MAZOWSZE.

56
wogóle biorąc, język kolęd jak i nabożnych pieśni, upowszechnia­
nych zwykle przez ludzi wędrownych i dziadów odpustowych,
czyściejszym bywa i wolniejszym od prowincyonalizmów, niż
język pieśni gminnych miejscowych.
Od Stężycy.
1. a) Jeden Syn Maryi, co na niebie króluje
i na ziemi Pon.
(po czem idzie jeszcze 9 strof, z których każda staje się coraz
dłuższą o jeden wiersz, tak, że dziesiąta najdłuższa brzmieć będzie:)
10. kj Dziesięć przykazań Boskich,
i) Dziewięć chórów anielskich,
h) Osiem błogosławieństw,
g) Siedem sakramentów,
f) Seść gajów lilijów przed Najświętsą Maryją,
e) Pięć ran cierpiał Pan,
d) Cterech listów wanielistów,
c) Trzech patryjarchów,
b) Dwie tablice Mojżesowe,
a) Jeden Syn Maryi co na niebie króluje
i na ziemi Pon.
Lud Serya V. str. 205. n. 13.
Od Łaskarzewa (Sokół).
Bóg w Trójcy świętej uradził w nie — bie,
aby grzesznika przy — jąć do sie —bie. któ-ry przez grzech niebo stracił,
chcial-by się do niego wró-cił dziwnym sposobem.
1. Bóg w Trójcy świętej uradził w niebie,
aby grześnika przyjąć do siebie,
który przez grzech niebo stracił.
Chciał by się do niego wrócił
dziwnym sposobem.
2. Uradziła se Trójca na niebie,
jakby to zbawić cłeka do siebie.
Bóg ze swoją "wsechmocnością,
Bóg ze swoją mądrością
wsystko to zrobił.
57
3. Panna pocęła i porodziła,
dziewięć miesięcy które nosiła.
Porodziła je na sianie,
i klęknęła na ziemi
z wielkiém weselem.
4. Panna się chyli, dziecię całuje,
jego niowcasu sercem żałuje:
Witaj mój synu kochany,
dawnoś na świat pożąda iy,
bądź pochwalony!
Kantyczki fol. 135. — Ks. Al. Mioduszewskiego: Śpiewnik kościelny (dodatek) Krak. 1841. str. 425.
Zbiór pieśni nabożnych (Pelplin) 1871 str. 134.
3.
Od Łaskarzewa (Sokół).
Sto — i nam tu lipeczka lipeczka zie-lo-na, le - lu ja, le—lu—ja
le—lu—ja Bo—że Na—ro—dze—nie.
1. Stoi nam tu lipeczka, 6.
lipeczka zielona,
leluja, leluja, leluja,
Boże Narodzenie.
2. A pod tą to lipeczką 7.
wodeczka zdrojowa
leluja i t. d.
3. A w tej-ci to wódeczce 8.
Maryja się myła
leluja i t. d.
4. Jak-ci się umyła, 9.
Syna porodziła,
leluja i t. d.
5. Jak-ci go porodziła 10.
w pieluszki powiła
leluja i t. d.
4.
I powinąwszy go
w jasełko włożyła,
leluja i t d.
Boże narodzenie.
Lulaj, lulaj synu mój,
ja będę śniadała,
leluja i t. d.
Kybeczki synu mój,
to wszystko morzowe,
leluja i i. d.
Już godzina minęła,
jak'em się narodził,
leluja i t. d.
Jest tu ziemia i niebo,
ja'm to wszystko stworzył,
leluja i t. d
Lud Serya V. str. 235. n. 44.
Początek ob. Ser. XVI n. 422. 425.
Od Stoczku.
Kazał hanioł do Betlejem Ju—da zjawiły się ludziom na zba —wie —nie.