Whole Book - Restoration Fellowship
Whole Book - Restoration Fellowship
Whole Book - Restoration Fellowship
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Psalm i używa jego terminologii bez jakiegokolwiek zamiaru sugerowania, że<br />
Jezus jest Bogiem. Jest prawdą, że głównym zamiarem przytoczenia tego Psalmu było<br />
przeciwstawić Syna aniołom i pokazać, że Syn cieszy się wieczną dominacją, podczas,<br />
gdy aniołowie są tylko sługami. Dlatego w cytacie głównym punktem nie został<br />
uczyniony fakt, że do Syna można zwracać się jako do Boga. Jednak nie możemy<br />
przypuszczać, że autor nie zauważał, że jego cytat posiadał taki efekt. Możemy<br />
przynajmniej powiedzieć, że autor nie widział nic złego w takim zwracaniu się, i<br />
możemy przytoczyć podobną sytuację z Hebr. 1:10, gdzie odniesienie do Syna Psalmu<br />
102:25-27 skutkuje nazwaniem Jezusa Panem. Oczywiście, nie ma żadnego sposobu, by<br />
dowiedzieć się, co dla autora Listu do Hebrajczyków znaczyło użycie słowa „O Boże”,<br />
kiedy odnosił je do Jezusa. Psalm 45 jest psalmem królewskim i na przykładzie analogii<br />
do „Boga Mocnego” z Izajasza 9:6, można spojrzeć na „Boga” w Hebr. 1:8, po prostu<br />
jako na tytuł królewski i stąd stosowny dla Jezusa jako Mesjasza z linii Dawida. 15<br />
Raymond Brown słusznie wyczuwa silną mesjańską atmosferę Hebrajczyków 1. „Bóg<br />
Mocny” z Izajasza 9:6 oznacza w rzeczywistości, według definicji leksykonów języka<br />
hebrajskiego, „boskiego bohatera, odzwierciedlającego jego majestat”. 16 To właśnie ten sam<br />
mesjański sens terminu „Bóg”, pozwala psalmiście zwracać się do króla jako do „Boga”, bez<br />
sugerowania, że od tej pory są dwie osoby w Bogu. Cytowanie Psalmu 45 w Hebr. 1:8<br />
wskazuje na to samo mesjańskie użycie słowa Bóg w Nowym Testamencie. Mamy tu do<br />
czynienia z „żydowskim” sposobem użycia tego tytułu. Błędem jest sądzić, że Mesjasz<br />
wkroczył teraz na obszar zarezerwowany dla Jedynego Boga, Ojca. Chociaż wywyższyli<br />
pozycję Jezusa i jego funkcję jako Bożego reprezentanta, pisarze Nowego Testamentu nigdy<br />
nie sprzeniewierzyli się ścisłemu jednoosobowemu monoteizmowi wiary Izraela.<br />
Autor Listu do Hebrajczyków dołącza do reszty pisarzy Nowego Testamentu w ogłaszaniu<br />
Jezusa jako Bożego, pochodzącego z linii królewskiej Mesjasza. Obietnicę nadchodzącego<br />
Królestwa Mesjasza, który jest człowiekiem, znajdujemy w Piśmie nie raz. Paweł zwraca się<br />
do nie-żydowskiego świata mówiąc wyraźnie, że Bóg „wyznaczył dzień, w którym będzie<br />
sądził [lub administrował] świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił, potwierdzając<br />
to wszystkim przez wskrzeszenie go z martwych” 17<br />
Człowiek Jezus żył i umarł i dzięki swemu posłuszeństwu został uznany za godnego bycia<br />
pierwszym sprawiedliwym władcą świata. Poprzez swoje zmartwychwstanie i moc przyznaną<br />
mu przez Ojca, powróci on w wyznaczonym czasie, aby zasiąść na tronie swego ojca Dawida,<br />
władając ziemią. Pozostaje jednak, nawet w swoim zmartwychwstałym stanie, „człowiekiem,<br />
Jezusem Mesjaszem” (1 Tym. 2:5), świadectwem wspaniałej rzeczy, jaką Bóg uczynił przez i<br />
dla człowieka. Poważną niesprawiedliwością względem autora Hebrajczyków jest naleganie<br />
na to, że próbował on w pierwszym rozdziale swego listu przedstawić ideę preegzystującego<br />
Boga-Człowieka.<br />
Często powtarzana uwaga, że dopóki nie uznamy Jezusa za Boga, nie mamy Zbawiciela,<br />
nie ma biblijnego poparcia. Wręcz przeciwnie, Biblia potwierdza zdumiewający plan Boży,<br />
przeprowadzony przez wybranego człowieka. Musimy zrozumieć, że źródło wszelkiej<br />
chrześcijańskiej nadziei znajduje się w tym człowieku, Jezusie, którego Bóg wzbudził z<br />
martwych. Jeśli Jezus nie był członkiem ludzkiej rodziny, tak jak my, nie mamy wtedy<br />
pewności, że istoty ludzkie mogą być wzbudzone do wiecznego życia. Zmartwychwstanie<br />
Jezusa dowodzi Kościołowi, że człowiek Mesjasz był rzeczywiście godny najwyższych<br />
15<br />
Jesus, God and Man (New York: Macmillan, 1967), 24, 25, podkreślenie dodane.<br />
16<br />
Brown, Driver and Briggs, Hebrew and English Lexicon of the Old Testament (Oxford: Clarendon Press,<br />
1968), 42.<br />
17<br />
Dzieje Apostolskie 17:31, przytaczają Ps. 96:13, gdzie psalmista stwierdza, że Bóg przychodzi, aby „sądzić<br />
świat sprawiedliwie”, co jest powodem do wielkiej radości (w. 11, 12). W ten sposób Paweł ogłasza<br />
Ateńczykom nadchodzące Królestwo.<br />
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com