son şekil

g tmemeye başlamıştı. Sokağın
da hoşuna g tt ğ söylenemezd
sanırım, etraf b rden neredeyse
z f r karanlık olmuştu bu
yetmezm ş g b b r de yağmur
yağdırmaya başladı bulutlar
ağlarcasına. B tmek b lmeye
b rkaç saat geçt ben el mdek
yemeğ n kalanını sarı ked ye
ver rken küçük kızın çl
ağlamaları son bulmuştu.
“A lem bulamıyorum” ded b r
anda. İr mav gözler nden b rer
damla yaş düştü. Boğazındak o
düğümlenme h ss n ben b le
h ssedeb l yordum. “Nerede
gördün onları en son?” d ye
sordum. Küçük eller yle
karanlık sokağı şaret ett .
Küçük kızın a les olduğunu
düşündüğüm k k ş geld
karşıdan. Annes olduğunu
düşündüğüm end şel görünen
zar f kadın ve annes n n yanına
h ç yakıştırmadığım somurtkan
küçük b r adamdı bunlar.
Küçük kız onları görünce
yanlarına g tt . Ç menler böyle
b r kavuşmada ez lmekten
gurur duyuyor g b yd .
“Kaykay sürerken düştü sanırım.” ded annes . B rl kte mutlu b r
şek lde bu uzun kasvetl sokaktan ayrıldılar. Ben ve ürkek sarı ked
tek kaldık.
F ruze İpek
Yıldırım
11-A SINIFI
201808