Zaferin Başı Birlik Hezimetin Başı Ayrılıktır

94
Tarık Ebu Abdullah
Bu zaten hazırda halimiz değil mi denilse, derim ki evet, lakin
kendi amellerimiz (masiyetlerimiz) bizi bu hale soktuysa, kendi
amellerimiz (itaatimiz) bizi bu halden çıkaracaktır. “Bir toplum
kendi özlerindekini değiştirinceye kadar Allah onlarda bulunanı
değiştirmez.” Bu değişim elbette umumen olması gerekir, yani
her alanda ve herkes tarafından. Yoksa Allame Muhammedu’l-Emin
eş-Şenkiti (rahimehullah)’ın dediği gibi: “(Ceza) değişimin bazılarında
olmasından ötürü olması doğrudur. Uhud gününde olduğu gibi.
Okçular özlerindekini değiştirmeleri sebebiyle musibet hepsini kuşatmıştı.
(sallallahu aleyhi vesellem)’e “Aramızda salihler bulunurken helak olur
muyuz?” diye sorulduğunda şöyle cevap verdi: “Evet, eğer pislik
(masiyet) çoğalırsa.” 135
Şu halde aramızda itaatkâr kulların sadece varlığı kâfi değildir.
Bu salih kullar Allah’a itaat hususunda öncüler olma zorundadırlar.
Muhakkak her alanda, fakat özellikle vahdet ve işitip itaat etme hususunda.
Bu sadıklar vahdeti arayıp gerçekleştirmeliler; Müslümanlar
onlara tabi olacaktır.
Allah (azze ve celle) kalplerimizi birleştirsin ve tek safta toplasın, başımıza
salih emirler getirsin, bizi onlara itaatkâr ve sadık kılsın.
Salât ve selâm Rasûlullah’ın, ehlinin, ashabının ve onların yolunu
izleyenlerin üzerine olsun.
Tarık Ebu Abdullah
1 Receb 1432
135 Edvau'l-Beyan, ayetin tefsiri