Whole Book - Restoration Fellowship

powinniśmy nie zauważyć powiązania, jakie Paweł czyni pomiędzy zbawieniem, poznaniem
prawdy i właściwym zrozumieniem tożsamości Boga i Jezusa.
Po zmartwychwstaniu, Piotr także nie zna żadnego innego Mesjasza, jak tylko „człowieka
Jezusa”. Przedstawia on Zbawiciela swym rodakom w słowach: „Mężowie izraelscy!
Posłuchajcie tych słów: Jezusa Nazareńskiego, człowieka, którego Bóg wśród nas
uwierzytelnił…(Dz. 2:22). Łukasz cytuje wypowiedź Pawła do Greków, w której mówi on, że
„Bóg wyznaczył dzień, w którym będzie sadził świat sprawiedliwie przez człowieka, którego
ustanowił” (Dz. 17:31). Obydwaj, Piotr i Paweł odnoszą się do zmartwychwstałej osoby,
Mesjasza, przeznaczonego, aby wrócić, dokonać sądu i władać ziemią. Jezus wciąż określany
jest jako człowiek. Częścią Bożej nieskończonej mądrości jest to, że przekazał wszelki sąd
człowiekowi, który doświadczył życia wspólnego nam wszystkim.
Nowy Testament pełen jest jednoznacznych stwierdzeń o człowieku Jezusie, który musiał
być kuszony we wszystkim jak my (Hebr. 4:15). Ktoś, kto jest w pełni Bogiem i w pełni
człowiekiem nie może być tak naprawdę człowiekiem. To jest źródło problemu trynitarian.
Jest absolutną niemożliwością, aby operując biblijnymi terminami, pomylić Jedynego Boga z
istotą ludzką. Obojętnie w jak wielkim stopniu Bóg może napełnić swoim duchem kruchego
człowieka, i jak bardzo został wywyższony Jezus, człowiek z biblijnego punktu widzenia, jest
prochem ożywionym przez ducha, a nie ciałem i oddzielnym od niego duchem, jak
przedstawiają to Grecy. 19 „Istota ludzka” z definicji jest śmiertelna, poddana znikomości i
śmierci. „Przeznaczone jest człowiekowi raz umrzeć…” (Hebr. 9:27). Jezus poniósł
ostateczny los całego człowieczeństwa – nie znaczy to, że musiał umrzeć, gdyż nie popełnił
przecież żadnego grzechu. Niemniej jednak, niosąc karę za grzechy ludzkości, umarł. Bóg nie
może umrzeć. Musimy podkreślić ten punkt: Zbawiciel, który jest Bogiem nie może umrzeć, i
dlatego nie mógłby umrzeć za nasze grzechy. Fakt, że Jezus umarł za nasze grzechy, jest
dowodem samym w sobie, że nie jest on Bogiem. Jest zwykłą sofistyką utrzymywać, że
nieśmiertelny Bóg umarł. Ci, którzy argumentują, że tylko ciało Jezusa umarło, wpadają w
pułapkę twierdzenia, że tak naprawdę Jezus nie umarł. Wszelkie takie argumenty oparte na
dualizmie są zupełnie niebiblijne.
Jezus przeżył całe swoje życie ograniczony swoim człowieczeństwem. Bywał zagniewany
i głodny (Mk. 3:5; Jana 4:6), chociaż nigdy nie zgrzeszył. Musiał nauczyć się posłuszeństwa
przez to, co wycierpiał (Hebr. 5:8). Nie mógł wycofać się w zacisze swojej boskiej jaźni, by
uciec od wymagań i prób codziennego życia. Według tego, co sam przyznał, nie posiadał
wszelkiej wiedzy: nie znał dla przykładu dnia swego powrotu (Mk. 13:32). Jako dziecko
musiał wzrastać w mądrości (Łk. 2:52). Pytał pewnego razu uczniów: „Kto się mnie
dotknął?” (Mk. 5:30). Płakał (Jana 11:35) i znał zniechęcenie. Ewidentnie nie posiadał cechy
wszechwiedzy (Mk. 13:32), wszechobecności (Jan 11:32) i nieśmiertelności, które są
nieodzownymi cechami Bóstwa.
Żydzi i chrześcijanie w pierwszym wieku wyczekiwali Mesjasza, który miał być
człowiekiem wybranym przez Boga, aby zaprowadzić na ziemi nowy porządek zaczynając od
ziemi obiecanej. Decyzja teologów z czwartego i piątego wieku naszej ery o tym, że ta
wyjątkowa ludzka osoba zwana Jezusem jest „Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego”,
byłaby szokiem dla społeczności chrześcijańskiej pierwszego wieku, która nie miała
wątpliwości, co do rodowodu Mesjasza: „Wiadomo bowiem, że Pan nasz pochodził z
plemienia Judy” (Hebr. 7:14). Mateusz zapisuje oczekiwania narodu żydowskiego i groźbę,
jaką stanowiły one dla nie-żydowskiej władzy (Mt. 2:2-6). Nie-żydowski władca, Herod,
19 Por. D.R.G. Owen, „Body and Soul in the New Testament”, w Readings in Christian Theology, red. M.J.
Erickson (Baker Book House, 1967), 86: “W myśli hebrajskiej, jak widzieliśmy, słowo przetłumaczone jako
„dusza” regularnie stawiane jest w miejsce zaimka osobowego i oznacza osobowość, wyrażenie „ciało i
dusza”…określa hebrajską ideę, że człowiek jest „ożywionym ciałem” a nie grecki pogląd, że jest on „wcieloną
duszą”.
PDF created with pdfFactory trial version www.pdffactory.com