Gençlerle Tevhid Dersleri

حْ‏ یِیھُی لُْق مِیمٌ.َر ھِيََو حْ‏ يُِی نَْم الََق لَخ نَسِيََو ثَلاًَم ضَرَبََو
ھَو ر َّةٍَم
احِدًاَو
جَابٌُع
عْبُدُھَن اَم ونِھُِد نِْم الَو
لُز
‏ُل یَقَس
لاََو اَم اءَ‏ الله ََّش
‏ٌم لَخ كُل ِِّب
ُ
dolamışlardı. Zira önceden kanıtlanmıştı ki onlar, bir insan olan İbrahim (aleyhisselam)’ı peygamberleri olarak kabul
ediyor ve onun dininden tevarüs ettikleri bir takım ibadetlerde bulunuyorlardı.
- Arap müşriklerinin büyük bir kısmı 175 öldükten sonra dirilmeyi/ahireti inkar ediyorlardı. 176 Onların öldükten sonra
dirilişi kabul etmediklerini gösteren birçok ayet vardır. Bunlardan birinde Allah (azze ve celle) şöyle buyurmuştur:
َ ‏ُو
ل ‏َناَ‏
‏ْق ُ ‏َھ
ال امََظِ‏ ‏ْع
ال َّذِي أ أَشْ‏ ‏َن ‏َا
‏َھَا أَو َّلَ‏
‏ِی لَعٍ‏ ‏ْق
“Kendi yaratılışını unutarak bize karşı misal getirmeye kalkıştı ve: “Şu çürümüş kemikleri kim diriltecek?” dedi. De ki:
Onları ilk defa yaratmış olan diriltecek. Çünkü O, her türlü yaratmayı bilendir.” (Yâsîn, 78-79)
- Arap müşriklerinden kimisi, meleklerin Allah’ın kızları olduğuna ve meleklerin annelerinin cinlerin şeref sahibi
olanları olduğuna inanıyorlardı. 177 178 Keza bazı putlarının da Allah’ın (azze ve celle) kızları olduğunu söylüyorlardı. 179
Bu habis inanç, Allah’ı (azze ve celle) mahlûk’a benzetmek demektir.
- Onlardan kimi de bazı yıldızların bizatihi yağmur yağdırdığına inanıyordu. 180
- Onlar putlarını, Allah’ın (azze ve celle) isimlerinden türettikleri isimlerle isimlendiriyorlardı. Şöyle ki; menât ismini
Allah’ın el-Mennân isminden, Lât ismini “el-İlâh (veya) Allah” isminden, Uzza’yı “el-Azîz” isminden alarak putlarına
vermişlerdi. 181
- İçlerinde, kainatta iki ilah olduğuna; hayırlı şeylerin yaratıcısının “nur ilahı”, şer olan şeylerin yaratıcısının ”karanlık
ilahı” olduğuna inanan ve nur ilahını karanlık ilahından üstün gördükleri için nurun aslının ateş olduğuna inanıp da
ateşe tapan Mecusiler de vardı. 182
- Onlardan kimi de Yahudi ve Hristiyandı, Arap yahudileri ve Arap hristiyanları vardı. 183 Malumdur ki Yahudi ve
Hristiyanlar’da hem Rubûbiyyet ve hem de Uluhiyyet şirkinin çeşitli şekilleri vardır.
- İbadet ettikleri putların ilah, ma’bûd ve Allah’ın ortakları olduklarına inanıyorlar, onları bu sıfatlarla
nitelendiriyorlardı:
أ ‏َجعَ‏
َ ‏َل الآْ‏ لِھ َ ‏َة إِلَھًا
ل ‏ٌءْيَ‏ ‏َش إ َّ ‏ِن ھ ‏َذاَ‏
“İlahları tek bir ilah mı kıldı? Gerçekten bu şaşılacak bir şey.” (Sâd, 5)
ِ َّالله
ْ ‏ُم
ات َّخَذُوا َّذِینَ‏
أ ‏َولْ‏ ‏ِیاءََ‏
إ َّ ‏ِلا ل ‏ِیقُ‏ ‏َر ِّبُونَا إِلَى
‏ْف ‏َى
…O'nun dışında kendilerine bir takım dostlar edinenler: “Onlara, bizi sadece Allah'a yaklaştırsınlar diye ibadet
ediyoruz” derler…” (Zumer, 3)
ال َّذِینَ‏ أ واُكَرْ‏ ‏َش ‏ُو
ل ْ ‏َو
أ اَنْكَرْ‏ ‏َش
آبَاؤُنَا
Şirk koşanlar diyecekler ki: “Allah dileseydi ne biz ortak koşardık ne de atalarımız…” (En’âm, 148)
- Arap Müşrikler, kayıtsız şartsız egemenlik yetkisinde de Allah’a (azze ve celle) ortak koşarlardı. Şöyle ki; Bu
müşriklerin reisleri, Allah’tan (azze ve celle) hiçbir delil olmadığı halde tamamen heva ürünü olan bir takım helal ve
175
Kimi ilim ehline göre ise hepsi. Ancak önceden aktardığımız cahiliye şiirlerden anlaşıldığına göre doğru olan, kimi müşriklerin
ahirete, amellerin karşılığının verileceğine inandığıdır.
176
Allah’ın (azze ve celle) öldükten sonra diriltmesi ise Rubûbiyyetinin bir özelliğidir.
177
Bkz: Buhârî, Bâbu Zikri’l-Cinni ve Sevâbihim ve İkâbihim, Bâbu Tefsîri Sureti’s-Sâffât (Ayet no: 158)
178
Bu müşriklerin hepsinin değil de bazılarının bu inanca sahip olduğuna dair bkz: Fethu’l-Bârî, İbn Hacer el-Askalânî, 8/168.
179
Ed-Durru’l-Mensûr, Suyûtî, 3/36-37, 4/182-183, 5/292-293, Mecmûu’l-Fetâvâ, İbn Teymiyye, 17/271-272.
180
Bu yıldızların hangi yıldızlar olduğuna dair bkz: Vâkıa 82. ayet’in tefsiri. Onlardan ‘bazısının’ bu inanca sahip olduğuna dair bkz:
el-Câmiu li Ahkâmi’l-Kur’ân, İmam Kurtubî.
181
Bkz: Câmiu’l-Beyân, Taberî, Necm 19-21. ayetlerin tefsiri. Bedâiu’l-Fevâid, İbnu’l-Kayyim, 1/190-191.
182
Bkz: el-Meârif, İbn Kuteybe, sy:339.
183
Bkz: el-Milelu ve’n-Nihal, Şehristânî, 3/658, Bulûğu’l-Ereb, Âlûsî, 2/240-242.