You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ana çok şey öğretiyor. Uzun yıllar fotoğraf üretince yaptığın<br />
şeyle bir ilişki kuruyor olmak çok zorlaşıyor. Yeni fotoğrafçılar<br />
bunu nasıl çözüyor bunu merak ediyorum. İlgi alanları<br />
çok değişiyor. New York’ta yaşayan biriyle İstanbul’daki bir<br />
fotoğrafçının ilgi alanı değişiyor. “Acaba mekân mı belirliyor?<br />
Tarzları ortaya çıkaran ne? O adamı alıp İstanbul’a koysak bizim<br />
çektiğimiz şeyleri mi çekmeye başlayacak?” gibi sorulara<br />
kafa yoruyorum.<br />
Sokaklarında en rahat fotoğraf çektiğiniz ülkeler ve şehirler<br />
hangileri?<br />
İstanbul... Ben buraya aitim. Buranın insanlarını, sokaklarını,<br />
buranın dokusunu biliyorum. Bizim gibi sokakta fotoğraf<br />
çekiyorsanız bu, bilmediğiniz yerde yapılacak bir iş değil.<br />
Nereyi çok iyi biliyorsanız orada başarılı olursunuz. Dünyada<br />
sevdiğim pek çok şehir var. Oralarda olmaktan ve fotoğraf<br />
üretmekten tabii ki keyif alıyorum ama oralarda ürettiğim<br />
işlere baktığımda İstanbul’daki samimiyeti göremiyorum. Bu<br />
dışarıdan hissediliyor mu bilmiyorum ama bunu ben biliyorum.<br />
Yeni başlayanlara da söylüyorum; “Evinizden, bakkalınızdan,<br />
en iyi bildiğiniz yerlerden başlayın” diye. Ben de işte<br />
bu topraklarda yaşıyorum, burayı iyi biliyorum. Bu topraklara<br />
borcum da var. O yüzden buraları fotoğraflamak daha iyi<br />
bana göre.<br />
Şehir çok hızlı değişiyor ve fotoğraflamak bu yüzden<br />
daha da önem kazanıyor.?<br />
Kesinlikle. Bu yüzden diyorum zaten borçluyuz diye. Biz<br />
fotoğrafçıların sorumluluğunda bu değişimi fotoğraflamak.<br />
İyi ya da kötü. Olayı kontrol altına alma bizim sorumluluğumuzda<br />
değil, ama kayıt altına almamız gerekiyor. Paylaşmak<br />
da bunun bir parçası. Zaten profesyonel fotoğrafçıyı diğerlerinden<br />
ayıran da bu. Herkes fotoğraf çekiyor ama onu nasıl<br />
saklayacağı, nasıl paylaşacağı, nasıl kullanacağı hakkında fikir<br />
sahibi değil.<br />
Sanal dünyanın bir çıkmazı da orada paylaştığınız her şeyin<br />
başkaları tarafından izinsiz kullanılma ihtimali. Fotoğraflarınızla<br />
ilgili böyle kaygılar duyuyor musunuz?<br />
Kaygı duymuyorum çünkü bunun önünü almanın imkânı<br />
yok. Dolaşıma girdiği andan itibaren nereden ulaşıldığını<br />
takip etmeye imkân yok. Bunu saplantı haline getirirsek fotoğraf<br />
paylaşamayız. Fotoğrafımı kullanan insanlardan emeğe<br />
saygı için ismimi kullanmalarını istiyorum. Kullanmıyorsa da<br />
yapabileceğim bir şey yok tabii. Benim fotoğrafımla ne yapıyor?<br />
Eğer ticari anlamda bir kullanım oluyorsa orada müdahil<br />
oluyorum. Mesela kız arkadaşına “Ben çektim” diyerek hava<br />
atacaksa sorun yok.<br />
Fotoğrafların seçimi de ayrı bir iş. Siz fotoğraflarınızı<br />
nasıl seçiyorsunuz?<br />
Fotoğrafları çektikten sonra çok uzun süre bakmıyorum.<br />
Bir süre geçiyor ve sonra seçmeye başlıyorum. Çünkü sokakta<br />
fotoğraf çekerken bir sürü enteresan an yaşıyoruz ve o anlarla<br />
duygusal bağ kuruyoruz. Fotoğrafı çektiğim gün seçersem, bu<br />
duygusal bağlar fotoğrafı çekerken yanıltabiliyor. Mesela bir<br />
çocuk çektiniz, o çocukla bağ kurdunuz, onun fotoğrafını o<br />
duygusallıkla seçerseniz doğru seçimler yapamazsınız. Daha<br />
da kararsız kaldıysam fotoğrafla çok ilgisi olmayan insanlara<br />
gösteriyorum. Onların eleştirileri çok önemli. Anneme gösteriyorum<br />
mesela.”Sevdin mi bunu?” diyorum, “Sevmedim”<br />
diyor. Dışarıdan yabancı bir gözün fotoğrafa bakması çok şey<br />
kazandırıyor.<br />
Vizyon 33
Change language