Whole Book - Restoration Fellowship

PRZEDMOWA
Nie mogłem czytać „Rany Zadanej Sobie Przez Chrześcijaństwo” nie odczuwając raz
jeszcze zachwytu nad pierwotną, chrześcijańską (i żydowską) doktryną, mówiącą o tym, że
„Bóg jest Jeden”. Jeśli w czyimś umyśle są jakieś naleciałości Nicei, książka ta powinna
wszystkie je usunąć.
Przyjemnie jest czytać, jak w prosty sposób Anthony Buzzard i Charles Hunting
wyjaśniają kluczowe fragmenty Pisma, które do tej pory postrzegano przez pryzmat doktryny
trynitarnej. Zwięzłe wypowiedzi autorów z pewnością wryją się głęboko w umysł
czytelnika. Przykładem jest wyjaśnienie wyznania Tomasza w Ewangelii Jana 20:28. Tomasz
rozpoznał w zmartwychwstałym Jezusie tego, który został wyznaczony, by być „Bogiem”
przyszłego wieku, zastępując szatana, „Boga” obecnego wieku. Jednak słowa, których użył
Tomasz: "Pan" i "Bóg", rozumiane były jako tytuły mesjańskie, zarówno przez
starotestamentowych, jak i średniowiecznych Żydów. Wątpiący wcześniej Apostoł, nie
przyjął nagle Nicejskiego, czy Antanazeńskiego Wyznania Wiary, i nie zaczął postrzegać od
tego momentu swego Pana jako „Boga prawdziwego z Boga prawdziwego”. Nie wolno
dostosowywać Ewangelii Jana do dużo późniejszych spekulacji greckich teologów.
W książce tej żaden fragment odnoszący się do Trójcy, bądź preegzystencji, nie pozostaje
bez wyjaśnienia. (Odnosi się to także do enigmatycznej wypowiedzi Jezusa w Ewangelii Jana
8:58, którą należy rozważyć w świetle innych chrystologicznych stwierdzeń, zarówno w
Ewangelii Jana jak i reszcie Pisma). Głównym punktem i podstawą książki jest opinia, że
twierdzenie, iż Chrystusa istniał przed swym urodzeniem, jako Bóg Syn, wprowadziło w
myśli teologicznej pewien dysonans względem prawdy o jego człowieczeństwie, której nie
można było dłużej utrzymać.
W związku z tym, Buzzard i Hunting wysuwają bardzo interesującą tezę: Listy Jana są
jego odpowiedzią dla Gnostyków, nadużywających jego Ewangelii. Jan określa traktowanie
przez nich jego Ewangelii jako „antychrystusowe”.
Jednakże autorzy „Rany Zadanej Sobie Przez Chrześcijaństwo” nie zadawalają się
wyjaśnieniem krytycznych tekstów Pisma. Wyjaśnienia te są zwykle potwierdzane słowami
wielu wybitnych europejskich i północno-amerykańskich teologów. Ich znajomość
współczesnej myśli teologicznej, w szczególności dotyczącej zagadnienia Trójcy, jest
imponująca.
Książka ta, posiada też ujmujący element humoru, który wynosi ją ponad poziom
podręczników i rozpraw naukowych. Profesor Buzzard i Charles Hunting wykazują, że
jednym z większych cudów historii chrześcijaństwa, była zdolność postbiblijnych
teologów do przekonania chrześcijan, że trzy Osoby są w istocie Jednym Bogiem. Paweł,
jak wiadomo zwiastował całą radę Bożą (Dz. Ap. 20:28). Dlaczego nie wyjaśniał doktryny
Trójcy?
Omawiając użycie przez Jezusa słowa „jedyny” w Ewangelii Jana 17:3 („jedyny
prawdziwy Bóg”), autorzy piszą, że bylibyśmy podejrzliwi względem mężczyzny
twierdzącego, że posiada „tylko jedną żonę”, gdyby okazało się, że w jego domu mieszkają
trzy kobiety, o których mówiłby, że są właśnie tą jego jedną żoną!
Paweł wyjaśniał Koryntianom, że „nie ma Boga oprócz Jednego”, definiując tego
Jednego Boga jako Ojca. Kontynuował też, mówiąc, że „nie wszyscy mają to poznanie”.
Autorzy dodają: „Istnieje obawa, że niewiele zmieniło się w tej kwestii od pierwszego
stulecia”.
Biorąc to wszystko pod uwagę, okazuje się, że doktryna Trójcy jest teologicznym mitem.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com