyerek Allah yolunda yapılması gerekenhizmete dikkat çekmektedir. (Bkz.: Mektubat, Şahdamar Yayınları,s. 604-626)47