Cinedergi 62

More documents

Recommendations

Info

hemen kurtulması lazım. Şimdi Nazım Hikmet Kültür Merkezi, Nazım Hikmet Akademi içinde aslında. Aynı zamanda yan tarafta Sevimli İş Hanı’nda “Kadıköy Blok” diye bir çalışma mekânı var. Bayağı 140 metrekare acayip bir yer. Baktın mı böyle yakışıklı bir yer. Sadece çalışma ve prova için yapılmış bir yer. Şöyle oldu özellikle bir yıl öncesine geri dönersek, Şehir Tiyatrosu’nun özelleştirilmesi pek çok buluşmayanı, birleşmeyeni bir araya getirdi. İşte ne oldu, “Sanat Maratonu” diye bir şey yapıldı. Biz bütün bunların hepsini devlete borçluyuz. İktidarın bizzat kendisine borçluyuz. Onlar olmasaydı bütün bunların hiçbirini yapamazdık. Herkes kendi içinde takılacaktı. Sağolsunlar bütün perdelerimizi açtılar. Buna da ihtiyacımız vardı, sağolsunlar. Tabii tam da o dönemde şu çok dikkat çekici bir şeydi yani. Arkadaş nasıl bir eğitim? Oyuncu eğitiyorsun da nasıl bir oyuncu eğitiyorsun? Burada karşıdan gelen bir şikayet var daha doğrusu karşı tarafın en kaba sınırlarıyla tanımladığı bir şikayet, “Elinizde içki kadehleriyle sırça köşkünüzde takılıyorsunuz.”. Meseleye bu karikatür hatlarını kesip biçip “Hakikaten ne oluyor burada ya?” diye baktığınız zaman aslında birdenbire AKP kültür sanat politikasından daha muhafazakar bir devlet tiyatrosuyla karşılaşıyorsunuz. Bugün devlet tiyatrolarına oyuncu yetiştiren devlet konservatuarlarının konuşma derslerine bakıyorsun mesela. Cımbızla çekilmiş gibi ayıklıyorsun beni oradan çünkü bütün konuşma dersleri İstanbul şivesi üzerine kurulu. İstanbul şivesiyle doğru dürüst konuşabiliyorsan, sen oyuncu olabilirsin, devlet tiyatrosunda oynarsın. Haydi, bakayım devlet tiyatrosuna hiç bozulmamış şivesiyle bir Zaza alsınlar, bir Kürt aslınlar, bir Laz alsınlar, bir Tekirdağlı, bir Adanalı alsınlar. Sanki bunun temeli buymuş gibi. Ben bunu söylediğim zaman etrafımda yıllarca
oyunculuk yapıp, İstanbul şivesiyle konuşup “Ama benim şivem yok” deme cahil cesaretini gösterenler oldu. Dil varsa şive de var. Bu dil meselesinden baktığın zaman aslında devlet tiyatrosunun daha da muhafazakar bir noktada durduğunu görüyorsun. Peki, devlet konservatuarlarında ne yetiştiriyorlar? Oyuncu. Nasıl yani? Çok afaki bir durum, oyunculuktan kastınız ne yani. Herkesten herkese değişir. Bizim akademimizde de iç yönetmeliğinde yazar ilk maddesidir “Nazım Hikmet Akademisi tiyatro bölümünde amaç oyuncu yetiştirmek değildir, amaç farkındalığı gelişmiş birey yetişmektir.” İster oynar, ister oynamaz… Evet, bu birey isterse oyunculuk da yapabilir, isterse başka bir şey yapabilir ya da hiçbir şey yapmaz ama baş tacımızdır, bizim arkadaşımızdır. Kendinin kim olduğu konusunda meselelere ayıkmayan biri ile sen izleyici arasında empati kurabilir misin, katarsis oluşturabilir misin? Yapamazsın. Ama bakıyorsun sokaktaki insan gibi konuşmayan, bırak insanı insan gibi konuşmayan, tuhaf bir şivede, tuhaf bir duruşla, tuhaf bir edayla hareket eden kişiler. Ne bu? Atıyorum devlet tiyatrosu. Tuhaf bir biçimde, tirat atan bir topluluk. Bununla kimseyi ikna edemezsin ki. Ama mesela bak şu çok ilginç bir şey. Kardeşim bizim için oyuncunun gerçek hayatta nasıl kişilikli, disiplinli falan biri olduğu ilgilendirmez. Herkes oyunculuğu sahnede geliştirilen bir cacık olduğunu zannediyor. Hayır, oyunculuk sahnede denenen bir şey… Oyuncunun çalışma alanı sokak. Bir oyuncunun eve gidip başını vicdanıyla yastığa koyduğu an yani. Sokakta çalışılır. Kendi hayatında çalışırsın. Sen hayatta disipline ettiğin, fark ettiğin ne varsa bunu sahneye çıkartırsın. Yoksa bir şey hiçbir cacık çıkartamazsın. Hiçbir cacık yoksa da kimseyi ilgilendirmez, kimse de bunu izlemez. Bütün hikâye bu. Bu noktadan bakıldığı zaman bir şey söyleyeyim mi bomba gibi bir okul oldu, çakı gibi yani. Biz ücretsiz eğitim yapıyoruz, “bedelli” yapıyoruz. Bizim şeyimiz bu “bedel”. Çünkü bunun ücreti ne? Kim bilir ne? Bedel öyle bir kavram değil ama bunun bir bedeli olduğunu bilmelerini de istiyoruz insanların. Sanat denen hadise eğer ki “yetenekli”, yeteneğe inanan, doğuştan gelen yetenekle bu işi yaptıklarına inanan bir azınlığın elinde, buna böyle devam edersek hiçbir bok olmaz. Bu hepimizin içinde olan bir şey… Cüneyt Abi’min(Uzunlar) kulakları çınlasın, onun mottosu bu, aynı bizim “Sanat Hareketi” dediğimiz şey, yani diyoruz ki “Aslında hepiniz sanatçısınız ama bu gerçek hepinizden saklanıyor.” Sonra Gezi Direnişi’nden sonra şöyle dönüştü; “Aslında hepiniz siyasetçisiniz ama bu gerçek sizden saklanıyor.” Tiyatro, binalardan kurtulmalı, özetle… Bence asıl yapılacağı yer sokaklardır. Sen, “Ses Kumpanyası Şiir Korosu”nu duydun mu? Bizim koromuz. Elli kişilik bir şiir koromuz var. Geçen yıldan beri çalışıyoruz. Youtube’a “Ses Kumpanyası Şiir Korosu” diye yazdığın zaman ilk provalarımızdan bir tanesi, Moda’da kayalıkların orada “Memleketimden İnsan Manzaraları”. İşte bu bir gösteri… Bahariye Caddesi’nde yürüyorsun, aniden sokaktan Edip Cansever okunuyor. Belli ki bir elli altmış kişiler ama kim olduklarını anlamıyorsun. Eskişehir’de başladılar, mesela tramvayda, çay bahçelerinde birisi çıkıyor, sonra diğerleri ona katılıyor; “Ali İsmail Korkmaz”ı unutmayın” gibi. Bu oyundur işte, bu Allah’ına kadar oyundur. Son soru müzik… Nasıl gidiyor? Eylül, Ekim, Kasım döneminde beş şarkılık bir albüm yapacağız. Hepsi benim bestelerim değil, Turgay Yakut’un var, benim var, Cüneyt Abi’nin sözlerini yazdığı var.
Page 3: Festivalim geldi... n Eylül ayı T
Page 8 and 9: Yılın Aşk Filmi Yönetmen: Hakan
Page 10 and 11: fark edeceklerdir... İftarlık Gaz
Page 12: Bir Küçük Eylül Meselesi Yönet
Page 15 and 16: Yönetmen: Mikael Hafstrom Senaryo:
Page 17 and 18: en: J.C. Chandor yo: J.C. Chandor :
Page 20 and 21: n “Sancılı bir büyüme öyküs
Page 22 and 23: n 1Bu yazıya başlarken köpekbal
Page 24 and 25: Şeytan-ı Racim daha önce Üç Ha
Page 26: UĞUR GÜNEŞ İlk sinema filminiz
Page 29 and 30: anısına Menekşe’yi doğurmuş.
Page 31 and 32: dik korsanın da etkisiyle gişede
Page 34 and 35: n Dünyada 65 milyonun üzerinde sa
Page 36 and 37: n Aralık 2015’te gösterime girm
Page 38 and 39: Aslında hepiniz sanatçısınız a
Page 40 and 41: yapılan şey aslında toplumların
Page 44 and 45: Gündemimiz Ortadoğu karışıklı
Page 46 and 47: inanılıyor. Hatta bu sırlardan b
Page 48 and 49: Lizbon’a Gece Treni / Night Train
Page 50: Uluslararası Suç Ve Ceza Film Fes
Page 53 and 54: ileceksiniz. Tartışmaya yanlış
Page 55 and 56: çocuğumla ilişkim nasıl? Acaba
Page 57: SERDAR AKBIYIK n Bazı yıldızlar
Page 60 and 61: Mommo Kız Kardeşim filmi ile büy
Page 62 and 63: irlikte, bunun bugünkü sosyal kar
Page 64: Açıkçası bir sürü strateji ü
Page 67 and 68: mutlu olmaya çalışan bir adam.
Page 70: Suskunlar dizisinde Takoz İrfan il
Page 73 and 74: kalıbın içerisinde kalmak istemi
Page 75 and 76: düşürdüğüm gülmekten ama kam
Page 77 and 78: önce saydığım iki işle beraber
Page 80: Göze batan bu noktaları saymakla
Page 83 and 84: ‘Festival Filmi’ olarak etiketl
Page 86 and 87: 2005 yapımı bir Hint filmi olan B
Page 88 and 89: 3. Uluslararası Suç ve Ceza Film
Page 90: Bu yıl 16 - 22 Eylül tarihleri ar
Page 93:
filmler; Berlin Film Festivali’nd
show all

Cinedergi 62

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?