Download (944Kb) - Süleyman Demirel Üniversitesi

Birincisi, mal ve faktör piyasalarında sağlanacak bütünleşme, sadece gümrük
engellerinin kaldırılması ya da sermaye ve emek dolaşımının serbestleştirilmesiyle
gerçekleştirilemez. Üye ülkelerin ellerinde standartlardan vergilemeye, çeşitli teşviklere
kadar uzanan, bu akımları engelleyici politika araçları kalmaktadır. Bu nedenle söz
konusu alanlarda bir uyuma gitmek gerekmektedir.
İkincisi, çevre sorunları gibi etkileri ulusal düzeyde kalmayan, uluslararası
düzeyde politikaların izlenmesini gerektiren alanlardır.
Üçüncüsü, tek bir ülkenin kendi ekonomik gücüyle çözümleyemeyeceği, uluslararası
kaynakların harekete geçirilmesini zorunlu kılan girişimlerdir. Büyük ölçekli teknolojik,
bilimsel araştırmalar ve projeler örneklerinde olduğu gibi.
Dördüncüsü, topluluk içinde rekabetçi yapıları ortadan kaldıran tekelleşme
eğilimlerine ve eşitsiz büyüme süreçlerine karşı önlemlerin yer aldığı politikalardır.
Beşincisi ise bölgesel politikalarda olduğu gibi eşitsiz büyümenin sonuçlarını
hafifletmeye çalışan yeniden dağıtım mekanizmalarının oluşturulmasıdır 88 .
Politikaların belirlenmesinde, üye ülke temsilcilerinden oluşan bir kurul karar
organı durumundadır. Ancak uygulamayı her bir ulusal devlet kendi yürütmektedir.
Ekonomik politikaların tüm üye ülkelerce belirlendiği ve her üye ülkede aynen uygulandığı
bir ekonomik birleşme türüdür. Ekonomik birlikte üye ülkelerin ekonomileri önemli ölçüde
bütünleşmiştir. Bu nedenle ülkelerin ekonomik bunalımlara tek başına çare bulma
kapasiteleri önemli oranda düşmüştür. Ancak üye ülkeler makro ekonomik politikalarla ilgili
karar alanlarını uluslararası kurumlara terk etmemişlerdir. Diğer bir ifadeyle ortak
politikalar vardır ama onları yürütme yetkisi hala üye ülkelerdedir.
Avrupa Birliği, özellikle Maastricht anlaşması ile beraber üyeleri arasında
serbest dolaşımın sağlanması ve ekonomi politikalarının uyumlu hale gelmesi ile
birlikte ekonomik birliğe doğru yönelen bir topluluk olarak görünmektedir 89 .
1.2.5. TAM EKONOMİK BİRLEŞMELER
88 İ.Tekeli ve S.İlkin, s.22-23
89 Rıdvan Karluk, Avrupa Birliği ve Türkiye, İstanbul: İMKB Yayınları, 1996, s.26