Cinedergi 62

düşürdüğüm gülmekten ama kamera
karşısında denk gelmiyor,
kimse oynatmıyor beni. Komedide
beynimdekileri daha iyi aktarıyorum.
“Suskunlar”da keşfettim, psikopat
bir adamla çok şey anlatabileceğimi
hiç düşünmemiştim. “Takoz İrfan”
ile çok şey keşfettim oyunculuk
adına. Her oyunda bir şey denerim
ama seyirci bunu hissetmez, partnerim
de hissetmez. “Bak bu timing
burada olmadı, bu bir tık önceydi,
bir tık sonraydı” gibi bir sürü denemem
olur. Akşam eve gelince not
alırım.
Son dönemlerde proje
yoğunluğunuz vardı. Şu an
karşımızda ne var? Televizyon
dizisi, sinema olarak yeni bir proje
var mı?
Var, Tims’in işi yine, Çalıkuşu’nda
bu sefer iyi adamı oynayacağım,
yıllar sonra. Üç bölüm okudum,
üç bölüm içerisinde deli tarafı var
adamın, hafif parladığı tarafları var
ama hakikaten iyi bir insan. Böyle
adamlar kaldı mı diyebileceğimiz
adamlardan biri. Özlemiştim de
öyle bir adam oynamayı. Çok enteresan
da bir Çalıkuşu olacağa
benziyor. Çok klasik bir Çalıkuşu
gibi durmuyor. Bir tane dizi var o
başlayacak, onun dışında sinemayla
ilgili çekilmesi planlanan
“Çekmeköy Underground” diye
bir arthaus bir iş var. Çok sevdim
onun da senaryosunu. O işlerden
pek para kazanamıyoruz ama sinemaya
canım feda, parası hiç önemli
değil. Öyle senaryolar az geliyor
çünkü oyuncuya. Emin’in (Alper)
bir işi var yine. Okudum, döndüm
başa bir daha okudum keyiften, çok
güzel bir senaryo. Bir de “Bana Bir
Soygun Yaz”daki Hacamat karakteri
var biliyorsun. Hacamat’a seri
düşünüyoruz aynı yapımcıyla ama
başka bir ekiple yapacağız. Şu anda
hikayesi falan yazılıyor. Bir dizi
var ama o dizinin supervisor’lığını
yapacağım gibi duruyor, bir komedi
işi sitcom. Hayata geçirebilirsek
çok güzel bir senaryo o da. Bugüne
kadar Türkiye’de yazılmış en iyi
sitcom. Hem cast’ıyla ilgileneceğim
hem de oyunculuk anlamında bir
supervisorluk yapacağım.
Sinema dünyasına katıldınız,
sinemanın bir entelektüel sınıfı var,
yönetmenler, senaristler, oyuncular,
sinema yazarları, bunların hepsini
içine katıyorum. Bu entelektüel
sınıfın sizi en fazla rahatsız eden
yönü neydi?
Rahatsız eden demeyeyim de sinemaya
karşı bir kayıp diyebileceğim
bir şey var. Kendi etraflarında
ördükleri dairenin dışına
çıkmıyorlar. Anadolu’da o kadar
iyi oyuncular var ki. Ben oyunculuk
tarafından bakıyorum. Bütün
dünyalarını burada kurmuşlar.
Hani diyorsun ya “Bunca zaman
neredeydin?” Oradaki adamları
da bulup getirmenin peşindeyim.
Bu entelektüel çevre bir çember
örmüş, o çemberin dışına bir türlü
çıkmıyorlar. İçeri girecek olana da
“Bir dur bakalım. Kimsin, nesin”
diyorlar. Halbuki daha kucaklayıcı
olsa sinema fayda görecek bundan.
Evet kafalarını çok seviyorum
ama mesela sen de gittin bir
sürü festivale, bir sürü festivalde
de beraberdik, bir avuç insan bir
şeyler yapmaya çalışıyor. Bunu
büyütmenin hiç kimseye zararı yok.
Yeni oyuncular bulalım, ben isterim
ki mesela bir yönetmenin, Nuri
Abi’nin boşluklarında Anadolu’da
gidip tiyatro izlemesini isterim.
Fatih Terim, nasıl Fatih Terim oldu;
bütün Anadolu’yu gezdi çok iyi
futbolcular buldu. Aldı getirdi ve o
adamlar Fatih Terim’i Fatih Terim
yaptı.