Whole Book - Restoration Fellowship

Inne stwierdzenie Jezusa, zapisane przez Jana, dostarcza nam następnego mocnego
dowodu na niezmienność jego wiary w jednoosobowego Boga Żydów. Do faryzeuszy
powiedział on: „Jakże możecie wierzyć wy, którzy nawzajem od siebie przyjmujecie chwałę,
a nie szukacie chwały pochodzącej od jednego i jedynego Boga?” (Jan 5:44). 6 NRSV
tłumaczy słowa Jezusa jako „tego, który jedynie jest Bogiem”. Trudno wyobrazić sobie
bardziej przejrzystą i prostą unitarną wypowiedź. Zwrot: „Ten, który jedynie jest Bogiem”,
odwołuje się do licznych monoteistycznych wypowiedzi, które możemy znaleźć w
dokumentach będących dziedzictwem Jezusa. To Bóg Izraela był tym, „który jedynie znał
serca ludzkie” (1 Król. 8:39). Hiskiasz modlił się do Boga tymi słowami: „ Panie, Boże
Izraela, który siedzisz na cherubach! Ty jedynie jesteś Bogiem wszystkich królestw ziemi, Ty
stworzyłeś niebo i ziemię” (2 Król. 19:15). Psalmista woła: „Ty jedynie, który masz imię
Jahwe, jesteś Najwyższym ponad całym światem” (Ps. 83:19) i „Ty jesteś wielkim i jedynym
Bogiem” (Ps. 85:10, LXX). Wypowiedzi Jezusa, jak echo odbijają te świetlane świadectwa
potwierdzające wyjątkowy przywilej, jaki otrzymał Izrael stając się strażnikiem monoteizmu.
To do jego Ojca odnosiły się słowa „jedyny Bóg” i „ten, który jedynie jest Bogiem”. Jezus
jednoznacznie to wyjaśnił w stwierdzeniu następującym bezpośrednio po jego wypowiedzi o
„tym, który jedynie jest Bogiem” (Jana 5:44). Faryzeusze nie mieli sądzić, że Jezus będzie ich
oskarżał przed Ojcem (Jana 5:45). To słowa Mojżesza potępiły ich za niechęć dostrzeżenia w
Jezusie obiecanego Mesjasza. Z drugiej strony, Jezus zawsze szukał chwały pochodzącej od
„tego, który go posłał” (Jana 17:18). Rzeczywiście Mesjasz był tym, na którym „Bóg Ojciec”
położył pieczęć swoją (Jana 6:27).
Jan przedstawia Jezusa jako lojalnego Żyda wiernego ścisłemu monoteizmowi swego ludu
i mogącego mówić jednym głosem z nimi o „tym, który jedynie jest Bogiem”, „jedynym
prawdziwym Bogu”, i Bogu, który położył pieczęć swej aprobaty na Swym wyjątkowym
Synu. Jeśli Ojciec Jezusa jest „jedynym, który jest Bogiem” 7 jest oczywiste, że nikt inny nie
należy do tej klasy. Jezus Jana podpisuje się jednoznacznie pod unitarnym monoteizmem
Izraela.
Jezus jako Syn Boży
Pomimo definitywnych doktrynalnych wypowiedzi Jezusa ukazujących go jako
prawdziwego syna Izraela, niektórzy współcześni teolodzy decydują się bronić dużo
późniejszych credo sformułowanych w czwartym i piątym wieku. Utrzymują oni, że Jezus
jednak twierdził, że jest Bogiem, gdyż nie zaprzeczał, że jest „Synem Bożym”. Powtarzające
się w pismach trynitarian zrównywanie tytułu „Syna Bożego” z „Bogiem” wymaga
przeegzaminowania.
Klaas Runia jest typowym przykładem współczesnej szkoły myślenia, która twierdzi, że
określenie Syn Boży w naturalny sposób prowadzi do w pełni rozwiniętego, ortodoksyjnego
dogmatu mówiącego, że Jezus jest Bogiem Synem. Co jednak oznacza w Biblii bycie Synem
Bożym?
Runia analizuje tytuł Syna Bożego w swojej książce na temat chrystologii i stwierdza
6 Znane komentarze dostrzegają fakt, że Jezus przyznawał się bez zastrzeżeń do swego żydowskiego
dziedzictwa. Dla przykładu, G.R. Beasley-Murray mówi: „Określenie jedyny Bóg [Jana 5:44] odzwierciedla
żydowskie wyznanie wiary, mające swoje korzenie w Szema z Deut. 6:4” (John, Word Biblical Commentary,
Waco, TX: Word Books, 1987, 70).
7 Por. Walter Bauer, A Greek Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, 527, który
oddaje “jedyny władca” (Judy 4) jako “jedyny, który jest władcą”. Odniesienie Jezusa do „jedynego Boga (Jana
5:44) określa w takim razie Ojca jako „jedynego, który jest Bogiem”.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com