son şekil

ZAMAN
Parkın oradaki simitçiden simidini çayını almış
gelişigüzel bir banka kurulmuştu. Etrafı
seyretmek bir yana dursun zihninden fikirler dahi
geçmiyordu. Simidinden eliyle kopardı ve ağzına
attı. Ağzının sol tarafında sağlam dişi kalmadığı
için sağ tarafıyla bir güzel çiğnedi. Tükürüğü o
simit için yetersizdi. Çayından yardım aldı ve
çayın sıcaklığına aldırış etmedi. Boğazından yavaş
yavaş kaynar sular akıyordu. Ama o boş ve
yorgun gözlerle sabit bir yere bakıyordu.
Bakışları anlamsızdı.
Baktığı yönden ona doğru biri geliyordu.
Konuşma mesafesine gelince durdu gelen adam.
Bir dolu nefes alarak “Abi yeni duydum başın sağ
olsun. Cenaze ne zamandı? Salasını verdi mi
imam?” Oturan adam bir şey söylemedi. Birazdan
salası okunacaktı zaten. Konuşmanın gerekli
olmadığını düşündü. Elindeki yarım simidi ve çayı
bırakıp camii avlusuna yöneldi. Şadırvana gidip
zincirli bir tası doldurdu. Elini yüzünü yıkadı,
ağzına tası götürüp içmeye çalıştı. Sular tastan
sızıp sakalını ıslatıyor orda da kalmayıp
gömleğinin açık yakasından kendilerine yol
buluyorlardı. Adam tası ağzından çekip tam
nefesler aldı. Aynadan kendine baktı bu gördüğü
kendi miydi? Elini yüzünde gezdirdi. Sakallarına
dokundu. Yüzlerindeki kırışıklıklarda yılların
yorgunluğunu gördü. İnanamadı. Bu kendisi
olamazdı. Tırnakları mıydı onlar yoksa pençeleri
mi?
İçeceğinden yudumunu aldı eline
gelen kartlara baktı. Elini iyiye
yorumladı ama yüzünden elinin iyi
olduğu anlaşılmıyordu.
Arkasına döndü ve dar sokaklara
girdi. Yolunu kestirmekte güçlük
çekiyordu ama koku ona yardımcı
oluyordu. Alkolün ve sigaranın
kokusu. Koklaya koklaya
meyhanenin yolunu buldu. İçeri
girip sarı çürümüş sandalyelerden
birine oturdu. Etrafındakiler ona
bakıyorlar ama o aldırış etmiyordu.
Minareden gelen ses oyunu
duraksattı:”Karşıyaka Mahallesi'nden
Yusuf Yılmaz’ın babası: Ali
Yılmaz vefat etmiştir. Cenazesi,
yarın öğle namazını müteakip
Karapınar Üç Alıç Mezarlığı'na
defnedilecektir.”
Bir anlık duraksama sonrası
minare susmadı ardından
annesinin ve kardeşinin de vefatını
duyurdu. Meyhanedekiler adama
başsağlığı dileseler de adam
kartlarına bakıyor ve oyunu
düşünüyordu.
Utku Öztekin
11/A Sınıfı 201835